Κάλεσμα συμμετοχής στα ταξικά σωματεία με Διοικήσεις μπροστάρηδες αγωνιστές, όχι τσιράκια των ξενοδόχων και των κυβερνήσεων απευθύνει προς τους εργαζόμενους του κλάδου, η Γραμματεία Επισιτισμού – Τουρισμού – Ξενοδοχείων Ρόδου του ΠΑΜΕ, με αφορμή το τέλος της φετινής τουριστικής σεζόν.
Αναλυτικά, η ανακοίνωση:
«Συνάδελφε ξενοδοχοϋπάλληλε – επισιτιστή,
Μια πολύ δύσκολη τουριστική σαιζόν, προχωρά σιγά σιγά προς το τέλος της. Μας βρίσκει αποκαμωμένους από την ατέλειωτη δουλειά, συχνά απλήρωτους, με την αγωνία για το πώς θα πληρωθεί η εφορία, τα σχολικά των παιδιών σε λίγες μέρες, πως θα βγει ο χειμώνας.
Βέβαια δε μοιραζόμαστε όλοι τις ίδιες αγωνίες… Παρά τη μόνιμη γκρίνια τους οι μεγαλοξενοδόχοι και της περιοχής μας και ολόκληρης της χώρας, έχουν και αύξηση στις αφίξεις και στα κέρδη. Αυτό δείχνουν τα στοιχεία που δημοσιεύονται. Αύξηση στις αφίξεις, περισσότερη δουλειά, μικρότεροι όμως μισθοί για τους εργαζόμενους, αφού σε όλο και περισσότερους χώρους φέτος δεν εφαρμόζεται η Συλλογική Σύμβαση και πληρώνονται με την ΕΓΣΣΕ, απλήρωτη δουλειά, λιγότερο ακόμα προσωπικό, γενίκευση της μαθητείας.
Από την άλλη ακόμα πιο εντατικά τη φετινή περίοδο, τα μεγάλα ξενοδοχεία και κυρίως τα all inclusive μαζεύουν και το τελευταίο ευρώ των επισκεπτών που έτσι κι αλλιώς έχουν περιορισμένη δυνατότητα να ξοδέψουν, οδηγώντας σε μεγάλη μείωση του τζίρου στον επισιτισμό, στα μικρομάγαζα και φυσικά σε επίθεση στα δικαιώματα των εργαζομένων στους κλάδους που σχετίζονται με αυτή τη δραστηριότητα: Τουριστικά λεωφορεία, ξεναγοί, σερβιτόροι – μάγειροι του επισιτισμού.
Τουρισμός και ανάπτυξη λοιπόν για λίγους, κέρδη για τις μονοπωλιακές επιχειρήσεις που έχουν στα χέρια τους ξενοδοχεία, πρακτορεία, αεροπλάνα, κρουαζιερόπλοια. Μίζερη και αβέβαιη ζωή για τους εργαζόμενους του κλάδου.
Σε λίγες μέρες, όπως έχει καθιερωθεί τα τελευταία χρόνια, θα μιλήσει ο πρωθυπουργός στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης. Μια και δεν μπορεί ούτε ψίχουλα να τάξει, όπως έκαναν οι προκάτοχοί του, θα τάξει αέρα κοπανιστό για τους εργαζόμενους και »δίκαιη» (για τα αφεντικά) ανάπτυξη. Ελάχιστοι βεβαίως είναι αυτοί που συνεχίζουν και πιστεύουν ότι έχουν να περιμένουν από αυτήν, όπως και τις προηγούμενες κυβερνήσεις.
Όμως, οι εργαζόμενοι δεν πρέπει να αποπροσανατολιστούν, είτε από τις φιέστες, είτε από τις κοκορομαχίες νέων και παλιών. Γιατί αυτές τις μέρες η κυβερνητική μηχανή έχει φουλάρει για να ολοκληρώσει όλα τα μέτρα για τη λεγόμενη 2η αξιολόγηση. Μέτρα φωτιά για τους εργαζόμενους με αιχμή (αλλά όχι μόνο), αυτά για τα εργασιακά. Συλλογικές Συμβάσεις, δώρα, απελευθέρωση απολύσεων, είναι στο τραπέζι. Ήδη άλλωστε συζητείται από αφεντικά και προσωπάρχες μέσα στους χώρους δουλειάς με το μήνυμα που στέλνουν στους εργαζόμενους να είναι »ξεχάστε τα»! Και επειδή γνωρίζουν καλά ότι αργά ή γρήγορα οι εργαζόμενοι αυτά θα σταματήσουν να τα ανέχονται ετοιμάζονται να φέρουν νόμο που θα βάζει ακόμα περισσότερα εμπόδια στη συνδικαλιστική οργάνωση, στην απεργία.
Τα απανωτά χτυπήματα μας έχουν στήσει στον τοίχο, μας έχουν μουδιάσει. Ελπίδα, όμως, υπάρχει στον αγώνα και ας έχουν βαλθεί όλοι να μας πείσουν ότι τίποτα δε βγαίνει. Την οργή και την αγανάκτηση για την αδικία να την κάνουμε οργανωμένη δράση και αντεπίθεση.
Μην αφήσεις και φέτος να ξετυλιχτεί το ίδιο γαϊτανάκι, με την απληρωσιά και την κοροϊδία, με τις ουρές και τις καθυστερήσεις για το κουτσουρεμένο επίδομα ανεργίας, με τις απολύσεις ενώ τα ξενοδοχεία είναι ακόμα γεμάτα. Οργανώσου Πάλεψε! Μην αφήσεις να σου αφαιρέσουν κι άλλα δικαιώματα.
Θέλουμε στον 21ο αιώνα να καλύπτουμε τις σύγχρονες ανάγκες, όχι μόνο φαί και επιβίωση. Θέλουμε όσα χάσαμε την περίοδο της κρίσης. Συλλογικές Συμβάσεις που να εφαρμόζονται παντού και να καλύπτουν τις απώλειες. Κανένας εργαζόμενους να μη δουλεύει με λιγότερα γιατί είναι νέος, μαθητευτόμενος, γιατί δεν υπάρχει στη σύμβαση η ειδικότητά του.
Να μην υπάρχει λοιπόν κανένας χώρος δουλειάς χωρίς οργανωμένους στο Σωματείο τους εργαζόμενους. Θέλουμε Σωματεία ταξικά με Διοικήσεις μπροστάρηδες αγωνιστές, όχι τσιράκια των ξενοδόχων και των κυβερνήσεων. Στο χέρι σου είναι να το αποφασίσεις. Αποκούμπι πάντα θα βρεις δίπλα σου το ταξικό κίνημα, το ΠΑΜΕ».
