Στην απεργιακή συγκέντρωση Ομοσπονδιών, Εργατικών Κέντρων και Συνδικάτων στην Ομόνοια μίλησε ο Θανάσης Οικονόμου μέλος της διοίκησης της Ομοσπονδίας στις μεταφορές.
Η ομιλία του έχει ως εξής:
«Συνάδελφοι συναδέλφισσες, συναγωνιστές συναγωνίστριες,
Χαιρετίζουμε τη σημερινή μας μαζική συγκέντρωση, χαιρετίζουμε τους χιλιάδες απεργούς σε όλη την Ελλάδα.
Η σημερινή απεργία είναι αποτέλεσμα της οργανωμένης πάλης και δράσης των εργατών και των εργατριών, των ομοσπονδιών, των εργατικών κέντρων, των σωματείων και των αγωνιστών συνδικαλιστών που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ, εκατοντάδων ακόμα συνδικαλιστών που δώσαμε μαζί τη μάχη, για να διαμορφωθεί ενιαίο απεργιακό μέτωπο, διεκδικητικό κίνημα για αυξήσεις στους μισθούς, στις συντάξεις, στις κοινωνικές παροχές, για την κατάργηση όλων των βάρβαρων μνημονιακών νόμων που είναι όλοι σε εφαρμογή και μας καταληστεύουν, μας στερούν βασικά δικαιώματα, όπως είναι ο άθλιος νόμος Βρούτση – Αχτσιόγλου για τον κατώτερο μισθό τον οποίο απαιτούμε να καταργηθεί.
Η σημερινή απεργία συνάδελφοι και συναδέλφισσες, πέρασε πραγματικά από χίλια κύματα μέσα στα εργοστάσια, στα πολυκαταστήματα, στις βιοτεχνίες, στα σούπερ μάρκετ και είναι μεγάλη απάντηση στην κυβέρνηση, στη μεγαλοεργοδοσία, στον ΣΕΒ και τις άλλες εργοδοτικές οργανώσεις.
Χιλιάδες συνάδελφοί μας απεργούν σήμερα, ξεπερνώντας δυσκολίες και εμπόδια που έβαλαν οι εργατοπατέρες στη ΓΣΕΕ και την ΑΔΕΔΥ, οι εργοδοτικοί συνδικαλιστές, η ίδια η εργοδοσία και οι μηχανισμοί της κυβέρνησης.
Συνάδελφοι, συναδέλφισες,
Η απεργιακή μας κινητοποίηση γίνεται σε μία περίοδο που τα σύννεφα του πολέμου όλο και περισσότερο πυκνώνουν στην περιοχή μας.
Μόλις προχτές είχαμε νέο πολεμικό επεισόδιο στη Μαύρη Θάλασσα με εμπλοκή ρωσικών και ουκρανικών στρατευμάτων.
Είναι τεράστια η ευθύνη της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ για την άμεση και πολλαπλή εμπλοκή στα πολεμικά σχέδια του ΝΑΤΟ με τη συμμετοχή ελληνικών στρατευμάτων.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ότι μόλις συνέβη το γεγονός στην Αζοφική Θάλασσα απογειώθηκε από τη βάση της Σούδας αεροσκάφος κατασκοπευτικού τύπου, πετώντας πάνω από την περιοχή του επεισοδίου.
Καταγγέλλουμε και από αυτό το βήμα την κυβέρνηση και τα κόμματα της αντιπολίτευσης που σε αγαστή συνεργασία εμπλέκουν όλο και πιο πολύ τη χώρα μας και το λαό μας στους ανταγωνισμούς των καπιταλιστών και έχουν μετατρέψει τη χώρα σε ένα απέραντο αμερικανοΝΑΤΟικό στρατόπεδο με βάσεις θανάτου από τον Έβρο μέχρι την Κρήτη.
Παράλληλα, στο εσωτερικό η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ προσπαθεί κάνοντας το άσπρο μαύρο να παραμυθιάσει τον ελληνικό λαό ότι τώρα που τάχα τελείωσαν τα μνημόνια μπορεί να ελπίζει σε καλύτερες μέρες, ενώ τρέχουν όλοι οι μνημονιακοί νόμοι που ξεπερνάνε τους εφτακόσιους.
