Υποβρύχιο και πυραυλάκατος του ΠΝ επιχειρούν ήδη στην Ανατολική Μεσόγειο στο πλαίσιο των επιχειρήσεων UNIFIL και Active EndeavourΔρομολογείται με μύριους τρόπους από την κυβέρνηση
Με όχημα την ενεργοποίηση του άρθρου 42.7 της Συνθήκης της ΕΕ η βαθύτερη εμπλοκή στους επικίνδυνους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς
Με μύριους τρόπους δρομολογείται η εμπλοκή των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων στη γενίκευση των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων και τους επικίνδυνους ενδοϊμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς σε Μέση Ανατολή και Βόρεια Αφρική, με αφορμή τους τζιχαντιστές, ακριβώς όπως τη μεθοδεύει η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, προς γεωστρατηγική αναβάθμιση των ντόπιων μονοπωλίων.
Κομβικό σημείο, η ομόφωνη απόφαση που πάρθηκε μετά τις επιθέσεις στο Παρίσι, από το Συμβούλιο των υπουργών Αμυνας της ΕΕ, στις 17/11. Τότε, κατόπιν αιτήματος της Γαλλίας, αποφασίστηκε η ενεργοποίηση του άρθρου 42 παράγραφος 7 της Συνθήκης της ΕΕ (η Συνθήκη του Μάαστριχτ), σύμφωνα με το οποίο, εάν ένα κράτος – μέλος της ΕΕ δεχτεί ένοπλη επίθεση στο έδαφός του, τα άλλα κράτη – μέλη έχουν την υποχρέωση να το βοηθήσουν με όλα τα μέσα που διαθέτουν, ενώ «θεμελιώδης» ρόλος αναγνωρίζεται και στο ΝΑΤΟ.
Τι σημαίνει αυτό στην πράξη το περιέγραψε αναλυτικά προχτές Τετάρτη, ο Γάλλος υπουργός Αμυνας Ζαν-Ιβ Λε Ντριάν, μιλώντας στη γαλλική εθνοσυνέλευση: «Τα 27 υπόλοιπα κράτη – μέλη της ΕΕ αποφάσισαν να προσφέρουν στήριξη στη Γαλλία, είτε υπό τη μορφή μιας άμεσης υποστήριξης στις επιχειρήσεις στη Συρία, είτε υπό τη μορφή μιας έμμεσης υποστήριξης στις επιχειρήσεις μας στο Λεβάντε, είτε υπό τη μορφή μιας έμμεσης υποστήριξης σε άλλα μέτωπα όπου οι γαλλικές δυνάμεις επιχειρούν». Η βοήθεια αυτή προς τη Γαλλία εκ μέρους όλων των κρατών – μελών της ΕΕ θα επιτρέψει «να υπάρξει μια ελάφρυνση των δυνάμεών μας, ένας επαναπροσανατολισμός και μία καλύτερη χρήση των δυνατοτήτων μας», πρόσθεσε.
Τα είδη «συνδρομής» και ο «σημαντικός ρόλος» της Ελλάδας
Τόσο από τα παραπάνω όσο και από πληροφορίες από την ΕΕ προκύπτουν τα εξής, σχετικά με τα είδη συνδρομής που μπορεί να παρασχεθούν στις γαλλικές Ενοπλες Δυνάμεις βάσει του άρθρου 42.7:
— Αμεση εμπλοκή στη στρατιωτική εκστρατεία εναντίον του «Ισλαμικού Κράτους», υπό γαλλική αιγίδα ή σε στενό συντονισμό με τη Γαλλία. Αλλωστε, αρκετά κράτη – μέλη έχουν (σύμφωνα με τη σχετική επιχειρησιακή ορολογία) δυνατότητες αέρος – εδάφους και δυνατότητες πληροφόρησης, παρακολούθησης, απόκτησης στόχου και αναγνώρισης.
