Ονομάζομαι Γεωργία Κωνσταντοπούλου, είμαι πνευμονολόγος, εξειδικευόμενη εντατικολογίας στη ΜΕΘ του ΠΓΝ «Αττικόν», έχω ολοκληρώσει τα δύο έτη της εξειδίκευσης και παραμένω με ολιγόμηνη παράταση της σύμβασης μου… ανά πάσα στιγμή άνεργη δηλαδή.
Στη μονάδα στην οποία εργάζομαι, από τα μέσα Μάρτη περίπου ως και σήμερα, σε ένα τμήμα της νοσηλεύονται αποκλειστικά ασθενείς με Covid-19, ενώ στα υπόλοιπα τμήματα εξακολουθούν να νοσηλεύονται ασθενείς με άλλα νοσήματα. Το προσωπικό της μονάδας σχεδόν στο σύνολό του εργάστηκε και στα δύο τμήματα, Covid και μη Covid, εκ περιτροπής. Αξίζει να σημειώσω ότι όσοι εργάζονταν στο μη Covid τμήμα είχαν εξίσου μεγάλο φόρτο εργασίας, καταπόνηση, στρες και πολλές αντιξοότητες να αντιμετωπίσουν λόγω των «νέων» συνθηκών, με εκείνους που δούλευαν στο Covid τμήμα. Επίσης στη ΜΕΘ χρειάστηκε να μετακινηθεί προσωπικό από άλλα τμήματα προκειμένου να είναι δυνατή η λειτουργία της αυτό το διάστημα.
Η επιδημία ανέδειξε σε μεγάλο βαθμό την ανεπάρκεια του συστήματος: έλλειψη προσωπικού, έλλειψη ιατροτεχνικού εξοπλισμού, έλλειψη ΜΑΠ, έλλειψη ενημέρωσης, έλλειψη οργάνωσης… και πολλές φορές έλλειψη ψυχραιμίας, σχεδόν απουσία κοινής λογικής.
Με δεδομένα τα παραπάνω, κι αφού προκαταβολικά δηλώσω ότι σέβομαι απόλυτα όλους όσους αποδέχτηκαν τη δωρεά, δηλώνω:
1. Δεν αποδέχομαι «δώρα» από διάφορους «κοινωφελείς» οργανισμούς κι άλλους επιδέξιους καλοθελητές που ξαφνικά τους πήρε ο πόνος για τη δημόσια Υγεία. Η δημόσια υγεία είναι δημόσιο αγαθό και δεν επιδέχεται κανενός είδους ιδιωτικής πρωτοβουλίας, που σκοπεύει σχεδόν πάντα στην κερδοφορία σε βάρος των ασθενών και των λειτουργών Υγείας.
2. Απαιτώ και διεκδικώ για εμένα και όλους εμάς: αξιοπρεπείς μισθούς ανάλογους του έργου και της κατάρτισης μας, μόνιμη εργασία, ανθρώπινες συνθήκες εργασίας και υποδομές που να μας επιτρέπουν να παρέχουμε καλύτερες υπηρεσίες Υγείας στους ασθενείς μας. Να αξιοποιηθεί η γνώση και η εμπειρία που αποκτήθηκαν κατά το διάστημα αυτό, αντί να μας πετάνε ψίχουλα.
3. Δεν αποδέχομαι διαχωριστικές γραμμές ανάμεσα στους εργαζόμενους και πολιτικές «διαιρεί και βασίλευε». Γίνονται επί τούτου με σκοπό να μας διασπάσουν και να μας αποπροσανατολίσουν από τα πραγματικά προβλήματα.
Δεν αποδέχομαι τη δωρεά του ιδρύματος «Σταύρος Νιάρχος».