Κανείς να μην πιστέψει τα ψέματα και τις απάτες της κυβέρνησης!
Μέσα από επικοινωνιακό κουρνιαχτό η κυβέρνηση προσπαθεί να κάνει τη νύχτα μέρα! Διαλαλεί πως θα αυξήσει τον κατώτερο μισθό, αλλά η πραγματικότητα είναι πως η κυβέρνηση και τα υπόλοιπα κόμματα που ψήφισαν το 3ο μνημόνιο (ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ), και μαζί και οι φασίστες της Χρυσής Αυγής καταψήφισαν για μια ακόμα φορά την πρόταση των 530 συνδικαλιστικών οργανώσεων, για την αύξηση του κατωτέρου μισθού στα 751 ευρώ.
Η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, αφού πρώτα διατήρησε για περίπου 4 χρόνια την άθλια Πράξη Υπουργικού Συμβουλίου 6/2012), που πετσόκοψε τον κατώτατο μισθό κατά 22% (32% για τους νέους κάτω των 25 ετών).
Έρχεται να σφραγίσει τον νόμο Βρούτση του 2ου μνημονίου, που πλέον μετονομάζεται σε νόμο Αχτσιόγλου – Βρούτση. Είναι ο νόμος που ο ΣΥΡΙΖΑ ως αντιπολίτευση αποκαλούσε νόμο – δολοφόνο και πως θα τον καταργούσε άμεσα. Είναι ο νόμος που καταργεί τις συλλογικές διαπραγματεύσεις, καθηλώνει τους μισθούς και η κυβέρνηση με τον εκάστοτε υπουργό θα καθορίζει τον κατώτερο μισθό, με κριτήρια την «παραγωγικότητα», την «ανταγωνιστικότητα», την «απασχόληση» και την «ανεργία», δηλαδή όλο το αντιδραστικό πλαίσιο που τσάκισε και τσακίζει τους μισθούς.
Στα νέα μέτρα που παίρνει η κυβέρνηση, περιλαμβάνεται η καρατόμηση του προγράμματος «σχολικά γεύματα», μειώνονται τα κονδύλια για τις συντάξεις, το επίδομα ανεργίας και τα νοσοκομεία, μειώνεται επιδότηση της κρατικής συμμετοχής για συνταγογραφούμενα φάρμακα στους φτωχούς ασφαλισμένους, μειώνεται το επίδομα στέγασης, αύξησε τον ΕΦΚ κατανάλωσης για το πετρέλαιο θέρμανσης.
Αλλάζει το καθεστώς προστασίας για τα «κόκκινα» στεγαστικά δάνεια, για την πρώτη κατοικία, μέτρο με το οποίο η κυβέρνηση «διευκολύνει» τους τραπεζίτες να βάλουν στο χέρι τις απαιτήσεις τους από τα στεγαστικά δάνεια.
Την ίδια ώρα, το πακέτο με τα «αντίμετρα» περιλαμβάνει νέα μέτρα στήριξης του κεφαλαίου.
Ορισμένα μόνο από αυτά είναι:
Η κρατική επιδότηση των εργοδοτικών ασφαλιστικών εισφορών.
Η μείωση του εταιρικού φορολογικού συντελεστή στα επιχειρηματικά κέρδη.
Φυσικά, παραμένει στρατηγικός στόχος της κυβέρνησης και των εργοδοτών η μείωση του μέσου μισθού, αυτό που οι καπιταλιστές και οι άνθρωποί τους ονομάζουν «κόστος εργασίας».
Είναι απαίτηση της εργοδοσίας του Συνδέσμου Ελλήνων Βιομηχάνων, των εφοπλιστών να χαμηλώσουν οι μισθοί και τα δικαιώματα των εργαζομένων, λιγότερες μέρες ανάπαυσης, λιγότερες μέρες άδειας, λιγότερος μισθός, μεγαλύτερη ευελιξία, δηλαδή επέκταση παντού των ελαστικών μορφών απασχόλησης. Αυτή είναι η ανάπτυξη που υπόσχονται, αυτές είναι οι καλύτερες μέρες που τάχα θα έρθουν για μας.
