Δίνουμε σήμερα στη δημοσιότητα το πλαίσιο
πάλης του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος, το πρόγραμμα δράσης το επόμενο διάστημα στοχεύοντας στην οργανωμένη απάντηση της εργατικής τάξης, των λαϊκών στρωμάτων στα νέα βάρβαρα μέτρα του 3ου μνημονίου που έρχονται για να υλοποιηθούν. Στην ανάγκη να αμφισβητήσουν οι εργαζόμενοι τον καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης.
Οι σχεδιασμοί του επόμενου διαστήματος δεν έχουν αφεθεί στην τύχη αλλά πραγματοποιούνται με στρατηγική στόχευση, ταξική συνέπεια και προσαρμογή στις ανάγκες της κερδοφορίας των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων, του κεφαλαίου συνολικά με βάση τις πολιτικές κατευθύνσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Οι εκλογές που ακολουθούν σε λίγες μέρες είναι το μέσο και η διέξοδος του συστήματος για να προχωρήσει με ακόμα μεγαλύτερη πολιτική συναίνεση ο νέος γύρος αντιλαϊκών μέτρων που θα είναι σε ένταση και βάθος, πολύ πιο οξυμμένος από τους προηγούμενους. Οι εργαζόμενοι έχουν την ευκαιρία να τιμωρήσουν όσους τους κορόιδεψαν, τους εξαπάτησαν και συνεχίζουν να τους λένε ψέματα.
Τα προαπαιτούμενα μέτρα αμέσως μετά τις εκλογές αλλά κυρίως τα μέτρα του 3ου μνημονίου που περιμένουν τον υλοποίηση τους, είναι κυριολεκτικά οδοστρωτήρας που θα πατήσει πάνω στα εργατικά δικαιώματα και κατακτήσεις που έχουν απομείνει. Η ζωή της εργατικής-λαϊκής οικογένειας θα χειροτερεύει και η εκμετάλλευση των εργαζομένων συνεχώς θα αυξάνεται.
Το 3ο μνημόνιο κυβέρνησης-ΕΕ-ΔΝΤ που ψήφισαν μαζί τα κόμματα ΣΥΡΙΖΑ/ΝΔ/ΠΟΤΑΜΙ/ ΠΑΣΟΚ/ΑΝΕΛ περιλαμβάνει δέσμη μέτρων που, όπως και τα προηγούμενα δύο μνημόνια, στηρίζεται στη βασική ανάγκη του κεφαλαίου να φτάσει την τιμή της εργατικής δύναμης στο κατώτατο σημείο ως όρο για την ανάκαμψη από την καπιταλιστική κρίση.
Φέρνουν και υλοποιούν μέτρα που για χρόνια προσπαθούσαν να φέρουν και δεν το είχαν καταφέρει κάτω από την παρέμβαση του ταξικού εργατικού κινήματος στη χώρα μας, τη λαϊκή αντίσταση, όπως για παράδειγμα την κατάργηση του κοινωνικού χαρακτήρα της ασφάλισης, την αύξηση ως τα βαθιά γεράματα των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, στην πράξη την κατάργηση της σύνταξης για τις νεότερες γενιές, την κατάργηση των ΣΣΕ, την απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων, τον περιορισμό και κατάργηση των αποζημιώσεων, νέο συνδικαλιστικό νόμο που απαγορεύει τις απεργίες και την συνδικαλιστική δράση.
Για αυτό και η κυβέρνηση της πρώτης φοράς αριστερά δεν τόλμησε να καταργήσει όλα τα αντεργατικά μέτρα που πλήττουν τους εργαζόμενους, τα μνημόνια και τους εφαρμοστικούς νόμους που είχαν κάνει προμετωπίδα ότι θα τα καταργήσουν. Σήμερα βρίσκονται σε πλήρη εφαρμογή, οι ατομικές συμβάσεις, οι ενώσεις προσώπων, οι άθλιοι μισθοί των 586 ευρώ, ο διαχωρισμός με βάση την ηλικία στους μισθούς, ο αντιασφαλιστικός νόμος του 2010, το τσεκουρωμα των συνταξεων, οι δυσβαστακτοι φοροι και τα χαρατσια των προηγούμενων κυβερνήσεων.
