1970-1977: Οι «Δέκα του Ουίλμινγκτον» και τα ανθρώπινα δικαιώματαΣτη δεκαετία του 1970, αναζωπυρώνονται οι φυλετικές διακρίσεις στις ΗΠΑ και μαζί μ’ αυτές το ριζοσπαστικό κίνημα των μαύρων κατά του ρατσισμού. Η «δίκη» των «Δέκα» και η προαποφασισμένη καταδίκη τους. Η κατάρρευση του κατηγορητηρίου
Οι «Δέκα του Ουίλμινγκτον», σε φωτογραφία κατά τη διάρκεια της «δίκης»
Στα μέσα του Γενάρη 1971, γύρω στους 1.000 πολίτες συγκροτούν φιλειρηνική διαδήλωση, που διασχίζει τους δρόμους της πόλης, για να τονίσουν τις διεκδικήσεις τους για την ασφάλεια των παιδιών στα σχολεία, για την πρόσληψη περισσότερων μαύρων δασκάλων και την απόλυση των δασκάλων που είχαν πάρει ανοιχτά ρατσιστικές θέσεις.
Ανάμεσα στους διαδηλωτές, βρίσκεται ο ιερωμένος Μπεν Τσέβις, μέλος της Επιτροπής για την ισότητα των φυλών της «Ενωμένης Εκκλησίας του Χριστού», μιας μικρής ξυλόκτιστης εκκλησίας της κοινότητας των μαύρων. Μετά το τέλος της διαδήλωσης, οι διαδηλωτές συγκεντρώνονται στην εκκλησία. Μαζί με τους μαύρους μαθητές και φοιτητές, είναι εκεί μερικοί λευκοί αντιρατσιστές φοιτητές, ο Μπεν Τσέβις και ο λευκός ιερωμένος Τζεν Τέμπλετον. Η εκκλησία περικυ κλώνεται από μέλη ακροδεξιών και ρατσιστικών οργανώσεων.
Φωνάξτε τον Κάλεϊ!..
Ο Μπεν Τσέιβις και η αγωνίστρια για τα δικαιώματα των μαύρων και στέλεχος του Κομμουνιστικού Κόμματος ΗΠΑ Αντζελα Ντέιβις
Επί ώρες, η εκκλησία χτυπιέται με πυροβόλα όπλα. Από τους πυροβολισμούς, χάνει τη ζωή του ο 18χρονος αφροαμερικανός Στιβ Μίτσελ, 18 ετών, στην προσπάθειά του να βγει από την εκκλησία. Την ίδια τύχη έχει και ο λευκός Χάρβεϊ Κάρπερ, ο οποίος πέφτει από τα διασταυρούμενα πυρά των «πολιορκητών». Ενα κατάστημα τροφίμων, που βρίσκεται κοντά στην εκκλησία και ανήκει σ’ έναν λευκό, γίνεται παρανάλωμα του πυρός.
Ο δικαστής της περιοχής Τζον Μ. Ουόκερ δηλώνει: «Εφόσον η αστυνομία αρνείται να κάνει έφοδο στην εκκλησία, ίσως θα πρέπει να φέρουν τον ανθυπολοχαγό Κάλεϊ για να ξεκαθαρίσει τον τόπο». Ο ανθυπολοχαγός Κάλεϊ ήταν υπεύθυνος για τη σφαγή των αμάχων στο χωριό Μι Λάι στο Βιετνάμ!
Υστερα από 9 μήνες, ξεκινάει η επιχείρηση της δικαστικής εξόντωσης του Τσέβις και των συντρόφων του. Το δικαστήριο της πολιτείας της Βόρειας Καρολίνας διατυπώνει εις βάρος του μαύρου ιερωμένου, άλλων οκτώ αφροαμερικανών και μιας λευκής γυναίκας, η οποία τάχθηκε αλληλέγγυα με την κίνηση για τα δικαιώματα του πολίτη, κατηγορίες για φόνο, για εμπρησμό και για παρεμπόδιση της Πυροσβεστικής στο έργο της.
Η δίκη των κατηγορουμένων ορίζεται να γίνει στην πόλη Μπόργκαν, όπου το 49% του πληθυσμού είναι μαύροι. Από την κλήρωση για τους ενόρκους βγαίνουν δέκα μαύροι και δύο λευκοί. Μόλις πληροφορείται το αποτέλεσμα της κλήρωσης, ο εισαγγελέας ξαφνικά «αρρωσταίνει». Επιστρέφει στη δουλιά του μετά από τη δεύτερη «κλήρωση», από την οποία βγαίνουν δέκα λευκοί και δύο μαύροι ένορκοι. Το αποτέλεσμα της δίκης είναι προδιαγεγραμμένο: Ο Τσέβις καταδικάζεται σε 34 χρόνια φυλακή, 5 μαθητές σε 29 χρόνια, 3 μαθητές σε 31 χρόνια και η κυρία Σέπαρντ, μητέρα δύο παιδιών, σε 10 χρόνια.
