ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ 29/3/2018
Η αποκαρδιωτική εικόνα της Γενικής μας Συνέλευσης για άλλη μια φορά δείχνει τους υπεύθυνους για αυτόν τον εκφυλισμό, δείχνει ποιές συνδικαλιστικές και πολιτικές συμπεριφορές μας οδήγησαν στην σημερινή κατάσταση.
Τα ταξίματα, τα βολέματα, το σφιχταγγάλιασμα με την εργοδοσία ,η λογική της ανάθεσης, κρατάει μακριά τους εργαζόμενους απο την κοινωνική και συνδικαλιστική δράση, απο την αντιμετώπιση των καθημερινών προβλημάτων. Η λογική οτι μέσα απο Υπουργεία, απο διοικήσεις και αίθουσες δικαστηρίων μόνο, θα προασπίσουμε και θα ανακτήσουμε δικαιώματα , είναι η στρεβλή λογική που χτίζει μέσα στίς γραμμές μας αρνητικό κλίμα, χτίζει την ηττοπάθεια, την ψευδαίσθηση οτι όλα θα λυθούν μέσα απο τους ίδιους μηχανισμούς που δημιούργησαν το πρόβλημα.
Αυτή η εξέλιξη έχει τις ρίζες της αρκετές δεκαετίες πίσω, διαπαιδαγωγήθηκαν γεννιές εργαζομένων στην λογική του »προσωπικού» συνδικαλιστή , του »καλού πολιτικού», »δικαστή» και ούτω καθ εξής.
Η κυβέρνηση και η πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ απο τη μια, η οποία ξεδιπλώνεται με τη βοήθεια των συνδικαλιστών έπαιξε και παίζει καθοριστικό ρόλο στην παραπέρα οπισθοχώρηση και στην ηττοπάθεια.
Στην μαυρίλα της ζωής του καθενός εργαζόμενου είναι πιο εύκολο να πειστείς απο τα όμορφα ψέμματα , παρά απο τις άβολες αλήθειες. Κι όταν εκείνος που έσπερνε αυταπάτες σου τραβάει το χαλί κάτω απο τα πόδια,το πιο πιθανό τότε είναι να θεωρήσεις οτι να ασχολήθείς ο ίδιος με τα πραγματικά προβληματά σου, είναι μάταιο κι άσκοπο.
Η Νέα Δημοκρατία απο την άλλη έρχεται και αξιοποιεί αυτόν τον εκφυλισμό, και προτείνει την κατάργηση της συλλογικής δράσης.
Συνάδελφοι ούτε μάταιο είναι ,ούτε άσκοπο. Είναι το μόνο ρεαλιστικό, η μόνη ελπίδα βρίσκεται σε εμάς, βρίσκεται στην δική μας οργάνωση, στην δική μας ενότητα και αποφασιστικότητα. Βρίσκεται εκεί που το συλλογικό καλό είναι η μοναδική μας έννοια.
Η ζωή μας είναι μια και μοναδική, και την παίρνουμε στα χέρια μας, δεν ζούμε απλά και μόνο να μετράμε τα χρόνια μας και να μας την κουμαντάρουν άλλοι.
Ιστορικά οι εργαζόμενοι για να αντιμετωπίσουν τις αυθαιρεσίες και την εκμετάλευση της εργοδοσίας συγκρότησαν συνδικάτα και σωματεία, μέσα εκεί δόθηκαν μάχες , μέσα απο κεί ήρθαν οι κατακτήσεις , έτσι βελτιώθηκε η ζωή όλων των εργαζομένων.
Οι ευθύνες για την κατάντια που ζούμε στα σωματεία ανήκει πρώτα και κύρια στις πλειοψηφίες που τα διοικούν και παίρνουν αποφάσεις, ανήκει σε εκείνους που αντιπολιτεύονται φτηνά και χωρίς θέσεις απαξιώνοντας οποιαδήποτε συλλογική δράση σπέρνωντας αυταπάτες. Σ εκείνους που η μόνη τους έννοια είναι η καρέκλα. Ανήκει και σε εμάς που έχουμε προφανώς αδυναμίες στην μετάδοση των θέσεων μας, αλλά και στην μετάδοση της δικής μας αγωνίας για την μαζική συμμετοχή στις συλλογικές διαδικασίες. Ομως έχουμε και προσωπκή ευθύνη, να αξιολογήσουμε , την κάθε παράταξη για την συνέπεια λόγων και θέσεων, και να μην χαρίσουμε το δικαίωμα της συμμετοχής μας στα συλλογικά μας όργανα σε κανένα. Να μην αποφασίζει κανείς ερήμην μας με λίγα λόγια.
ΟΛΟΙ ΣΤΙΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΙΣ, ΝΑ ΧΤΙΣΟΥΜΕ ΣΩΜΑΤΕΙΑ ΜΑΖΙΚΑ,ΜΑΧΗΤΙΚΑ , ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΑ, ΣΩΜΑΤΕΙΑ ΜΕ ΤΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ, ΚΙ ΟΧΙ ΣΩΜΑΤΕΙΑ ΣΤΗΝ ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΤΗΣ ΕΡΓΟΔΟΣΙΑΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΝ
ΜΕ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟΥΣ ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΥΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΓΩΝΑ Α/Σ ΤΡΟΛΛΕΫ
