ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ
22-10-2019
Ολομέτωπη επίθεση στα εργασιακά δικαιώματα των εργαζομένων και στα συνδικάτα τους επιχειρεί η κυβέρνηση της ΝΔ με το «αναπτυξιακό» πολυνομοσχέδιο- τερατούργημα, πιάνοντας το νήμα από τα αντεργατικά μέτρα της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ και στρώνοντας το αντιλαϊκό έδαφος για «ευνοϊκό επενδυτικό κλίμα» δηλαδή για την κερδοφορία των επιχειρηματικών ομίλων.
Σε αυτό ακριβώς το πλαίσιο, σε ότι αφορά τα Εργασιακά, το πολυνομοσχέδιο προωθεί το πλήρες ξήλωμα των κλαδικών Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας, προκειμένου η εργοδοσία να μπορεί να συμπιέζει ακόμα περισσότερο τους μισθούς, επιβάλλοντας ατομικές ή επιχειρησιακές συμβάσεις με πολύ χειρότερους όρους αμοιβής και εργασίας, μέχρι και το άθλιο επίπεδο του κατώτατου μισθού που διαμορφώνεται με υπουργική απόφαση και με κριτήριο την ανταγωνιστικότητα του κεφαλαίου.
Τον ίδιο στόχο, την ανεμπόδιστη προώθηση αυτής της επίθεσης, υπηρετούν και οι διατάξεις που προωθούν τον ασφυκτικό έλεγχο των συνδικάτων από την εργοδοσία και το κράτος, με ηλεκτρονικό φακέλωμα και χτύπημα των συλλογικών διαδικασιών.
Είναι χαρακτηριστικό εξάλλου πως σε όλα τα κρίσιμα θέματα το νομοσχέδιο προβλέπει τη συγκεκριμενοποίηση και τη συμπλήρωση όλων των παραπάνω χτυπημάτων με υπουργικές αποφάσεις, δίνοντας στην πραγματικότητα στην κυβέρνηση και τον υπουργό Εργασίας απόλυτη εξουσία να ξαναγράψουν τον συνδικαλιστικό νόμο και τα ίδια καταστατικά των συνδικάτων.
Προβλέπονται εξαιρέσεις από τις εθνικές και τις τοπικές κλαδικές και ομοιο-επαγγελματικές ΣΣΕ για «επιχειρήσεις κοινωνικής οικονομίας, νομικά πρόσωπα μη κερδοσκοπικού σκοπού και επιχειρήσεις που αντιμετωπίζουν σοβαρά οικονομικά προβλήματα, όπως κατεξοχήν επιχειρήσεις σε καθεστώς προ-πτωχευτικής ή παραπτωχευτικής ή πτωχευτικής διαδικασίας ή συνδιαλλαγής ή εξωδικαστικού συμβιβασμού ή εξυγίανσης».
Το ουσιαστικό ξήλωμα των κλαδικών ΣΣΕ ολοκληρώνεται με άρθρο, στο οποίο προβλέπεται ότι ακόμα και για τις ελάχιστες κλαδικές Συμβάσεις που υπογράφονται, για την επέκτασή τους στο σύνολο του κλάδου, πέρα από τον όρο να υπογράφονται από εργοδότες που απασχολούν ποσοστό μεγαλύτερο από το 50% των εργαζομένων του συγκεκριμένου κλάδου, θα πρέπει πλέον στη σχετική αίτηση επέκτασης να ελέγχονται οι επιπτώσεις της «στην ανταγωνιστικότητα και στην απασχόληση»! Ζήτημα που με απύθμενο θράσος προβάλουν εφοπλιστές – κυβερνήσεις – και τα τσιράκια τους στη ΓΣΕΕ, για την κατάργηση των κλαδικών Σ.Σ Εργασίας –εργασιακή ζούγκλα – ως πρότυπο για την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας της κερδοφορίας του κεφαλαίου.
Προστίθενται νέοι περιορισμοί για την προσφυγή των εργαζομένων στον Οργανισμό Μεσολάβησης και Διαιτησίας (ΟΜΕΔ) , καθώς η δυνατότητα μονομερούς προσφυγής από τα συνδικάτα ουσιαστικά εξαλείφεται (για την προσφυγή τους θα πρέπει να αποδεικνύουν «υπαρκτό λόγο γενικότερου κοινωνικού ή δημόσιου συμφέροντος, συνδεόμενο με τη λειτουργία της ελληνικής οικονομίας!» ), κλείνοντας έτσι και τις τελευταίες οδούς για την απόσπαση κάποιας ΣΣ Εργασίας.
Η επίθεση στις ΣΣΕ συνοδεύεται με την ακόμα πιο απροκάλυπτη παρέμβαση του κράτους στη συνδικαλιστική δράση.
Προωθείται η ηλεκτρονική ψηφοφορία για τις «αποφάσεις των Γενικών Συνελεύσεων και λοιπών οργάνων Διοίκησης» των συνδικάτων, «συμπεριλαμβανομένων των αποφάσεων κήρυξης απεργίας» (συγκεκριμένα αναφέρει ότι η ψηφοφορία για όλα τα παραπάνω «μπορεί να διεξάγεται και με ηλεκτρονική ψήφο»), αφήνοντας μάλιστα σε δεύτερο χρόνο τον ορισμό «κάθε λεπτομέρειας για την εφαρμογή της παρούσης διάταξης» με απόφαση του υπουργού Εργασίας.
