Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ στις 14-15 Σεπτέμβρη 2017, ολοκληρώνει και τυπικά την ιδιωτικοποίηση της ΤΡΑΙΝΟΣΕ. Ακολουθούν η ΕΕΣΣΤΥ, ο ΟΣΕ, το Θριάσιο Εμπορευματικό Κέντρο. Προχωράει η συγκρότηση της Rail Gargo Logistic Goldair και της PEARL, που δημιουργήθηκαν αξιοποιώντας την πολιτική της απελευθέρωσης. Με αφορμή τη διακρατική συμφωνία για την κατασκευή της Σιδηροδρομικής Εγνατίας κατ’ απαίτηση των μονοπωλιακών ομίλων στον κλάδο των μεταφορών, συνεχίζει το πλασάρισμα του γνωστού παραμυθιού της ανάπτυξης που δήθεν μπορεί να ωφελήσει και τα μονοπώλια και το λαό. Με το «αφήγημα» της «δίκαιης ανάπτυξης» (λες και μπορεί να υπάρξει δίκαιη ανάπτυξη στον καπιταλισμό) προσπαθεί να βάλει το λαό και τους εργαζόμενους στο σιδηρόδρομο να στηρίξουν την καπιταλιστική ανάπτυξη των σιδηροδρομικών μεταφορών, την ενίσχυση της κερδοφορίας των μονοπωλίων, των επιχειρηματικών ομίλων που κυριαρχούν στον κλάδο, ενώ είναι γνωστό ότι όχι μόνο δεν έχουν να ωφεληθούν τίποτε από αυτή, αλλά και η όποια ανάπτυξη θα πατήσει πάνω στα αποκαΐδια όλων των δικαιωμάτων τους.
Επειδή όμως δεν θέλουμε να …αδικήσουμε τις προηγούμενες κυβερνήσεις ΝΔ και ΠΑΣΟΚ αλλά και τα άλλα αστικά κόμματα που ψήφισαν και στηρίζουν αυτές τις πολιτικές, πρέπει να τονίζουμε ότι όλοι (είτε με πρόσημο φιλελευθερισμού, είτε με πρόσημο σοσιαλδημοκρατίας) τους υπηρέτησαν και υπηρετούν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο την απελευθέρωση – ιδιωτικοποίηση και τώρα τσακώνονται, πότε μεταξύ τους και πότε με την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, για το ποιος υπηρετεί καλύτερα την πολιτική της Ε.Ε. και την ανάγκη για κερδοφορία των μονοπωλίων, αναγκάζοντας το λαό να τη χρυσοπληρώνει, με δραματικές συνέπειες και για τους εργαζόμενους:
-Μείωση προσωπικού κατά 50%, απολύσεις, μετατάξεις.
– Εντατικοποίηση της εργασίας. – Σφαγιασμός όλων των δικαιωμάτων τους.
– Απώλεια τουλάχιστον του 45% των αποδοχών τους.
– Αυξήσεις εισιτηρίων. Κατάργηση και κλείσιμο περιφερειακών δικτύων κ.τ.λ.
Τεράστιες ευθύνες έχουν και οι άλλες συνδικαλιστικές δυνάμεις στο Σιδηρόδρομο ΠΑΣΚΕ – ΔΑΚΕ – ΔΙΚΤΥΟ, αφού στηρίζουν την καπιταλιστική ανάπτυξη, ενώ γνωρίζουν ότι αυτή η ανάπτυξη είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με το ξεζούμισμα των εργαζομένων.
Ενώ για ένα μικρό χρονικό διάστημα πρόβαλαν τη θέση να παραμείνει ο Σιδηρόδρομος δημόσιος μέσα στα πλαίσια της πολιτικής της απελευθέρωσης και του ανταγωνισμού (λες και τότε δεν αλώνιζαν οι κατασκευαστικές εταιρείες, οι εταιρείες προμήθειας τροχαίου υλικού, οι μεταφορικές εταιρείες, λες και τότε δεν τσακίστηκαν μισθοί και δικαιώματα των εργαζόμενων, λες και τότε δεν επιβλήθηκαν μεγάλες αυξήσεις στα εισιτήρια), στη συνέχεια και οι τρεις παρατάξεις ουσιαστικά μόνο στα λόγια καταγράφουν την αντίθεσή τους σ’ αυτή την πολιτική. Παρουσιάζουν τις ιδιωτικοποιήσεις σαν φυσική πλέον εξέλιξη και η κάθε μία έπαιξε και παίζει το ρόλο της στον αποπροσανατολισμό των εργαζόμενων. Προπαγάνδισαν και στήριξαν η κάθε μια με τον τρόπο της την οδηγία 91/440, το ν.2414/96, τις θυγατρικές κ.τ.λ., έγιναν ουσιαστικά οι στυλοβάτες και οι «πράκτορες των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων» όπως συμβούλευε τότε η PLANOSE για την υλοποίηση συνολικά των αντεργατικών μέτρων. Και οι τρεις παρατάξεις μαζί καλλιέργησαν την θεωρία του «κοινωνικού εταιρισμού» και του «κοινωνικού διαλόγου». Ήταν τα πραγματικά στηρίγματα για τις κυβερνήσεις και τα μονοπώλια.
