Συλλαλητήριο διοργανώθηκε το απόγευμα της Πέμπτης και στο Κορωπί στην πλατεία Ελευθερίας από το Εργατικό Κέντρο Λαυρίου – Ανατολικής Αττικής.
Διακριτά μπλοκ είχαν το Εργατικό Κέντρο και οι Ομάδες Γυναικών Μεσογείων – μέλη της ΟΓΕ. Στα πανό τους ανέγραφαν αντίστοιχα τα συνθήματα «Καμιά αυταπάτη – καμιά αναμονή, βάζουμε μπροστά τις δικές μας ανάγκες» και «Αντιπαλεύουμε τη «δίκαιη» ανάπτυξη σας που τσακίζει τα δικαιώματά μας στην εργασία και τη μητρότητα».
Μετά τις ομιλίες ακολούθησε πορεία στον κεντρικό δρόμο του Κορωπίου, κατά τη διάρκεια της οποίας οι διαδηλωτές καλούσαν σε οργάνωση του αγώνα ενάντια στην αντεργατική – αντιλαϊκή επίθεση με συνθήματα όπως «Εμπρός λαέ, ξεσηκωμός, στα μέτρα της κυβέρνησης κανείς συμβιβασμός», «Κανένας φόβος, καμιά υποταγή, όλοι με το ΠΑΜΕ για την ανατροπή».
Στη συγκέντρωση μίλησε ο Δαμασκηνός Μεντής, πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου (ολόκληρη παρακάτω) και ο Γιάννης Γιαννόπουλος, από την Επιτροπή Πυρόπληκτων Ραφήνας – Μαραθώνα.
Στο χαιρετισμό του ο Γιάννης Γιαννόπουλος, μέλος της Επιτροπής Πυρόπληκτων Ραφήνας – Μαραθώνα, σημείωσε ότι «μετά τη φονική πυρκαγιά οι κάτοικοι της περιοχής δεχθήκαμε ένα μεγάλο κύμα βοήθειας με είδη πρώτης ανάγκης από παντού. Σε αυτούς που βοηθούσαν από τις πρώτες ώρες συμπεριλαμβάνεται και το Εργατικό Κέντρο Λαυρίου και Ανατολικής Αττικής. Μαζεύτηκαν είδη πρώτης ανάγκης από Σωματεία από όλη την Αττική, από όλη την Ελλάδα, αυτή η βοήθεια συνεχίζεται μέχρι και σήμερα. Είναι όμως κάτι που μετουσιώνει αυτήν τη βοήθεια στην πιο ουσιαστική, στην πιο γνήσια αλληλεγγύη. Είναι η ταξική οπτική που αντιλαμβάνονται οι δυνάμεις του Εργατικού Κέντρου τον κόσμο. Η ταξική σκοπιά που δίνει αντοχή για τη συνέχεια αυτής της προσπάθειας, όταν όλοι οι άλλοι κουράζονται και βάζουν περιορισμούς, όπως «κάτοικοι μόνο από το Μάτι», «κάτοικοι μόνο από το Βουτζά», «πρώτα εμείς που είμαστε στο σχέδιο», «μόνο οι κύριες κατοικίες»».
