24-12-2022
Την ώρα που τελειώνει άλλη μια δύσκολη χρονιά για τους εργαζόμενους στις αστικές συγκοινωνίες που αντιμετωπίζουν οξυμένα οικονομικά προβλήματα, αλλά και εργασιακά με χαρακτηριστικότερα την έλλειψη προσωπικού και την εντατικοποίηση της εργασίας. Η απάντηση από την πλευρά της κυβέρνησης είναι από τη μία οι εκβιασμοί και οι απειλές σε κάθε απόπειρα να διεκδικήσουμε βελτίωση των συνθηκών εργασίας μας και από την άλλη η διαρκής και ολοφάνερη κοροϊδία.
Η αποθράσυνση της κυβέρνησης αποδεικνύεται από το γεγονός ότι με διαδικασίες fast track, έσπευσε να προσθέσει ειδική τροπολογία σε σχέδιο νόμου του υπουργείου υγείας όπου προσφέρει 19.280.000 στα ΚΤΕΛ. Χρήματα μάλιστα όπου “…κατά παρέκκλιση κάθε γενικής και ειδικής διάταξης, δεν υπόκεινται σε οποιαδήποτε κράτηση, τέλος ή εισφορά, συμπεριλαμβανομένης και της ειδικής εισφοράς αλληλεγγύης του άρθρου 43Α του Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος (ν. 4172/2013, Α’ 167), δεν δεσμεύονται και δεν συμψηφίζονται με βεβαιωμένα χρέη προς τη Φορολογική Διοίκηση και το Δημόσιο εν γένει, τους δήμους, τις περιφέρειες, τα ασφαλιστικά ταμεία τα πιστωτικά ιδρύματα…”
Στην έκθεση μάλιστα που κάνει το Γενικό Λογιστήριο διαπιστώνεται ότι αυτή η παροχή, μαζί με άλλες που προβλέπονται για μια σειρά επιχειρηματικά συμφέροντα, θα ζημιώσουν τον κρατικό προϋπολογισμό και προφανώς οι τρύπες θα καλυφθούν για άλλη μία φορά από τον “εχθρό λαό”. Το ίδιο Γενικό Λογιστήριο που πριν κάποιους μήνες χαρακτήρισε “παράνομα” χρήματα που καταβάλλονταν για περισσότερο από μια πενταετία στους εργαζόμενους των αστικών συγκοινωνιών.
Την ίδια ώρα χιλιάδες εργαζόμενοι στις συγκοινωνίες, σε λεωφορεία και τρένα, σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, ακόμα περιμένουμε τις νομοθετικές ρυθμίσεις που υποτίθεται θα επαναφέρουν κάποιες από τις τελευταίες περικοπές. Μας θέλουν υποταγμένους να παρακαλάμε για ένα ευρώ, για να μας κάνουν τη χάρη να μας δώσουν αυτά που μας χρωστάνε.
Καταλαβαίνει ο καθένας ότι υπάρχουν δύο μέτρα και δύο σταθμά για τις κυβερνήσεις. Από τη μία τα επιχειρηματικά συμφέροντα και η ικανοποίηση των συμφερόντων τους και από την άλλη οι ανάγκες των εργαζομένων. Για τους μεν χωρίς καθυστερήσεις και δισταγμούς προσφέρονται εκατομμύρια και από την άλλη με υποσχέσεις, κοροϊδία, εκβιασμούς επιδιώκουν να βγάλουν από τη μύγα ξύγκι αρνούμενοι να επιστρέψουν έστω και ελάχιστα από τα κλεμμένα.