Εμείς μπορούμε να ανεχτούμε μισθούς των 300 ευρώ;
Μπορούμε να ανεχτούμε τους χώρους δουλειάς να είναι σύγχρονα κρεματόρια με πάνω από 6.500 εργατικά ατυχήματα και 73 νεκρούς σε ένα μόνο χρόνο;
Μόλις προχτές κηδέψαμε και άλλο σύντροφό μας εργάτη που αντί να πάει ένα κομμάτι ψωμί στην οικογένειά του έπεσε νεκρός στην άσφαλτο.
Για όλους αυτούς τους λόγους είμαστε εδώ και απεργούμε και διεκδικούμε, δίνουμε μάχη για την αλλαγή των συσχετισμών για να ηττηθεί η πέμπτη φάλαγγα μέσα στο εργατικό κίνημα, οι εργατοπατέρες, οι σύγχρονοι Μακρήδες και Θεοδώροι και Λικιαρδόπουλοι, οι φορείς του κοινωνικού εταιρισμού, οι ψάλτες της υποταγής των εργαζομένων στις ορέξεις των αφεντικών!
Συναγωνιστές συναγωνίστριες,
Χωρίς τους εργοδοτικούς συνδικαλιστές δεν θα είχε περάσει αυτή η λαίλαπα.
Όπου μπορούν βάζουν εμπόδια, καθυστερούν διαδικασίες, αποφεύγουν τις γενικές συνελεύσεις.
Υποβαθμίζουν την αναγκαιότητα του αγώνα, επιρρίπτουν ευθύνες στους εργαζόμενους λέγοντας ότι δεν υπάρχουν διαθέσεις για αγωνιστική παρέμβαση, για απεργιακή κινητοποίηση.
Είναι το μακρύ χέρι της κυβέρνησης, της εργοδοσίας για να μπορέσουν να κρατήσουν τους εργάτες μακριά από τον αγώνα, να αποδεχτούν τη μοίρα τους, να δέχονται τα ψίχουλα που τους πετάνε οι κυβερνώντες, να μη σηκώσουν ανάστημα να μη δείξουν το μπόι τους, να μην οργανωθούν, να μην ενωθούν, να μην παλέψουν.
Έχουν διαλέξει πλευρά και είναι απέναντι από τα συμφέροντα των εργαζομένων.
Οι εργαζόμενοι οφείλουν να τους γυρίσουν την πλάτη, να τους προσπεράσουν να τους αλλάξουν, να δημιουργήσουν νέες πλειοψηφίες.
Για αυτό έκαναν προσπάθεια να μπλοκάρουν τον αγώνα, παίζοντας το παιχνίδι της κολοκυθιάς με τις ημερομηνίες, επιδιώκοντας να μην εκφραστεί απεργιακό ενιαίο μέτωπο με συγκροτημένο πλαίσιο διεκδικήσεων.
Εμείς είμαστε εδώ και τους αποδείξαμε ότι έκαναν μια τρύπα στο νερό, δεν τους πέρασε. Οι εργαζόμενοι τους ξεπέρασαν, είναι εδώ διαδηλώνουν και σε λίγο θα περάσουμε όλοι από μπροστά τους ξανά, γυρνώντας τους την πλάτη και αφήνοντάς τους στην άθλια σύναξη μιας χούφτας εργατοπατέρων.
Συνάδελφοι, δίνουμε τη μάχη για την ανασύνταξη του συνδικαλιστικού κινήματος με την ενεργή συμμετοχή των εργαζομένων στους χώρους δουλειάς, για συμμετοχή των εργαζομένων στη δράση και της αποφάσεις των σωματείων, για σωματεία αποκούμπι στις καθημερινές δυσκολίες που θα παλεύουν σε όλα τα μέτωπα την αντιλαϊκή πολιτική, για να μπουν μπροστά στους πλειστηριασμούς που θα αρχίσουν μαζικά μετά τη ρύθμιση στα κόκκινα δάνεια των τραπεζών.
Για αυτό η επίθεση που κάνουν στο ΠΑΜΕ είναι λυσσαλέα.
Στα δύσκολα, οι δυνάμεις των κομμάτων ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ, ΝΔ στο εργατικό κίνημα βάζουν τις επιμέρους διαφωνίες τους στην άκρη και συντονίζουν τις δυνάμεις τους για να χτυπήσουν το ταξικό κίνημα.