Παράλληλα η πρόσφατη συμφωνία-καρμανιόλα της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ οδηγεί ήδη σε νέες μειώσεις στις συντάξεις. Ήδη εδώ και μερικές μέρες οι συνταξιούχοι νιώθουν στην τσέπη τους, τις νέες μειώσεις. Αμέσως μετά τις εκλογές οι μειώσεις θα ξεκινούν από 7% και θα φτάνουν και το 25%. Ο λογαριασμός είναι έτοιμος και είναι φουσκωμένος. Αυτές βέβαια οι μειώσεις είναι σταγόνα στον ωκεανό μπροστά στον όλεθρο που προβλέπει το 3ο μνημόνιο για το ασφαλιστικό. Το ΠΑΜΕ έγκαιρα πριν 3 μήνες, παρουσίασε τη συνολική του πρόταση για το ασφαλιστικό, τις θέσεις του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος, τα αιτήματα και τις σύγχρονες διεκδικήσεις.
Η ολοκλήρωση της ανατροπής στην κοινωνική ασφάλιση και το νέο νομοσχέδιο για τα εργασιακά με απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων, νέες μειώσεις μισθών, νέος συνδικαλιστικός νόμος παρέμβασης στα σωματεία και στο δικαίωμα στην απεργία, πρέπει να συναντήσουν καθολική αντίσταση, να βρουν τα σωματεία και τους εργαζόμενους στο δρόμο.
Οι εκλογές δε θα σταματήσουν την κατάσταση στην οικονομία, τις συνέπειες από την καπιταλιστική κρίση, την όξυνση των προβλημάτων που θα φέρει η υλοποίηση παλιών και νέων μέτρων. Η απληρωσιά και οι απολύσεις θα συνεχιστούν, η εργοδοτική τρομοκρατία θα ενταθεί.
Στόχος πρέπει να είναι να γεννηθούν εστίες αντίστασης παντού, όλη αυτή την περίοδο πριν και μετά τις εκλογές. Να μη μείνει καμιά επίθεση αναπάντητη. Να πυκνώσουν οι γραμμές των σωματείων με νέους εργάτες, με εργάτες που βρίσκονται μπροστά σε αγώνες, κινητοποιήσεις.
Εκτιμάμε πως δεν υπάρχει χρόνος για χάσιμο. Ανεξαρτήτως της κυβέρνησης που θα σχηματιστεί, ότι χρώμα, πρόσημο κι αν έχει, η εργατική τάξη της χώρας θα πρέπει απρόσκοπτα να προετοιμάσει άμεσα την απάντηση της, χωρίς να περιμένει ποιος θα είναι ο εκτελεστής της.
Με βάση αυτή την εκτίμηση το ΠΑΜΕ καλεί την εργατική τάξη της χώρας, να δοκιμάσει τη μεγάλη της δύναμη, που ως τώρα την έβαλε σε δεύτερη μοίρα, εναποθέτοντας ελπίδες σε μια κυβερνητική εναλλαγή χωρίς σύγκρουση με τα συμφέροντα των μεγαλοεπιχειρηματιών και την ένωσή τους, την ΕΕ.
Το ΠΑΜΕ απευθύνεται καλεί την εργατική τάξη της χώρας και τα συνδικάτα της, σε διαρκή, ανυποχώρητο αγώνα για να προστατεύσουμε τη ζωή μας από τα μνημόνια διαρκείας, να αντισταθούμε και να οργανώσουμε την απάντηση μας απέναντι στο νέο βάρβαρο γύρο επίθεσης που ακολουθεί, στην ανέχεια και την εξαθλίωση που μας περικυκλώνει για να σωθεί η κερδοφορία του κεφαλαίου.
Το ΠΑΜΕ καλεί τους εργαζόμενους, τους ανέργους, τις γυναίκες, τους συνταξιούχους, να δοκιμάσουν την πιο αποτελεσματική επιλογή που ως σήμερα έχουν παροπλισμένη και αναξιοποίητη. Να επιλέξουν δηλαδή μαζικά τον δρόμο του αγώνα, της οργάνωσης στα σωματεία, στους τόπους δουλειάς, στους κλάδους και τις γειτονιές, το δρόμο της καθολικής σύγκρουσης με τη μεγαλοεργοδοσία κάθε κλάδου, με τις εργοδοτικές οργανώσεις και το πολιτικό προσωπικό τους.