— Παροχή πυρομαχικών, ανεφοδιασμό αέρος, ικανότητες αερογέφυρας κ.λπ. Υπενθυμίζουμε ότι η προηγούμενη ελληνική κυβέρνηση ανακοίνωνε, Σεπτέμβρη του 2014, την ενεργό συμμετοχή της χώρας και στο στρατιωτικό σκέλος της ιμπεριαλιστικής επιχείρησης της λεγόμενης «Διεθνούς Συμμαχίας» κατά των τζιχαντιστών στο Ιράκ και τη Συρία, με απόφαση για αποστολή πυρομαχικών σε κουρδικές δυνάμεις στην περιοχή. Για τη στάση της τωρινής συγκυβέρνησης προϊδεάζει η ανακοίνωση που έβγαζε τότε ο ΣΥΡΙΖΑ, όπου όχι μόνο δεν εναντιωνόταν στη στρατιωτική εμπλοκή της χώρας, αλλά διερωτόταν γιατί στέλνονται πυρομαχικά μόνο στους Κούρδους του Ιράκ και όχι και σε αυτούς της Συρίας, ενώ ταυτόχρονα «γκρίνιαζε» ότι οι πρωτοβουλίες της Ελλάδας δεν πρέπει να περιορίζονται μόνο στο στρατιωτικό, αλλά να αφορούν και στο διπλωματικό πεδίο, με γνώμονα την ενίσχυση του «διεθνούς ρόλου» της χώρας…
— Παροχή πρόσβασης σε δορυφορικές εικόνες και ανταλλαγή πληροφοριών. Διόλου τυχαία, ο υπουργός Αμυνας, Π. Καμμένος, προσερχόμενος στη Σύνοδο των υπουργών Αμυνας, εστίασε ειδικά στη σημασία ανταλλαγής πληροφοριών μεταξύ ΕΕ και ΝΑΤΟ, δηλώνοντας: «Οι υπουργοί Αμυνας της ΕΕ πρέπει να λάβουμε μία απόφαση (…) Πρέπει όλοι να αναλάβουμε τις ευθύνες μας. Είναι πολύ σημαντική η ανταλλαγή πληροφοριών μεταξύ της ΕΕ και του ΝΑΤΟ».
Αλλά και σε συνέντευξή στη «Real News» (22/11), ο Π. Καμμένος έλεγε: «Η Ελλάδα, στη συγκεκριμένη περίπτωση, μπορεί να παίξει έναν πάρα πολύ σημαντικό ρόλο», «μπορεί να διεξαγάγει συνομιλίες και να οργανώσει μία διεθνή συμμαχία», «ζήτησα και από την ΕΕ, αλλά και στην προηγούμενη Σύνοδο υπουργών του NATO, τη συνεργασία σε επίπεδο πληροφοριών. Σε αυτόν τον πόλεμο η ενημέρωση και οι πληροφορίες έχουν πάρα πολύ μεγάλο ρόλο». Η κυβέρνηση, δηλαδή, εξετάζει να μη στείλει η ίδια χερσαία στρατεύματα ή βομβαρδιστικά, αλλά στη βάση καταμερισμού ρόλων, να στήσει το πλαίσιο όπου θα στείλουν άλλοι, παρέχοντάς τους και τις κατάλληλες πληροφορίες για στόχους κ.λπ., κρισιμότατο κομμάτι για τη διεξαγωγή και την επιτυχία των στρατιωτικών επιχειρήσεων…
Παραπέρα, η πρεμούρα τους να συνδράμουν το ΝΑΤΟ με πληροφορίες και εικόνες φάνηκε και από την αιτιολόγηση που διέρρευσε η ίδια η κυβέρνηση, αρχές Απρίλη, σχετικά με την «αναγκαιότητα» ανακατασκευής και εκσυγχρονισμού πέντε παλαιότερων αεροσκαφών ναυτικής συνεργασίας («P -3 Orion»), με εργολάβο την αμερικανική εταιρεία «Lockheed Martin». Ελεγε τότε: «Από το 2009 μέχρι σήμερα το Πολεμικό Ναυτικό έμεινε χωρίς αεροσκάφη ναυτικής συνεργασίας. Πού είναι το πρόβλημα; Το κάθε αεροσκάφος «P -3 » μπορεί να πετά επί 12 ώρες συνεχώς και να ελέγχει τεράστιες περιοχές του Αιγαίου και της νοτιοανατολικής Μεσογείου. Τι ελέγχει; Από κινήσεις υποβρυχίων και πλοίων μέχρι μεταναστευτικές ροές, κ.λπ. Το θέμα δεν είναι κυρίως «ελληνικό» αλλά ΝΑΤΟικό. Το NATO θέλει κάθε μέρα για τις δικές του ανάγκες εναέρια επιτήρηση σε Αιγαίο και νοτιοανατολική Μεσόγειο. Χωρίς αεροπλάνα αυτό δεν μπορούσε να γίνει σωστά».
