Τις μέρες που γραφόταν το σημερινό ρεπορτάζ, μιλήσαμε με εργαζόμενους και επιβάτες σε διάφορες γραμμές, από τους οποίους αντλήσαμε μαρτυρίες ενδεικτικές για τον «Γολγοθά» που βιώνουν καθημερινά για να βγάλουν οι μεν το μεροκάματο πίσω από το τιμόνι και οι δε να μετακινηθούν από και προς τη δουλειά τους. Χαρακτηριστική είναι η παρακάτω αφήγηση ενός επιβάτη: «Τοπική γραμμή στο Βόρειο Μενίδι – Θρακομακεδόνες – Νέα Ιωνία: 724, κυκλική διαδρομή. Βγαίνεις στη στάση και δεν ξέρεις τι ώρα και αν θα περάσει λεωφορείο. Ούτε λόγος για τις πληροφορίες και το ωράριο που δίνεται στην ιστοσελίδα του ΟΑΣΑ, στο ίντερνετ. Απλά, καμία, μα καμία σχέση. Η απάντηση του τοπικού σταθμαρχείου στις οχλήσεις των συχνά ταλαιπωρημένων επιβατών: Κατανόηση, έχετε δίκιο, αλλά και εμείς παλεύουμε κάθε μέρα. Κάθε μέρα είναι μια άλλη μέρα. «Δεν ξέρουμε αν θα έχουμε τους απαραίτητους οδηγούς (αν λείψει έστω και ένας αλλάζει το πρόγραμμα), δεν ξέρουμε αν θα έχουμε λεωφορεία ή και καύσιμο. Γίνεται προσπάθεια όταν υπάρχουν ελλείψεις να μειωθεί όσο είναι δυνατόν ο χρόνος αναμονής». Τις μέρες που μπορεί να υπάρξει κάποια έλλειψη και να αλλάξει και αυτό το μειωμένο πρόγραμμα, η αναμονή στη στάση μπορεί να ξεπεράσει τα 45 λεπτά – 1 ώρα. Ειδικά το βράδυ, που αραιώνουν τα δρομολόγια, ο χρόνος αναμονής αν κοπεί ένα δρομολόγιο είναι στάνταρ 1 ώρα».
ΠΗΓΗ: ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