Τόνισε πως «δεν μπορούμε να παρακαλάμε και να ζητιανεύουμε πίσω από κλειστές πόρτες με κυβερνητικά στελέχη, αλλά να πάρουμε το δρόμο του αγώνα μαζί με τους εργαζόμενους. Όλα αυτά είναι που μετατρέπουν την ελεημοσύνη σε αλληλεγγύη. Τώρα που τα φώτα της δημοσιότητας θα αρχίσουν να σβήνουν, εμείς θα δείξουμε την αντοχή μας, να παλέψουμε όλοι μαζί στην προοπτική μιας καλύτερης ζωής». (Διαβάστε όλη την ομιλία εδώ)
Η ομιλία του Μ. Μεντή
Στην ομιλία του ο Μ. Μεντής, πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Λαυρίου – Ανατολικής Αττικής, σημείωσε:
«Συναδέλφισσες – συνάδελφοι,
Θα μας επιτρέψετε να ξεκινήσουμε τη σημερινή μας παρέμβαση κάνοντας μια μικρή αναφορά στο Εργατικό Κέντρο Λαυρίου το οποίο πλέον με απόφαση του τελευταίου του συνεδρίου μετονομάστηκε, ύστερα από τροποποίηση του καταστατικού του, σε Εργατικό Κέντρο Λαυρίου – Ανατολικής Αττικής και ξεκινάει τώρα ένα μακρύ και ελπιδοφόρο δρόμο. Η απόφαση αυτή δεν πάρθηκε τυχαία, αλλά ήρθε ως αποτέλεσμα και της δράσης του ίδιου του ΕΚ η οποία άρχιζε να παίρνει χαρακτηριστικά μόνιμης παρέμβασης στην περιοχή. Αλλά κυρίως ήρθε λόγω της αναγκαιότητας μιας μεγάλης γεωγραφικής περιοχής, στην οποία ζουν και εργάζονται πολλές χιλιάδες εργατών, να βρει το δικό της ταξικό αποκούμπι, το σπίτι της, με σκοπό έτσι να ανέβει ο βαθμός οργάνωσης και συσπείρωσης των εργατών οι οποίοι δεν θα είναι έρμαια της εργοδοσίας και θα οργανώνουν την πάλη τους καθημερινά, βάζοντας προοπτική να έρθουν αυτοί στην εξουσία. Σε αυτόν το δρόμο, λοιπόν, η νέα διοίκηση, τα συνδικαλιστικά στελέχη, άλλοι πρωτοπόροι εργαζόμενοι που συσπειρώνονται στο Εργατικό Κέντρο Λαυρίου – Ανατολικής Αττικής, στο ταξικό εργατικό κίνημα, αναλαμβάνουμε βαρύ φορτίο και μεγάλη ευθύνη να τραβήξουμε μπροστά, αταλάντευτοι, στο δρόμο της ταξικής πάλης για να γίνουν οι εργαζόμενοι, που παράγουν τα πάντα πάνω στη Γη, αυτοί που θα καρπώνονται το δικό τους ιδρώτα.
Τα σημερινά συλλαλητήρια του ΠΑΜΕ στην Αττική είναι η απάντηση του εργατικού ταξικού κινήματος στις αυταπάτες που καλλιεργεί εδώ και καιρό η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ με το ψευδεπίγραφο σύνθημα περί εξόδου από τα μνημόνια. Έτσι και εδώ στο Κορωπί, που στεγάζει τη μεγαλύτερη βιομηχανική ζώνη της Ανατολικής Αττικής, το Εργατικό Κέντρο Λαυρίου – Ανατολικής Αττικής, τα σωματεία της δύναμής του, αυτοαπασχολούμενοι, γυναίκες και νέοι δίνουμε τη δική μας απάντηση στην κυβέρνηση, που και στη ΔΕΘ και στο Ευρωκοινοβούλιο, μέσω του πρωθυπουργού, αλλά και στα υπόλοιπα στελέχη της, που κομπάζουν για την έξοδο από τα μνημόνια, υπερασπίζοντας την αντιλαϊκή της πολιτική προς όφελος των μονοπωλιακών ομίλων. Μιλάνε ξεδιάντροπα για έξοδο από τα μνημόνια την ίδια ώρα που βρίσκονται εδώ και εφαρμόζονται περισσότεροι από 700 νόμοι του που έχουν τσακίσει τα δικαιώματα των εργαζομένων και του λαού.
Μιλάνε επίσης ξεδιάντροπα για την κατάργηση του υποκατώτατου μισθού την ίδια ώρα που τάζουν φοροελαφρύνσεις στο μεγάλο κεφάλαιο, χωρίς φυσικά να κάνουν καμιά αναφορά για επαναφορά των ΣΣΕ και του κατώτατου μισθού στα 751 ευρώ. Συνάδελφοι, ο πρωθυπουργός έχει και πρότυπο, όπως μας είπε, και αυτό είναι η Πορτογαλία, που αφού βγήκε από την κρίση και πέρασε σε ρυθμούς καπιταλιστικής ανάπτυξης, οι εργαζόμενοι κέρδισαν αύξηση στο μισθό τους το ιλιγγιώδες ποσό των 0,88 λεπτών του ευρώ την ημέρα. Τέτοια είναι η ανάπτυξη και κανονικότητα που μας περιμένει.