Ο Μπεν Τσέβις, σε ένα γράμμα του προς τον Πρόεδρο των ΗΠΑ, γράφει: «Βρισκόμαστε στη φυλακή, γιατί είμαστε οπαδοί της κίνησης για τα δικαιώματα του ανθρώπου και του πολίτη. Είμαστε θύματα μιας ρατσιστικής και πολιτικής δίωξης».
Από τους 42 μάρτυρες κατηγορίας, ένας μόνον καταθέτει ότι ο Μπεν Τσέβις τού είχε προτείνει να βάλουν φωτιά στο κατάστημα τροφίμων. Οτι ακόμα, ο ίδιος, μαζί με τον Τσέβις και άλλους σκότωσαν τον λευκό Χάρβεϊ Κάρπερ. Ο «μάρτυρας» αυτός, το όνομά του είναι Αλαν Χολ, έχει καταδικαστεί πολλές φορές για ποινικά αδικήματα και έχει υποβληθεί κατ’ επανάληψη σε ψυχική θεραπεία. Αρκετά μετά τη δίκη, ο Χολ ομολογεί ότι η Εισαγγελία τον εξανάγκασε να ψευδομαρτυρήσει με αντάλλαγμα να δικαστεί με ελαφρυντικά για κάποιο άλλο έγκλημα, που είχε διαπράξει και για το οποίο καταδιωκόταν. Στη μεταγενέστερη κατάθεσή του, ο Χολ αναφέρει: «Ολες οι προηγούμενες καταθέσεις μου, που ενοχοποιούν τους «10 του Ουίλμινγκτον», είναι ψεύτικες… για τις καταθέσεις εκείνες, ο εισαγγελέας Στρόουντ μού είχε υποσχεθεί ότι θα με απέλυε από τη φυλακή, το πολύ ύστερα από 6 μήνες…».
Ενας άλλος βασικός μάρτυρας είναι ο Ερικ Τζούνιους. Αργότερα, ο Τζούνιους δηλώνει: «Δεν έχω ακούσει, τον Μπεν Τσέβις, στις φυλετικές ταραχές του Φλεβάρη 1971, να λέει στην εκκλησία: «Πάρτε τα όπλα σας». Ούτε είδα τους κατηγορούμενους να παίρνουν τουφέκια και να βγαίνουν έξω από την εκκλησία. Αν, παρ’ όλα αυτά, ισχυρίστηκα κάτι τέτοιο στη δίκη, το έκανα αυτό, γιατί ο κυβερνητικός κατήγορος Τζέι Στρόουντ μού υποσχέθηκε για τα Χριστούγεννα ένα μοτοποδήλατο».
Ο τρίτος βασικός μάρτυρας είναι ο Τζέρομ Μίτσελ. Ο Μίτσελ, σε κατάθεση που δίνει τέσσερα χρόνια αργότερα, τονίζει ότι, σε αντίθεση με την κατάθεσή του στη δίκη, δεν ήταν παρών στον εμπρησμό του καταστήματος τροφίμων. «Ο Τζέι Στρόουντ, καταθέτει ο Μίτσελ, μου έδωσε πολλές φωτογραφίες, για να τις εντυπώσω καλά στο μυαλό μου. Πριν πάρω αυτές τις φωτογραφίες, δε θυμάμαι να είδα ποτέ τον Μπεν Τσέβις και τους άλλους».
Και οι τρεις βασικοί μάρτυρες, τον καιρό των γεγονότων στο Ουίλμινγκτον, ήταν ηλικίας 12, 16 και 17 ετών… Με την ανάκληση των προηγούμενων καταθέσεών τους, κατέρρευσε ολόκληρο το κατασκευασμένο κατηγορητήριο κατά των «10 του Ουίλμινγκτον»! Στις αρχές του Γενάρη 1978, ο διοικητής της Βόρειας Καρολίνας, Τζέιμς Χαντ, μείωσε ελάχιστα την ποινή των 282 ετών, που είχε επιβληθεί συνολικά στους «10 του Ουίλμινγκτον». Ομως, αρνήθηκε να τους δώσει χάρη, παρά το ότι αποδείχτηκε πανηγυρικά η αθωότητά τους.
ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗΣ ΠΟΛΕΜΩΝ , ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΠΟΧΗ
