Την πρόταση των 530 Εργατικών Κέντρων, Ομοσπονδιών και Συνδικάτων για τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας, την Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση και την επαναφορά του κατώτερου μισθού στα 751 ευρώ, την κατάργηση των αντεργατικών νόμων, την υπεράσπιση της Κοινωνικής Ασφάλισης και την προστασία των ανέργων επανέφεραν στη σημερινή συνεδρίαση της διοίκησης της ΓΣΕΕ οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ, ξεκαθαρίζοντας ότι αυτή απευθύνεται πρωτίστως στην εργατική τάξη, η οποία πρέπει να την κάνει δική της υπόθεση, καθώς και οι διεκδικήσεις που περιλαμβάνει να περάσουν στα χέρια των ίδιων των εργαζομένων.
Η πρόταση, όπως ήταν άλλωστε αναμενόμενο, αντιμετωπίστηκε με αδιαφορία από την πλειοψηφία της ΓΣΕΕ, η οποία περιορίστηκε σε γνωστές διαπιστώσεις και περιγραφές για την «κατάσταση του κινήματος», ανατροφοδοτώντας ουσιαστικά το κλίμα απαισιοδοξίας και απραξίας που η ίδια με την πολιτική της καλλιεργεί. Κατά τα λοιπά, η πλειοψηφία παρέπεμψε τυχόν αποφάσεις της στην Εκτελεστική Επιτροπή της ΓΣΕΕ και στην επόμενη Ολομέλεια της διοίκησης το …Δεκέμβρη, την ώρα που προ των πυλών βρίσκεται η 3η αξιολόγηση και η νομοθέτηση νέων μέτρων ενάντια στο απεργιακό δικαίωμα και στη δράση των συνδικάτων, από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, η οποία έχει τη στήριξη όλων των αστικών κομμάτων.
Στην παρέμβασή της η Γιώτα Ταβουλάρη, εκ μέρους της ΔΑΣ, σημείωσε ότι «για εμάς, το ζήτημα των συλλογικών συμβάσεων και των μισθών αποτελεί βασικό και μόνιμο μέτωπο της ταξικής πάλης. Δεν θα μείνουμε με σταυρωμένα τα χέρια, όπως άλλωστε κάναμε όλο το προηγούμενο διάστημα, μπαίνοντας μπροστά σε όλους τους μικρούς και μεγάλους αγώνες που έγιναν. Παίρνουμε πρωτοβουλίες, προσπαθώντας να δημιουργήσουμε τις προϋποθέσεις ώστε αυτή η πάλη, η σύγκρουση με την εργοδοσία και το κράτος της να πάρει μαζικά χαρακτηριστικά. Γνωρίζουμε ότι αυτός ο αγώνας είναι σκληρός. Αλλά δεν θα αποδεχτούμε τις λογικές που πλασάρουν στους εργαζόμενους για «αντοχές της οικονομίας», «να βάλουμε πλάτη», ότι «έρχεται η ανάπτυξη και να κάνουμε υπομονή»».
Άλλωστε, όπως τόνισε, όχι μόνο δεν έχει καταργηθεί κανένας νόμος και αντεργατική διάταξη των μνημονίων αλλά θα επιβληθούν και νέα καθώς: Νέα φορολογικά μέτρα και μείωση των συντάξεων προβλέπονται για το 2019-2020. Τα αιματοβαμμένα «πλεονάσματα» αλλά και η εποπτεία φτάνουν μέχρι το 2060, προκειμένου να αποπληρώνεται το κρατικό χρέος, ταυτόχρονα έχει ψηφιστεί και η ενεργοποίηση του «αυτόματου κόφτη».