Η προωθούμενη επέμβαση στις διαδικασίες των συνδικάτων δεν συνιστά «εκδημοκρατισμό», όπως επιχειρεί να την παρουσιάσει η κυβέρνηση.
Επιχειρούν να κόψουν τους δεσμούς των ίδιων των εργαζομένων μεταξύ τους, το αναφαίρετο δικαίωμά τους να ενημερώνονται και να συζητούν συλλογικά, να συνδιαμορφώνουν τα αιτήματά τους και το σχέδιο δράσης τους, να οργανώνουν συλλογικά τις απεργιακές και τις άλλες κινητοποιήσεις τους.
Αντίστοιχα, συνεχίζοντας της υλοποίηση μνημονιακών προαπαιτούμενων που ψήφισαν μαζί ΝΔ – ΣΥΡΙΖΑ – ΠΑΣΟΚ, με το νομοσχέδιο προωθείται η δημιουργία «Γενικού Μητρώου Συνδικαλιστικών Οργανώσεων Εργαζομένων» στο υπουργείο Εργασίας.
Με τη δημιουργία της εν λόγω υποδομής ανοίγει ο δρόμος για ενίσχυση του φακελώματος των εργαζομένων και του ασφυκτικού ελέγχου των πραγματικών συνδικάτων από το αστικό κράτος και την εργοδοσία.
Και εδώ, όπως και σε όλα τα παραπάνω, όλα τα κρίσιμα ζητήματα για την εφαρμογή των αντιδραστικών διατάξεων παραπέμπονται σε αποφάσεις του υπουργού Εργασίας.
Δίνεται στον εκάστοτε υπουργό το απόλυτο «διευθυντικό δικαίωμα» για να ξαναγράφει τον συνδικαλιστικό νόμο με Υπουργικές Αποφάσεις.
Την επίθεση στα εργασιακά δικαιώματα και τη δράση των συνδικάτων η κυβέρνηση τη συνοδεύει και με έναν επικοινωνιακό αντιπερισπασμό. Προβάλλοντας μια σειρά αποσπασματικών διατάξεων κάνει λόγο για δήθεν «μεταρρυθμιστικό νομοσχέδιο – τομή στην αγορά εργασίας – υπέρ των εργαζομένων, των συνεπών επιχειρήσεων, της πλήρους απασχόλησης, της αύξησης των εσόδων στα ασφαλιστικά ταμεία και της νομιμότητας της αγοράς εργασίας».
Η προσπάθεια περιορισμού του δικαιώματος της απεργίας, της συνδικαλιστικής δράσης και της καταστολής του εργατικού κινήματος δεν είναι καινούρια Διακηρυγμένος στόχος του κεφαλαίου, της ΕΕ και των κυβερνήσεων τους είναι να μην υπάρχουν εστίες αντίστασης, να μην αμφισβητείται η πολιτική τους.
Όμως λογαριάζουν χωρίς τον ξενοδόχο.
Οι δύο πρόσφατες απεργίες έδειξαν ότι υπάρχουν εκείνες οι ζωντανές δυνάμεις που μπορούν να βάλουν πλάτη για την ανασύνταξη του κινήματος, για την οργάνωση της αντεπίθεσης. Οι αγωνιστικές διεργασίες συνεχίζονται, η κλιμάκωση της πάλης θα δώσει απάντηση σε όσους σχεδιάζουν το χτύπημα της συνδικαλιστικής δράσης.
Η συμμέτοχη των συναδέλφων από τα Μ.Μ.Μ στις διεργασίες είναι ενθαρρυντικό στοιχείο για την συνέχεια.
Μπροστά σ’ αυτές τις εξελίξεις καλούμε τους εργαζόμενους να συμπορευτούν με το Π.Α.ΜΕ για την οργάνωση της πάλης του κλάδου:
Διεκδικώντας σύγχρονους όρους δουλειάς και αμοιβής, ζωή με δικαιώματα.
Να παλέψουμε κόντρα στο νομοσχέδιο-έκτρωμα για τις κλαδικές συμβάσεις, τους μισθούς, τις συνδικαλιστικές ελευθερίες που να ανταποκρίνονται στις σύγχρονες ανάγκες μας.
Να παλέψουμε κόντρα στα εμπόδια που βάζει η συνδικαλιστική μαφία της ΓΣΕΕ και στα δεκανίκια τους στα πρωτοβάθμια συνδικάτα που κάνουν ότι μπορούν για να υπάρξει σιγή νεκροταφείου, ξοφλώντας μ’ αυτόν τον τρόπο τις δεσμεύσεις απέναντι στην κυβέρνηση, στο ΣΕΒ και τις άλλες εργοδοτικές ενώσεις για στήριξη των αντεργατικών μέτρων.
ΟΛΟΙ ΣΤΟ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ ΤΟΥ Π.Α.ΜΕ
ΠΕΜΠΤΗ 24 ΟΚΤΩΒΡΗ 18:30
ΣΤΑ ΠΡΟΠΥΛΑΙΑ
ΔΑΣ ΟΑΣΑ