Είναι οι παρατάξεις αυτές, που όταν η ΔΕΣΚ-Σ με δεκάδες ανακοινώσεις και συγκεντρώσεις στους χώρους δουλειάς καλούσε τους εργαζόμενους σε αγώνα για να μην συμβούν αυτά που γίνονται σήμερα, έλεγαν ότι βλέπουμε φαντάσματα. Είναι οι παρατάξεις αυτές που και σήμερα πολώνουν για το ποια θα έχει την πρωτοκαθεδρία στον ρόλο του εργοδοτικού – κυβερνητικού συνδικαλισμού.
Από την προηγούμενη κατάσταση, από τη σημερινή κατάσταση αλλά και από την αυριανή εξέλιξη επιβεβαιώνεται ότι στο καπιταλιστικό σύστημα και ο κρατικός τομέας και ο ιδιωτικός τομέας της οικονομίας λειτουργεί προς όφελος των μονοπωλίων και όχι του λαού που μέσα από τη σκληρή εκμετάλλευση και τη λεηλασία του εισοδήματός του, χρηματοδοτεί αδρά τα κέρδη του κεφαλαίου. Πληρώνει διπλά και τρίδιπλα, τις κατασκευές υποδομής – κατασκευαστικές εταιρείες αλλά και την εκτόξευση της τιμής των εισιτηρίων, την επιδείνωση της ποιότητας και της ασφάλειας των μεταφορών όπως αποδεικνύεται και από τα τελευταία συνεχή ατυχήματα. Και εμείς οι εργαζόμενοι του κλάδου να βρισκόμαστε αντιμέτωποι με απολύσεις, μειώσεις μισθών, εντατικοποιήσεις, χειροτέρευση των όρων δουλειάς, υγιεινής και ασφάλειας, ελαστικές εργασιακές σχέσεις, ένταση συνολικά της εκμετάλλευσής μας.
Απέναντι σε αυτή την κατάσταση:
Το ΠΑΜΕ σας καλεί σε έναν αγώνα για σιδηρόδρομο στην υπηρεσία του λαού και όχι των μονοπωλίων.
Ο ελληνικός σιδηρόδρομος μπορεί να αναπτυχθεί και να εκσυγχρονιστεί σε όλη την Ελλάδα. Μπορεί να γίνει το βασικό μέσο μεταφοράς των λαϊκών στρωμάτων και της σύνδεσης των περιοχών της χώρας μέσα από ένα πυκνό, φθηνό και αξιόπιστο δίκτυο γραμμών. Μπορεί να συμβάλει στην ανάπτυξη της περιφέρειας, της αγροτικής παραγωγής, του εμπορίου, της βιομηχανίας, του τουρισμού, της προστασίας του περιβάλλοντος. Μπορεί να εξασφαλίσει ανθρώπινες συνθήκες δουλειάς και διαβίωσης για τους εργαζόμενους σ’ αυτόν. Ένας τέτοιος σιδηρόδρομος που θα έχει αποκλειστικό κριτήριο την ικανοποίηση των εργατικών λαϊκών αναγκών είναι ρεαλιστικός όχι όμως στο πλαίσιο τις σημερινής καπιταλιστικής ανάπτυξης αλλά μιας άλλης ανάπτυξης υπέρ του λαού. Οι εργαζόμενοι της χώρας μας έχουν ανάγκη από σύγχρονες, καθολικές, ποιοτικές, φθηνές και ασφαλείς Σιδηροδρομικές μεταφορές. Η κάλυψη όμως αυτών των λαϊκών αναγκών προϋποθέτει οι υποδομές, τα μέσα και η διεξαγωγή των μεταφορών να λειτουργήσουν με κοινωνική ιδιοκτησία, κεντρικό σχεδιασμό και εργατικό έλεγχο στο πλαίσιο της λαϊκής εξουσίας.
Το ΠΑΜΕ σας καλεί ΤΩΡΑ να δώσουμε τη μάχη για την ανάκτηση των απωλειών μας σε μισθούς και δικαιώματα, για τη διεκδίκηση προσλήψεων με σταθερή και μόνιμη δουλειά και πλήρη εργασιακά δικαιώματα, κατάργηση όλων των αντιασφαλιστικών νόμων, για συλλογικές συμβάσεις εργασίας που να καλύπτουν τις μέχρι τώρα μειώσεις, για κατάργηση όλων των αντιλαϊκών νόμων, μέτρων και μνημονίων. Για μείωση στην τιμή των εισιτηρίων, για δωρεάν μετακίνηση των ανέργων, των ΑΜΕΑ και των φοιτητών.
Αγώνας ενάντια σε κάθε μορφή ιδιωτικοποίησης, έμμεσης και άμεσης ενάντια, στην παράδοση των Σιδηροδρομικών μεταφορών, του δημόσιου πλούτου στους επιχειρηματικούς ομίλους.
ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΣΤΙΣ 14 ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ 2017
Ο οργανωμένος αγώνας με στόχους αντεπίθεσης, τα βήματα για την ανασύνταξη του εργατικού κινήματος σε ταξική κατεύθυνση είναι μονόδρομος για τους εργαζόμενους και τα λαϊκά συμφέροντα.
Η μόνη ελπιδοφόρα επιλογή βρίσκεται στους ταξικούς αγώνες για την ικανοποίηση των σύγχρονων κοινωνικών αναγκών μας, για την ανάπτυξη προς όφελος των εργαζόμενων και όχι των κερδών των μονοπωλίων, για την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο.