Ως σημαντικό είδος «συνδρομής» στην κλιμάκωση της ιμπεριαλιστικής επέμβασης τονίζεται από τις ίδιες ευρωενωσιακές πηγές και η «παροχή των βάσεων στάσης», με έμφαση στην Κύπρο, καθώς είναι το μόνο κράτος – μέλος της λυκοσυμμαχίας που βρίσκεται κοντά στο θέατρο των επιχειρήσεων. Η βρετανική κυβέρνηση έθεσε ήδη στη διάθεση των γαλλικών αεροσκαφών την αεροπορική της βάση στην Κύπρο, αλλά αυτές δε θα είναι οι μόνες…
Ηδη από τις 29/6 ο υπουργός Αμυνας της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ διακήρυττε ότι η βάση στη Σούδα στηρίζει το νότιο τομέα του ΝΑΤΟ ενάντια «στη νέα απειλή» (των τζιχαντιστών) και ότι «οι δικές μας βάσεις» θα διασφαλίσουν την επιτυχία του «αγώνα» της ευρωατλαντικής λυκοσυμμαχίας…
Και δεν είναι μόνο οι πληροφορίες ή οι βάσεις. Μιλώντας προχτές στον «Real FM», ερωτηθείς ο Καμμένος τι θα πράξει η κυβέρνηση εάν το ΝΑΤΟ, βάσει καταστατικού, ζητήσει συνδρομή της χώρας μας υπέρ της Τουρκίας, καθόλου δεν το απέκλεισε. Το αντίθετο, μάλιστα. «Απλά» ενέταξε την ελληνική εμπλοκή σε ένα γενικότερο παζάρι για ανταλλάγματα, στην κόντρα των αστικών τάξεων Ελλάδας και Τουρκίας για το ποιος θα έχει προβάδισμα στην εκμετάλλευση πλουτοπαραγωγικών πηγών και διαύλων στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο. Είπε συγκεκριμένα: «Το ΝΑΤΟ, σε περίπτωση που ζητούσε τέτοιου είδους συνδρομή, θα έπρεπε να αποδεχθεί ότι στον ελληνικό εναέριο χώρο η Τουρκία συνεχώς παραβιάζει τον εθνικό εναέριο χώρο μας».
Παραπέρα, έστησε μια μίνι αγιογραφία της λυκοσυμμαχίας, λέγοντας ότι «Δεν είναι το ΝΑΤΟ μια συμμαχία που μπορεί να βλέπει με δύο μέτρα και δύο σταθμά, από τη μια μεριά την παραβίαση των διεθνών κανονισμών από τη μεριά ενός μέλους του ΝΑΤΟ σε ένα άλλο κράτος – μέλος του ΝΑΤΟ και από την άλλη πλευρά να αποδεχθεί τον ισχυρισμό της Τουρκίας ότι 17 δευτερόλεπτα και για 1,5 μίλι παραβιάστηκε δήθεν ο εναέριος χώρος της Τουρκίας».
Σαν να λέμε, έκανε γαργάρα τα «μέτρα και σταθμά» με τα οποία αντιμετωπίζει το ΝΑΤΟ την τουρκική εισβολή και κατοχή στην Κύπρο ή τις συνεχείς προκλήσεις της τουρκικής αστικής τάξης στο Αιγαίο, τις οποίες ΝΑΤΟ και ΕΕ αντιμετωπίζουν ως «διμερές πρόβλημα»…
Ιδιαίτερη σημασία έχει και η προαναφερθείσα αναφορά του Γάλλου υπουργού Αμυνας ότι η «συνδρομή» των άλλων κρατών – μελών της ΕΕ μπορεί να γίνει σε άλλα σημεία συγκρούσεων όπου εμπλέκονται γαλλικές Ενοπλες Δυνάμεις, ώστε αυτές να απεμπλακούν και να μετακινηθούν στο μέτωπο της Συρίας. Ο ίδιος έχει αναφέρει ονομαστικά Λίβανο, Κεντροαφρικανική Δημοκρατία (ΚΑΔ) και Μάλι, περιοχές όπου εμπλέκονται συνολικά σχεδόν 7.000 Γάλλοι στρατιώτες.
