21-3-2023
Λίγες μέρες μετά το έγκλημα στα Τέμπη, η διοίκηση της ΟΣΥ διοργανώνει
σεμινάρια αυτοάμυνας για την προστασία των γυναικών από φαινόμενα βίας
και παρενόχλησης, καθώς και αναγνώρισης «σημαδιών κινδύνου» ώστε να
μην υπάρξουν «ανυπεράσπιστα θύματα». Στη σχετική ανακοίνωση, μάλιστα,
η ΟΣΥ τονίζει ότι σκοπός των σεμιναρίων είναι η ενίσχυση του ενστίκτου της
«αυτοσυντήρησης» τόσο για τις γυναίκες εργαζόμενες όσο και για τις
οικογένειές τους.
Μόνο ανατριχίλα μπορεί να μας προκαλέσει αυτή η λέξη, αφού από πρώτο
χέρι έχουμε αναγκαστεί να αναπτύξουμε τέτοια ένστικτα λόγω των τεράστιων
ελλείψεων σε μέτρα ασφάλειας των μεταφορών και των εργαζομένων στις
αστικές συγκοινωνίες, οι ευθύνες βαραίνουν όλες τις κυβερνήσεις και τις
διοικήσεις του Οργανισμού.
Οι μεγάλες ελλείψεις σε προσωπικό όλων των ειδικοτήτων, σε ανταλλακτικά,
σε επαρκή συντήρηση των οχημάτων που εδώ και χρόνια αναδεικνύουμε,
βάζουν σε κίνδυνο τόσο τους εργαζόμενους όσο και τους εκατοντάδες
χιλιάδες επιβάτες που χρησιμοποιούν τα ΜΜΜ.
Ας αφήσει, λοιπόν η διοίκηση την όποια «ευαισθησία» αφού την ίδια στιγμή
που προχωράει η περαιτέρω ιδιωτικοποίηση και εμπορευματοποίηση των
αστικών συγκοινωνιών με αδρή χρηματοδότηση των ΚΤΕΛ και των leasing,
μας λένε ότι δεν υπάρχει σάλιο για αγορά ανταλλακτικών, νέων οχημάτων και
προσλήψεις προσωπικού.
Αυτό που ζητάμε χρόνια τώρα και η ανάγκη αναδείχτηκε και στην πανδημία
είναι λεωφορεία με ξεχωριστή καμπίνα για τον οδηγό, δεν είναι λίγα τα
περιστατικά ξυλοδαρμού συναδέλφων μας.
Χρόνια τώρα φωνάζουμε για αγορά ανταλλακτικών και νέων οχημάτων
προκειμένου τα οχήματα να είναι ασφαλή.
Ενώ ακόμα και σε ζητήματα υγιεινής δεν υπάρχει πρόβλεψη για τις γυναίκες
εργαζόμενες (ειδικά οδηγούς) αφού στις αφετηρίες δεν υπάρχει σχετική
μέριμνα ούτε για τουαλέτες, πόσο μάλλον για γυναικείες, ενώ παραμένουν σε
άθλια κατάσταση όσες υπάρχουν.
Το να εξυπηρετηθεί μία γυναίκα οδηγός στις βάρδιες της, στις γονικές της
άδειες, στις «κατσαρές», με βάση τις ανάγκες και την ανατροφή των παιδιών
της ( παιδικοί σταθμοί, ολοήμερο σχολείο, φροντιστήρια κ.λ.π) πρέπει να το
παλέψει σκληρά και σχεδόν αποτελεί προϊόν πελατειακής σχέσης ή μιας
σχέσης δούναι και λαβείν με αποτέλεσμα όποια τις αρνείται να έχει μία
καθημερινότητα «λάστιχο».
Απαιτούμε:
Μέτρα προστασίας της ασφάλειας και της ζωής μας για σύγχρονη-
ποιοτική- συχνή- φτηνή συγκοινωνία για όλο το λαό.
Άμεσες προσλήψεις μόνιμου προσωπικού όλων των ειδικοτήτων κατάλληλα εκπαιδευμένο στην εκτέλεση ασφαλούς εργασίας.
Αποκατάσταση των προβληματικών οχημάτων, επαρκής συντήρηση σε όλα τα οχήματα, αγορά ανταλλακτικών και νέων οχημάτων.
Γνωρίζουμε καλά πως οι δυναμικές και μαζικές κινητοποιήσεις όλων αυτών
των ημερών είναι η ελπίδα όπου οι εργαζόμενοι στις αστικές συγκοινωνίες
μαζί με το λαό και τη νεολαία φώναξαν ότι το έγκλημα δεν παραγράφεται,
απέρριψαν και απορρίπτουν τη λογική «πάμε και όπου βγει», απαίτησαν και
απαιτούν ποιοτική, φτηνή και συχνή μαζική συγκοινωνία κόντρα στην πολιτική
που μετράει την ασφάλεια και τη ζωή μας σαν κόστος.
Γνωρίζουμε καλά πως η καλύτερη ασπίδα προστασίας είναι η συλλογική
οργάνωση και δράση των εργαζομένων, γυναικών και αντρών, που χτίζεται
στον κοινό αγώνα για τα σύγχρονα δικαιώματά μας.
Εκεί αντλεί κάθε συνάδελφος την προσωπική αντοχή, το θάρρος, τη δύναμη
να αποκρούσει, να καταγγείλει περιστατικά βίας και κακοποίησης.