Η Γιώτα Ταβουλάρη παράλληλα ανέδειξε και τις ευθύνες της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ που ενώ στα λόγια βγάζει κορόνες για την κυβερνητική πολιτική, στην πράξη την στηρίζει, προβάλλοντας μαζί με τον ΣΕΒ, τον ΣΕΤΕ, τους τραπεζίτες και τους εφοπλιστές, το όραμα της «καπιταλιστικής ανάπτυξης», είναι υπέρμαχος του «κοινωνικού εταιρισμού» και της «ανταγωνιστικότητας» στην οποία υποτάσσει τις συλλογικές συμβάσεις και τα εργατικά δικαιώματα.
Από την πλευρά του ο Γιώργος Πέρρος, δίνοντας απάντηση στο δηλητήριο που η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ χύνει δεξιά και αριστερά ότι «τίποτα δεν γίνεται», θέλοντας έτσι να υπονομεύσει τους αγώνες και να δικαιολογήσει τη δική της απραξία, υπογράμμισε ότι υπάρχει το ταξικό κίνημα, που κάθε μέρα είναι στο δρόμο, οργανώνει αγώνες συγκρούεται με την εργοδοσία και την κυβερνητική πολιτική. Ενδεικτικά ανέφερε ότι τις προηγούμενες εβδομάδες οι συνταξιούχοι βγήκαν στους δρόμους σε όλη τη χώρα με μαζικές συγκεντρώσεις και διαμαρτυρίες, συνδικάτα και μαζικοί φορείς οργάνωσαν συλλαλητήρια σε διάφορες πόλεις της χώρας όπου η κυβέρνηση με τη συμμετοχή του πρωθυπουργού έστησε τις φιέστες με τα περιφερειακά συνέδρια, ενώ ήδη συνδικάτα και Λαϊκές Επιτροπές πρωτοστατούν σε κινητοποιήσεις κατά των πλειστηριασμών και των κατασχέσεων, αλλά και κατά του συνδικαλιστικού νόμου.
Επιπρόσθετα στην παρέμβασή του ο Γ. Πέρρος στάθηκε στα αίσχη που σημειώθηκαν στις αρχαιρεσίες των σούπερ μάρκετ και κατήγγειλε τη στάση της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ, που τόσο στην ΕΕ όσο και στην Ολομέλεια αρνήθηκε να τα καταδικάσει. Υπογράμμισε μάλιστα ότι η άρνηση αυτή στην ΕΕ και στην Ολομέλεια της διοίκησης γίνεται ακόμα πιο φανερή την ώρα που Εργατικά Κέντρα, μεταξύ αυτών και το Εργατικό Κέντρο Αθήνας, η Ομοσπονδία Ιδιωτικών Υπαλλήλων, αλλά και εκατοντάδες σωματεία καταδίκασαν. Ο Γιώργος Πέρρος επεσήμανε ότι στη συγκεκριμένη περίπτωση δεν πρόκειται για κάποιο «οργανωτικό πρόβλημα». Εδώ πρόκειται για «σωματεία»-μηχανισμούς της εργοδοσίας. Αυτά τα μορφώματα «δεν έχουν καμία σχέση με συνδικάτο». Συγκεκριμένα εκ μέρους του ΠΑΜΕ, πρότεινε: «Οι μηχανισμοί αυτοί δεν μπορεί να είναι στα μητρώα καμίας συνδικαλιστικής οργάνωσης. Επόμενα πρέπει να διαγραφούν χωρίς καμία καθυστέρηση. Οι αντιπρόσωποι από αυτά τα όργανα των εργοδοτών δεν μπορούν να πάρουν μέρος στα συνέδρια της ΓΣΕΕ».
Παρ’ όλα αυτά η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ όχι μόνο αρνήθηκε να υιοθετήσει τα αυτονόητα, αλλά προχώρησε και στην εγγραφή στη ΓΣΕΕ του ανύπαρκτου Εργατικού Κέντρου Περιφερειακής Ενότητας Φθιώτιδας, που όπως είναι γνωστό με ευθύνη των παρατάξεων ΠΑΣΚΕ – ΔΑΚΕ είχαν προχωρήσει στην αυτοδιάλυσή του, γεγονός πρωτόγνωρο στα συνδικαλιστικά χρονικά!