Άλλωστε, αυτήν την ανάπτυξη και κανονικότητα τη γνώρισε, προχθές μόλις, συναδέλφισσα 60 χρονών στο εργοστάσιο της «ΑΡΓΩ», εδώ στο Κορωπί, που την απέλυσαν 2 χρόνια προτού βγει σε σύνταξη, την κανονικότητα την γνωρίζουν εδώ και τρεις μήνες οι εργαζόμενοι στις προβλήτες II και III της «COSCO» στο λιμάνι του Πειραιά, που τα δικαστήρια έχουν βγάλει παράνομες και τις 6 απεργίες που έχουν αποφασίσει οι εργαζόμενοι για την υπογραφή ΣΣΕ, επίσης η κανονικότητα της κυβέρνησης έχει για το επόμενο διάστημα χιλιάδες πλειστηριασμούς κατά των λαϊκών οικογενειών, που πλέον θα τους υφαρπάζουν και το μισθό τους από την τράπεζα για χρέη άνω των 500 ευρώ. Και επειδή ο ψεύτης και ο κλέφτης τον πρώτο χρόνο χαίρονται, στα φούμαρα περί ανάπτυξης τα προηγούμενα χρόνια στον Τουρισμό, ας πάνε να ρωτήσουν τους εργαζόμενους στο μεγαλύτερο αεροδρόμιο της χώρας, που οι αφίξεις σε τουριστικό κοινό σπάνε το ένα ρεκόρ μετά το άλλο, εάν είδαν αύξηση στις απολαβές τους ή αν καλυτέρευσαν οι εργασιακές τους σχέσεις, ιδιαίτερα σε κάποιους συναδέλφους εκεί που δουλεύουν με συμβάσεις μήνα το μήνα, πολλές φορές χωρίς ρεπό για ολόκληρους μήνες.
Συναδέλφισσες – συνάδελφοι,
Αυτή είναι πραγματικότητα στη χώρα και ευθύνη έχουν όλα τα αστικά κόμματα μιας και όλα συμφωνούν ότι πρέπει να θυσιαστούν οι λαϊκές ανάγκες για χάρη του κέρδους των καπιταλιστών. Και οι διαφορές τους είναι στη στρατηγική, με ποιον τρόπο δηλαδή θα γίνουν οι κατάλληλες μεταρρυθμίσεις όπως έχουν ονομάσει τα αντιλαϊκά μέτρα και το τσάκισμα των δικαιωμάτων μας. Η ΝΔ, για παράδειγμα, ως αντίπαλο δέος στο νόμο Κατρούγκαλου, με δήλωση στελέχους της είπε ότι θα τον αντικαταστήσει με ένα ασφαλιστικό σύστημα τύπου Πινοσέτ. Πέρα ότι η αναφορά σε ένα δικτάτορα προσβάλλει όσους υπέφεραν από αυτόν, και η ΝΔ και ο ΣΥΡΙΖΑ αυτό που έχουν κατά νου είναι να απαλλάξουν την εργοδοσία από το να συμμετέχει στην ασφάλιση του εργαζόμενου, αυτός άλλωστε είναι και ο διακαής πόθος του ΣΕΒ γι’ αυτό στήνουν καυγά και δεν διστάζουν να ξεθάψουν και νόμους από το σκουπιδοτενεκέ της Ιστορίας. Αυτός είναι ένας ακόμα λόγος από τους πολλούς που οι εργαζόμενοι δεν πρέπει να επιλέξουν μεταξύ της Σκύλλας και της Χάρυβδης, αλλά να βγουν στο προσκήνιο με το ταξικό εργατικό κίνημα, να ισχυροποιήσουν τα συνδικάτα, να περάσουν στην αντεπίθεση.