Ηδη, η Γερμανία ανακοίνωσε ότι θα στείλει 650 στρατιώτες στο Μάλι. Για δε την ΚΑΔ, όπου είναι σε εξέλιξη η ευρωενωσιακή επιχείρηση EUMAM RCA, θυμίζουμε ότι στην προηγούμενη επιχείρηση της ΕΕ EUFOR RCA, με απόφαση που πάρθηκε επί συγκυβέρνησης ΝΔ – ΠΑΣΟΚ και η υλοποίησή της ολοκληρώθηκε επί ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, το Ελληνικό Στρατηγείο Επιχειρήσεων της Ευρωπαϊκής Ενωσης (ΕΣΕΕΕ) στη Λάρισα επιλέχτηκε να λειτουργήσει ως το στρατηγείο της επιχείρησης. Επανδρώθηκε με Ελληνες επιτελείς, υποδιοικητής της EUFOR RCA ορίστηκε Ελληνας ταξίαρχος, στο δε πεδίο των επιχειρήσεων στην Αφρική μεταφέρθηκε ο Κινητός Κόμβος Επικοινωνιών του Στρατηγείου, προκειμένου να εξασφαλιστούν οι μεταξύ τους επικοινωνίες.
Αναφορικά με το Λίβανο, είναι σε εξέλιξη η επιχείρηση UNIFIL, στο πλαίσιο της οποίας διεθνής Ναυτική Δύναμη εκτελεί περιπολίες και έλεγχο στο θαλάσσιο και εναέριο χώρο έξω από τα χωρικά ύδατα του Λιβάνου, με σκοπό την απαγόρευση διακίνησης «παρανόμου οπλισμού και συναφών υλικών» προς «απαγόρευση επανεξοπλισμού της Χεζμπολάχ». Οι ελληνικές Ενοπλες Δυνάμεις εμπλέκονται και εκεί, καθώς στη Ναυτική Δύναμη είναι ενταγμένη στην παρούσα φάση η πυραυλάκατος «Κρυσταλλίδης».
Αλλωστε, στην ευρύτερη Λεκάνη της Ανατολικής Μεσογείου επιχειρεί σήμερα και ελληνικό υποβρύχιο, ενταγμένο στη ΝΑΤΟική επιχείρηση ACTIVE ENDEAVOUR για θαλάσσιες περιπολίες εναντίον «τρομοκρατών». Το ίδιο υποβρύχιο θα εμπλακεί και στην ευρωενωσιακή επιχείρηση EURONAV MED «SOFIA», που αντικειμενικό σκοπό έχει την αποτροπή μεταναστευτικών ροών από τη Βόρεια Αφρική προς την ΕΕ, και σε επόμενη φάση της προβλέπει και επιχειρήσεις «επί του εδάφους».
Τέλος, δεν πρέπει να ξεχνάμε την τοποθέτηση, πρόσφατα, του πρώην αρχηγού ΓΕΕΘΑ, Μ. Κωσταράκου, στη θέση του προέδρου της Στρατιωτικής Επιτροπής της ΕΕ, καθώς η εγχώρια αστική τάξη και οι κυβερνήσεις της διεκδικούν βασικό ρόλο στην υλοποίηση των νέων ιμπεριαλιστικών σχεδίων του ευρωατλαντικού άξονα.
Να υπενθυμίσουμε, εξάλλου, ότι ο σχηματισμός μάχης της ΕΕ «HELBROC» (στη σύνθεσή του συμμετέχουν στρατιωτικές δυνάμεις από Ελλάδα – έχει οριστεί «έθνος πλαίσιο» του Σχηματισμού – Κύπρο, Βουλγαρία, Ρουμανία και Ουκρανία) βρίσκεται σε περίοδο«ετοιμότητας ανάληψης αποστολής για το Α΄ εξάμηνο 2016».