Στο Εργατικό Κέντρο Θεσσαλονίκης, στο Εργατικό Κέντρο Κατερίνης, στα Τρίκαλα, στην Κοζάνη, στην Καβάλα και σε μια σειρά άλλα σωματεία αναβίωσε το συνδικαλιστικό της Ασφάλειας μετά από μια πρωτόγνωρη ενέργεια, το προεδρείο της ΓΣΕΕ επίσημα να πάει στην πολιτική ηγεσία της Αστυνομίας και να καλέσει τα ΜΑΤ και το «συνδικαλιστικό» της Ασφάλειας να παρακολουθούν και να ελέγχουν και να παρεμβαίνουν στις διαδικασίες του συνδικαλιστικού κινήματος και των εργατικών συνεδρίων.
Συνάδελφοι,
Σήμερα οι εργαζόμενοι στον κλάδο των μεταφορών απεργούμε με πολύ μεγάλα ποσοστά συμμετοχής σχεδόν καθολικά!
Δεν χρειάζεται να πούμε πολλά, ζουν την κατάσταση μαζί με μας εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενοι, συνταξιούχοι, νέοι και νέες που μετακινούνται με τη συγκοινωνία. Φτάνει να ρίξετε μια ματιά στα λεωφορεία, τα περισσότερα είναι 25 ετών, δεκάδες συρμοί στη σταθερή τροχιά και ο μισός στόλος λεωφορείων και τρόλεϊ είναι ακινητοποιημένος (από 2.000 και πλέον οχήματα, κυκλοφορούν 1.000 στην καλύτερη περίπτωση), η εντατικοποίηση της εργασίας χτυπάει κόκκινο λόγω έλλειψης προσωπικού. Έχουμε περιπτώσεις εργαζομένων που εργάζονται και 30 μέρες το μήνα. Η κρατική χρηματοδότηση που είναι μηδαμινή έχει αποτέλεσμα να μην υπάρχουν τα αναγκαία ανταλλακτικά.
Οι μισθοί των εργαζομένων παραμένουν σε επίπεδα φτώχειας, αφού οι μισθοί τους έχουν μειωθεί πάνω από 45%, ταυτόχρονα η ταλαιπωρία των επιβατών που πληρώνουν ακριβό εισιτήριο είναι ατελείωτη περιμένοντας στις στάσεις και τις αποβάθρες.
Για να πας στη δουλειά στις κεντρικές γραμμές – κορμούς της οδικής συγκοινωνίας περιμένεις είκοσι και πολλές φορές τριάντα λεπτά. Στο μετρό είναι ακινητοποιημένοι 23 συρμοί λόγω έλλειψης ανταλλακτικών και αναλωσίμων. Η έλλειψη προσωπικού είναι εμφανής και ιδιαίτερα στην τεχνική βάση. Για να βγάλεις εισιτήριο στο μετρό στήνεσαι στην ουρά για μεγάλο χρονικό διάστημα γιατί από τα 109 εκδοτήρια μόνο στα 21 υπάρχει προσωπικό. Σε ώρες αιχμής η συχνότητα των συρμών συνεχώς ελαττώνεται, του ηλεκτρικού ακόμα περισσότερο, με συρμούς 5 αντί 6 βαγονιών και στις αποβάθρες επικρατεί επικίνδυνος συνωστισμός. Στο τραμ τα μισά σχεδόν οχήματα είναι εκτός λειτουργίας.
Μετά το κλείσιμο στις μπάρες στο μετρό και την είσοδο στα λεωφορεία από την μπροστινή πόρτα. Η κυβέρνηση ετοιμάζεται να εφαρμόσει το διαζωνικό εισιτήριο που θα εκτινάξει το κόστος μετακίνησης προς τις βιομηχανικές περιοχές.
Η κυβέρνηση ήρθε σαν τον κλεφτή μέσα στη νύχτα και, μέσα σε 10 ώρες ιδιωτικοποίησε τις αστικές συγκοινωνίες.
Και εδώ φαίνεται ο ρόλος των συνδικαλιστικών ηγεσιών στην ομοσπονδία μεταφορών και το συνδικάτο ΟΑΣΑ, οι οποίοι δεν έβγαλαν ούτε ανακοίνωση.
Διεκδικούμε:
Κρατικό φορέα αστικών συγκοινωνιών στην υπηρεσία των αναγκών μετακίνησης του λαού και όχι της κερδοφορίας των επιχειρηματικών ομιλών.