Οι λύσεις στα οξυμμένα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε δε θα έρθουν εκχωρώντας τη δύναμη μας σε κάθε λογής έμπορους ελπίδας, σε «σωτήρες» που ελίσσονται συνεχώς μέσα στο σύστημα που γεννά και αναπαράγει την αδικία και την εκμετάλλευση, παίζοντας το ρόλο του αναχώματος σε διεκδικήσεις και στην ανάπτυξη των αγώνων για την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών μας. Με τον έναν ή με τον άλλον τρόπο μας θέλουν παθητικούς δέκτες, εγκλωβισμένους στους καναπέδες, μπερδεμένους και φοβισμένους.
Σήμερα φανερώνονται πιο καθαρά, δύο επιλογές. Η πρώτη είναι πολυφορεμένη και με πολλά διαφορετικά κουστούμια που φέρνουν το ίδιο πικρό αποτέλεσμα για τη ζωή μας. Υποσχέσεις για βελτίωση της ζωής μας μέσα στη λυκοσυμμαχία της ΕΕ, με βαριές λαϊκές θυσίες που μοναδικό κερδισμένο έχουν μια χούφτα επιχειρηματικούς ομίλους που τις καρπώνονται.
Λύσεις χωρίς σύγκρουση και ρήξη με την ΕΕ και την κυριαρχία των μονοπωλίων, δε μπορεί να υπάρχει. Θεωρούμε πως ήρθε η ώρα να πετάξουμε στο καλάθι των αχρήστων προτάσεις που τάζουν λύσεις χωρίς συγκρούσεις, που βάζουν τους εργαζόμενους και το λαό στο περιθώριο, να επιλέγουν ψευτομεσσίες που υπόσχονται βελτίωση της ζωής μας, μέσα στα πλαίσια του σάπιου και εκμεταλλευτικού συστήματος.
Η άλλη επιλογή είναι ο δρόμος της αποφασιστικής σύγκρουσης με τους μονοπωλιακούς ομίλους και τα συμφέροντά τους για να μη ζήσουμε σαν σύγχρονοι σκλάβοι! Η ίδια η ζωή, η πλούσια πείρα, κυρίως των τελευταίων ετών αποδεικνύει περίτρανα ότι στο πλαίσιο της ΕΕ, της εξουσίας των μονοπωλίων, δε μπορεί να υπάρξει φιλολαϊκή λύση. Αποκαλύπτεται όλο και περισσότερο ο ρόλος της ΕΕ ως μια λυκοσυμμαχία και δυνάστης της εργατικής τάξης, των λαών. Καταρρίπτονται οι μύθοι ότι αυτοί είναι δήθεν «ένωση της αλληλεγγύης και απάνεμο λιμάνι για τους λαούς» όπως ισχυριζόταν η πλουτοκρατία και τα στηρίγματά της.
Η καπιταλιστική κρίση στην ευρωζώνη θα βαθύνει ακόμη περισσότερο. Η ΕΕ θα γίνεται όλο και πιο αντιδραστική και οι εργαζόμενοι θα ζήσουν συνθήκες μεγάλης φτώχειας κι εξαθλίωσης αν δεν ξεσηκωθούν. Οι σκληροί ανταγωνισμοί μεταξύ τους, οι διαιρέσεις τους δεν γίνονται για τα εργατικά λαϊκά συμφέροντα. Αντιθέτως, οι κυβερνήσεις στο πλαίσιο της ΕΕ ανταγωνίζονται για το μοίρασμα της λείας που προκύπτει από το τσάκισμα των εργατικών λαϊκών δικαιωμάτων.
Ο τόπος μας έχει μεγάλο πλούτο και μεγάλες δυνατότητες για να ζήσει ο λαός μας σε συνθήκες ευημερίας. Το πρόβλημα είναι ότι αυτόν τον πλούτο, που παράγουμε εμείς, τον εξουσιάζουν οι λίγοι, τα μονοπώλια. Αυτοί οι ληστές θα τον λεηλατούν είτε με ευρώ είτε με δραχμή. Δεν μπορεί να υπάρξει δίκαιη μοιρασιά ανάμεσα σε αυτούς που παράγουν τον πλούτο και τους ανήκει και τους κλεφτές που τον σφετερίζονται. Το ζήτημα είναι να απαλλαγούμε από τους εκμεταλλευτές μας, άρα απαιτείται η ανατροπή της εξουσίας των μονοπωλίων.
