Την υποστήριξή τους επί της ουσίας στην ιμπεριαλιστική επίθεση εναντίον της Συρίας, εξέφρασαν κυβέρνηση, ΝΔ και τα άλλα κόμματα, υιοθετώντας τα προσχήματα περί χρήσης χημικών όπλων.
Ξεπερνώντας κάθε όριο πρόκλησης, η κυβέρνηση επιχείρησε να κρύψει τις τεράστιες ευθύνες της για την εμπλοκή της χώρας στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και αφού υιοθέτησε και αναπαρήγαγε τα προσχήματα περί χρήσης χημικών όπλων στα οποία βασίστηκε η νέα ιμπεριαλιστική επίθεση, βγήκε με ανακοίνωση του Μαξίμου να διαπιστώσει ότι «η επιχείρηση, όπως αναμενόταν, δεν βοήθησε στην επίλυση της συριακής κρίσης», ότι «δεν είμαστε σήμερα ένα βήμα πιο κοντά σε ένα σημείο ισορροπίας» και πως «ο μοναδικός τρόπος να επιλυθεί η κρίση είναι δια του διπλωματικού διαλόγου και όχι δια των πολεμικών επιχειρήσεων»!
Αντίστοιχα, το υπουργείο Εξωτερικών με ανακοίνωσή του ζητά «η διπλωματία πρέπει να επανέλθει στο προσκήνιο και να συνεχισθούν οι προσπάθειες στο πλαίσιο των Ηνωμένων Εθνών» και ότι «στόχος της διεθνούς κοινότητας πρέπει να παραμείνει η προσπάθεια εξεύρεσης πολιτικής και βιώσιμης λύσης στη Συρία, που θα τερματίσει τον πόλεμο και θα αποκαταστήσει την ειρήνη στη χώρα και την περιοχή».
Την ίδια ώρα, ο ΣΥΡΙΖΑ «σφύριζε αδιάφορα» για τις ευθύνες της κυβέρνησής του, ευχήθηκε… επί Γης ειρήνη, χαρακτηρίζοντας «αναγκαίο το κίνημα για την αποτροπή του πολέμου» και με τη σειρά του υπερασπίστηκε τα προσχήματα περί χημικών, χρίζοντας τον ΟΗΕ μόνο αρμόδιο «να διενεργήσει τις έρευνες και να παραπέμψει τους ενόχους ενώπιον της διεθνούς δικαιοσύνης για την ενδεχόμενη χρήση τους, η οποία συνιστά έγκλημα κατά της ανθρωπότητας».
Δεν έλειψαν βέβαια και εκείνα τα στελέχη του που για να κρύψουν την πραγματική αιτία της επέμβασης και των ανταγωνισμών, έσπευσαν να αποδώσουν την επίθεση στην «ιδιότυπη ιδιοσυγκρασία» του Αμερικανού προέδρου, με τον Ν. Ξυδάκη να ισχυρίζεται (ρ/σ «Θέμα») ότι «πιθανόν να πρόκειται για χτύπημα γοήτρου που επιδίωκε ο πρόεδρος των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τραμπ»!
Απ’ την πλευρά του, ο αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών, Γ. Κατρούγκαλος, δήλωσε ότι «η Ελλάδα συμμετέχει σε στρατιωτικές επιχειρήσεις μόνο εφόσον αυτές πηγάζουν από αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών» και επιχείρησε να υποβαθμίσει τους βομβαρδισμούς, υποστηρίζοντας πως πρόκειται εν πολλοίς για επανάληψη των περσινών αμερικανικών πληγμάτων, «απλά» με συμμετοχή της Βρετανίας και της Γαλλίας.
Στην ίδια γραμμή με την κυβέρνηση και η ΝΔ, με τον τομεάρχη Εξωτερικών, Γ. Κουμουτσάκο, να καταδικάζει όχι τους βομβαρδισμούς, αλλά τη χρήση χημικών όπλων και να επικροτεί τη νέα ιμπεριαλιστική επέμβαση! Σε δήλωσή του ανέφερε: «Η καταδίκη κάθε χρήσης χημικών όπλων, πόσο μάλλον κατά αμάχων, είναι απερίφραστη. Δυστυχώς, αυτό που συνέβη στην πόλη Ντούμα, στην Ανατολική Γκούτα, δεν ήταν μεμονωμένο. Δεν ήταν η πρώτη φορά που χρησιμοποιήθηκαν τέτοια όπλα στη Συρία. Το γεγονός αυτό καθιστά επιτακτική τη λήψη αποτρεπτικών μέτρων για την αποφυγή επανάληψης τέτοιων απάνθρωπων ενεργειών. Η σημερινή περιορισμένη και στοχευμένη πυραυλική επίθεση σε συγκεκριμένους στόχους στη Συρία κατέστη αναγκαία μετά την αποτυχία της διπλωματίας στο πλαίσιο του ΟΗΕ».
Απογειώνοντας την πρόκληση κατόπιν των παραπάνω, συνέστησε «να επικρατήσει σύνεση και αυτοσυγκράτηση από όλες τις πλευρές, προκειμένου να αποφευχθεί κλιμάκωση και γενικευμένη ανάφλεξη στην περιοχή»!
Στο ίδιο πνεύμα και η ανακοίνωση του ΠΑΣΟΚ, που αναφέρει ότι «οι στρατιωτικές επεμβάσεις δεν λύνουν τα προβλήματα» και πως αυτό «που χρειάζεται είναι μια αξιόπιστη στρατηγική από πλευράς διεθνούς κοινότητας (…) να ενταθούν οι διπλωματικές προσπάθειες. Επιβάλλεται η έρευνα από τον ΟΗΕ για τη χρήση χημικών και για τα εγκλήματα πολέμου που συντελούνται».
Για τον επικεφαλής του Ποταμιού, Στ. Θεοδωράκη, οι βομβαρδισμοί δεν συνέβησαν ποτέ, αφού στη δήλωσή του ανέφερε: «Όταν βλέπεις τη φωτιά στη γειτονιά σου να μεγαλώνει, δεν μπορεί παρά να ανησυχείς. Η Ελλάδα και ειδικά τα νησιά μας, η Λέσβος, έχει πληρώσει ένα βαρύ τίμημα γι’ αυτόν τον πόλεμο. Ελπίζω ότι οι Ευρωπαίοι συνειδητοποιούν τις ευθύνες τους και θα συνεχίσουν να προσπαθούν, μαζί και εμείς και βέβαια μαζί και ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών για να δοθεί μια λύση».