Μείωση της τιμής των εισιτηρίων κατά 50%.
Συλλογική Σύμβαση Εργασίας, με πραγματικές αυξήσεις.
Προσλήψεις προσωπικού με πλήρη δικαιώματα, εργασιακά, ασφαλιστικά, μισθολογικά.
Ουσιαστικά μέτρα προστασίας της υγιεινής και ασφάλειας.
Συνάδελφοι,
Δεν είναι δυνατόν να μην πάρουμε θέση υπεράσπισης μιας φτωχής καθαρίστριας και να μην καταδικάσουμε την άθλια δικαστική απόφαση που για ακόμα μια φορά έδειξε το ταξικό της πρόσωπο. Είναι μια απόφαση που δεν πρέπει να ξεχαστεί από κανέναν, είναι μια απόφαση μνημείο, η ίδια η ταυτότητα της τάχα ανεξάρτητης αστικής Δικαιοσύνης. Δίκασαν για κακούργημα μια καθαρίστρια, τις ρίξανε δέκα χρόνια φυλακή και από τις 5 Νοέμβρη την έχουν στις φυλακές της Θήβας. Κρατάνε μέσα μια μάνα δύο παιδιών γιατί έψαχνε για μια δουλειά και παραποίησε λένε το ενδεικτικό της Πέμπτης Δημοτικού και το έκανε Έκτης! Καθάριζε σκάλες για 20 χρόνια και τη βάλαν φυλακή, ενώ κλείνουν τα ματιά στις παρανομίες των βιομηχάνων, των εφοπλιστών όλων των δυναστών της ζωής μας.
Απαιτούμε να γυρίσει τώρα πίσω στο σπίτι της, στα παιδιά και τη δουλειά της. Δεν θα πληρώσει μια καθαρίστρια τη βρωμιά του συστήματός σας!
Και βέβαια να αφήσουν οι ΣΥΡΙΖαίοι τις ψεύτικες συμπάθειες, αν δεν ήταν το ΠΑΜΕ να το αναδείξει δεν θα το είχε πάρει κανένας χαμπάρι, ενώ το γνώριζαν πολύ καλά.
Συναγωνιστές συναγωνίστριες, το τελευταίο διάστημα γίνεται συντονισμένη προσπάθεια από τον εργοδοτικό συνδικαλισμό, παλιό και νέο, σε όλα τα επίπεδα, πρωτοβάθμια σωματεία, ομοσπονδίες, εργατικά κέντρα, στην ίδια τη ΓΣΕΕ, την ΑΔΕΔΥ πληθαίνουν οι φωνές που λένε ότι η απεργία είναι ξεπερασμένη για να διεκδικήσει η εργατική τάξη τα δικαιώματά της. Αυτή η ρητορική πάει χέρι – χέρι με τους νόμους που περιορίζουν και απαγορεύουν την απεργία και βάζουν εμπόδια στη συνδικαλιστική δράση, πάει χέρι – χέρι με τη ρητορική της υποταγής για τη θωράκιση της ανάπτυξης των επιχειρηματικών ομίλων, την προσέλκυση επενδύσεων, τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας.
Η σημερινή απεργιακή κινητοποίηση, οι συγκεντρώσεις μας σε όλες τις πόλεις της χώρας, οι απεργιακή κινητοποίηση των οικοδόμων και άλλων κλάδων στις 14 Νοέμβρη αποδεικνύουν ακριβώς το αντίθετο, είναι ο μόνος τρόπος να πάρουν μήνυμα οι κυβερνήσεις, η εργοδοσία. Δεν θα πολεμούσαν τόσο πολύ κάτι ξεπερασμένο και αναποτελεσματικό!
Κλιμακώνουμε τον αγώνα μας, δεν τα διπλώνουμε, δεν κάνουμε πίσω, αναπτύσσουμε τη σύγκρουση με το κεφάλαιο, με τους δυνάστες μας, με τους πολιτικούς υπηρέτες τους και τα συνδικαλιστικά τσιράκια τους. Ανανεώνουμε το αγωνιστικό ραντεβού τις επόμενες μέρες, συνεχίζουμε, έχουμε δίκιο. Θα το επιβάλουμε».