Είναι ανάγκη να ριχτούμε από τώρα στη μάχη με στόχο την ανατροπή των μνημονιακών μέτρων, παλιών και νέων, γνωρίζοντας και τις δυσκολίες και τη σκληρότητα του αγώνα. Ταυτόχρονα όμως γνωρίζουμε ότι είναι μονόδρομος για την εργατική τάξη η επιλογή της άμεσης ταξικής απάντησης, διότι οι επιχειρηματικοί όμιλοι μαζί με το πολιτικό προσωπικό που διαθέτουν, ετοιμάζονται να ρημάξουν ακόμα περισσότερο τη ζωή μας.
Για όλα τα παραπάνω, η Εκτελεστική Γραμματεία του ΠΑΜΕ απευθύνει κάλεσμα συμπόρευσης, κοινής δράσης και κοινού αγώνα σε όλους τους εργαζόμενους σε κάθε τόπο δουλειάς, σε κάθε γειτονιά.
Το ΠΑΜΕ καλεί ανοιχτά όλους και όλες, ανεξαρτήτως τι ψήφιζε ο καθένας, σε όποιο θεό και να πιστεύουμε, ότι χρώμα και εθνικότητα και αν έχουμε να οργανώσουμε και να δυναμώσουμε τις αντιστάσεις μας σε κάθε τόπο δουλειάς, σε κάθε κλάδο και γειτονιά.
Επιδιώκουμε να ανοίξει πλατιά συζήτηση παντού, σε κάθε εργοστάσιο, εργασιακό χώρο, στις γειτονιές. Να απευθυνθούμε σε συνδικάτα και συνδικαλιστές. Στόχος μας είναι με νέες δυνάμεις, με συνδικαλιστές που νιώθουν το τέλμα στο συνδικαλιστικό κίνημα, να συμπορευτούμε στο δρόμο του αγώνα και της ανατροπής.
Απευθυνόμαστε σε κάθε τίμιο συνδικαλιστή, σε κάθε εργάτη που βρίσκεται μπροστά στους αγώνες, που κατανοεί ότι η σημερινή κατάσταση στο συνδικαλιστικό κίνημα είναι αρνητική, άρα χρειάζεται να απαλλαγούμε από τα βαρίδια της διαχείρισης, της αναξιοπιστίας και του εκφυλισμού, από τη σύμπλευση του στο άρμα των συμφερόντων του κεφαλαίου και της εκάστοτε κυβέρνησης, να αλλάξουμε αποφασιστικά την κατάσταση στο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα.
Απευθύνουμε κάλεσμα συμπόρευσης και συζήτησης για την ανάγκη να μετατρέψουμε το συνδικαλιστικό κίνημα σε πραγματικό στήριγμα των εργαζομένων, δύναμη υπεράσπισης των συμφερόντων τους και προοπτικής, για να βγούμε στο ξέφωτο χωρίς μνημόνια και αφεντικά. Να συζητήσουμε πώς θα απαλλάξουμε τα σωματεία και τους συλλόγους των εργαζομένων από τα τσιράκια των εργοδοτών και τους εγκάθετους των κυβερνήσεων. Να προχωρήσουμε μπροστά και να χτίσουμε ένα μαζικό, δημοκρατικό συνδικαλιστικό κίνημα με ενεργό συμμετοχή των εργαζομένων, ικανό να αντιμετωπίζει μαχητικά τους καπιταλιστές εργοδότες, τα κόμματά τους, τις ιμπεριαλιστικές τους συμμαχίες.
Η μοναδική ελπίδα και προοπτική, το άμεσο καθήκον που υπάρχει σήμερα, είναι η ανατροπή των συσχετισμών στο εργατικό – λαϊκό κίνημα, η οργάνωση της λαϊκής πάλης, η προώθηση της λαϊκής συμμαχίας ανάμεσα στην εργατική τάξη, τους υπάλληλους, τους άνεργους, τους αυτοαπασχολούμενους της πόλης, τους φτωχούς αγρότες, τους νέους, τις γυναίκες.
Μπορεί αρκετοί εργαζόμενοι να έχουν ορισμένες επιφυλάξεις για το ΠΑΜΕ. Ένα πράγμα όμως δεν μπορεί να αμφισβητηθεί.. Ότι το ΠΑΜΕ δεν έχει καμία σχέση με αυτές τις ηγεσίες των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ. Είναι απέναντι, μαζί με την εργατική τάξη, στήριγμα, οργανωτής, φάρος αντίστασης και αγώνα.
Όλο αυτό το διάστημα, ανεξάρτητα από παραλείψεις και αδυναμίες, οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ στάθηκαν στο ύψος των περιστάσεων με τη σωστή έγκαιρη ενημέρωση των εργαζομένων, με πρωτοβουλίες οργάνωσης της δράσης και της αντίστασής τους, με μαζικά συλλαλητήρια, με αγώνες στους χώρους δουλειάς. Μπορούμε και θα κάνουμε περισσότερα. Απλώνουμε το χέρι σε όποιον σηκώνεται.
Το ΠΑΜΕ σας καλεί να συμφωνήσουμε και να παλέψουμε με ένα στόχο για συνδικάτα μαζικά, δημοκρατικά, αγωνιστικά, στα χέρια των εργαζομένων και όχι των εργοδοτών και του κράτους.
Να βάλουμε μπρος για το χτίσιμο της κοινωνικής συμμαχίας που θα αντεπιτεθεί για την απόκρουση των αντιλαϊκών μνημονίων, για την οργάνωση της αλληλεγγύης, την υπεράσπιση του λαού, για την αγωνιστική ενότητα του λαού με στόχο την απαλλαγή από τα μονοπώλια, τους καπιταλιστές που καταδυναστεύουν τις ζωές μας.
Στη σημερινή συνέντευξη παρουσιάζουμε το δικό μας πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης που δεν έχει σχέση με τα ψίχουλα που έταζε η προηγούμενη κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, που ακόμα και αυτά ποτέ δεν ήρθαν στη ζωή.
Παρουσιάζουμε το διεκδικητικό πλαίσιο του ΠΑΜΕ για το 2015, βασισμένο στις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες, ένα επικαιροποιημένο πλαίσιο πάλης και συσπείρωσης που καλούμε όλα τα σωματεία, να το ενισχύσουν, να συζητήσουν πάνω σε αυτό. Στόχος είναι να απαντήσει άμεσα στην ολομέτωπη επίθεση του κεφαλαίου, ΕΕ, νέας κυβέρνησης, να βοηθήσει στην ενοποίηση της πάλης, την ενότητα της εργατικής τάξης, τη συμμαχία με τα άλλα λαϊκά στρώματα που πλήττονται, να ενισχύσει την αλληλεγγύη, να αντιμετωπίζονται αποφασιστικά διασπαστικές, συντεχνιακές και αποπροσανατολιστικές παρεμβάσεις.
Παράλληλα, αμέσως μετά τις εκλογές και χωρίς καθυστέρηση επιδιώκουμε το κάλεσμα του ΠΑΜΕ προς την εργατική τάξη της χώρας και τις συνδικαλιστικές οργανώσεις μαζί με το πλαίσιο πάλης, να αποτελέσουν θέμα για συζήτηση στα σωματεία και τους μαζικούς φορείς με στόχο τη μαζική πανεργατική πανελλαδική απεργιακή απάντηση από όλους τους κλάδους την περίοδο που η κυβέρνηση θα θελήσει να προχωρήσει στην υλοποίηση του μνημονίου φέρνοντας τα προαπαιτούμενα. Σ΄ αυτήν την κατεύθυνση οργανώνουμε την πάλη, κλιμακώνουμε, αξιοποιώντας όλες τις μορφές συλλαλητήρια, πορείες, ως και πανελλαδική συγκέντρωση. Ετοιμαζόμαστε και καλούμε την εργατική τάξη, τους άνεργους και μισοάνεργους, τους ανασφάλιστους και αδήλωτους εργαζόμενους, τους συνταξιούχους, τους νέους και τις νέες, τις γυναίκες των εργατικών λαϊκών στρωμάτων που υποφέρουν σε σύγκρουση με τις απαιτήσεις του κεφαλαίου.
Κάνουμε γνωστό σε όλους την απόφασή μας, το κάλεσμά μας από τώρα: Ορθώνουμε εργατικό λαϊκό αγωνιστικό τείχος για να εμποδίσουμε και να ακυρώσουμε τους νέους σχεδιασμούς. Να δυναμώσει η ταξική απάντηση, να μπλοκάρουμε τα νέα μέτρα με νέους, πιο δυναμικούς και μαζικούς αγώνες, με σχεδιασμό και κλιμάκωση.
Με σύγκρουση με τα μονοπώλια και το πολιτικό τους προσωπικό, την Ε.Ε. και το ΔΝΤ.
Έχουμε δύναμη, είμαστε πιο έμπειροι, αντλούμε διδάγματα από τους πρόσφατους αγώνες μας. Έχουμε την πείρα από την δουλειά που προηγήθηκε μπροστά στα μεγάλα συλλαλητήρια που έγιναν με πρωτοβουλία του ΠΑΜΕ αυτά τα 2 χρόνια. η αγωνιστική πρωτοβουλία και το διεκδικητικό πλαίσιο αγκαλιάστηκε από πάνω από 1000 σωματεία και μαζικούς φορείς. Εκατοντάδες σωματεία και συνδικαλιστές που δεν συμφωνούν σε όλα με το ΠΑΜΕ συμπορευτήκαμε κόντρα στην αδράνεια, την υπονόμευση του εργοδοτικού κυβερνητικού συνδικαλισμού, την επίθεση των κυβερνήσεων. Είναι μια μεγάλη παρακαταθήκη που φανερώνει ότι μπορούμε να αλλάξουμε τα πράγματα.
Μπορούμε το επόμενο διάστημα με μεγαλύτερο πείσμα και αποφασιστικότητα να προχωρήσουμε σε πανελλαδικό συλλαλητήριο, απάντηση με ακόμα μεγαλύτερη συμμετοχή.
Υπάρχει η δυνατότητα να δημιουργηθεί το έδαφος μαζικής αντίστασης στα νέα μέτρα, συντονισμός πρωτοβάθμιων και δευτεροβάθμιων σωματείων.
Είμαστε βέβαιοι ότι θα βρεθούν δυνάμεις που θα ανταποκριθούν σε αυτό το κάλεσμα, θα γεννηθούν νέες. Οι εργαζόμενοι που σηκώνουν κεφάλι έχουν αστείρευτες δυνάμεις και εφεδρείες. Τίποτα δεν τελείωσε. Τώρα ξεκινάμε με συζήτηση σε κάθε σωματείο, σε κάθε κλάδο, σε κάθε εργοστάσιο και χώρο δουλειάς. Με γενικές συνελεύσεις, συγκρότηση επιτροπών ανέργων, συντονισμό με τις λαϊκές επιτροπές, με τα φτωχά λαϊκά στρώματα και τις αγωνιστικές τους συσπειρώσεις όπως είναι η ΠΑΣΥ και τα αγροτικά μπλόκα, η ΠΑΣΕΒΕ και οι ενώσεις επαγγελματιών και εμπόρων, οι σύλλογοι γυναικών, η νεολαία μας με το Μέτωπο Αγώνα Σπουδαστών, τους φοιτητικούς σπουδαστικούς συλλόγους, τα συντονιστικά των μαθητών σε κάθε πόλη.
Να μην περάσει ο νέος κοινωνικός αυτοματισμός που επιχειρείται και ζητά αίμα μέσα από τη διαίρεση των εργαζομένων. Να δυναμώσει η ενότητα των εργαζομένων σε κάθε κλάδο, σε Δημόσιο και Ιδιωτικό τομέα, για να τους εμποδίσουμε και να προετοιμάσουμε τις δυνάμεις μας για την ανατροπή της βάρβαρης αντεργατικής πολιτικής. Να δυναμώσει το στοιχείο της οργάνωσης, της βελτίωσης της λειτουργίας των συνδικάτων, το στοιχείο της συσπείρωσης δυνάμεων, της ενίσχυσης του ΠΑΜΕ.
Αυτός είναι ο ρεαλιστικός αγώνας για το σήμερα και περνά μόνο μέσα από την αναμέτρηση με τα μονοπώλια και την ΕΕ. Μόνο έτσι μπορεί να υπάρξει ελπίδα και ανακούφιση του λαού, με ένα κίνημα ανατροπής και όχι ένα κίνημα του μικρότερου κακού, του «εφικτού» και του ρεαλισμού των μνημονίων και της καπιταλιστικής κερδοφορίας.