Φίλες και φίλοι,
Προχτές άρχισε μια νέα σχολική χρονιά που, παρά την προσπάθεια που έκανε η κυβέρνηση, για δημιουργία εντυπώσεων, με την πρόσληψη των αναπληρωτών πέντε ημέρες νωρίτερα, δεν μπόρεσε να κρύψει τα μεγάλα χρόνια και οξυμένα προβλήματα στην Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση. Από τα 32άρια τμήματα στην Κερατέα μέχρι την αδυναμία των αναπληρωτών να πληρώσουν τα πανάκριβα ενοίκια στη Ραφήνα και άλλες περιοχές και από τα 50ευρα και 100ευρα που ζητούνται από μαθητές για ύλη που θα έπρεπε να παρέχεται δωρεάν έως τα παιδάκια, σε ολοήμερα, που κοιμούνται σε καρέκλες και σε υπνόσακους, στην Ανατολική Αττική, αναδείχτηκε για ακόμα μια χρονιά η επιλογή του κράτους να αφήσει την Παιδεία ένα ανοιχτό πεδίο κερδοφορίας, όπου μαθητές, γονείς και εκπαιδευτικοί θα δίνουν αγώνα δρόμου μέσα από την αφαίμαξη του λαϊκού εισοδήματος για να καλύψουν την ανεπάρκεια δομών, υποδομών και εκπαιδευτικών. Μέσα από ένα σχολείο που εξοντώνει αντί να μορφώνει, μια δομή που δημιουργεί πελατεία για τα φροντιστήρια, ξεκίνησε και ο φετινός Γολγοθάς των λαϊκών οικογενειών. Ένας Γολγοθάς που συνεχίζεται όλη τη χρονιά σε όποια δραστηριότητα πάρει μέρος κάποιο παιδί. Από την άθλησή του, την εκμάθηση ξένης γλώσσας έως την πνευματική του καλλιέργεια ένα παιδί ακόμα και σε δημοτικές δομές καλείται να πληρώσει εκατοντάδες ευρώ με συνέπεια αυτό να κάνει απλησίαστες ακόμα περισσότερο τις λαϊκές ανάγκες από μεγάλο τμήμα των εργαζομένων.
Πρέπει εδώ και τώρα το εργατικό ταξικό κίνημα να διεκδικήσει από τον κρατικό μηχανισμό:
Την άμεση πρόσληψη χιλιάδων εκπαιδευτικών σε Προσχολική, Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση με μόνιμες σχέσεις εργασίας. Να σταματήσει η άθλια κατάσταση που επικρατεί με τη λογική των αναπληρωτών, που δημιούργησε μια ολόκληρη γενιά εκπαιδευτικών σε κατάσταση ομηρίας, να γυρνούν όλη την Ελλάδα, χωρίς το δικαίωμα να ζήσουν σε ένα μέρος, να κάνουν οικογένεια και ζουν με την αγωνία αν την επόμενη χρονιά θα επαναπροσληφθούν και πού θα τους στείλουν.
Να σταματήσουν χιλιάδες παιδιά να κάνουν μάθημα σε κοντέινερ, να φτιαχτούν οι απαραίτητες υποδομές για όλες τις βαθμίδες της Εκπαίδευσης.
Να υπάρξει μέριμνα ώστε να δημιουργηθεί η κατάλληλη υποδομή, με σχολικά λεωφορεία που θα εξυπηρετούν τις ανάγκες όλων των σχολείων, χωρίς κόστος για τους μαθητές.
Να παρθούν όλα τα κατάλληλα μέτρα ώστε να δημιουργηθεί ένα σχολείο που δεν θα στέλνει πελατεία στα φροντιστήρια, αλλά θα καλύπτει όλα τα κενά των αδύναμων μαθητών μέσα από μια ολοκληρωμένη εσωτερική διαδικασία.
Επειδή όμως η χώρα μας δεν ζει μέσα σε γυάλα, τους εργαζόμενους δεν θα πρέπει να μας αφήνει αδιάφορους η κατάσταση και οι εξελίξεις στο εξωτερικό της, όπου πέρα από τη μακροχρόνια ιμπεριαλιστική επέμβαση στη Συρία και τις σοβαρές τουρκικές προκλήσεις στο Αιγαίο, έχουμε και τις εξελίξεις στα Βαλκάνια όπου προωθούνται σχέδια των ιμπεριαλιστών για αλλαγή συνόρων, στα οποία πρωτοστατούν το ΝΑΤΟ και η ΕΕ. Σε αυτά τα σχέδια συμμετέχει και η ελληνική κυβέρνηση προσδοκώντας κέρδη από τη λεία για όφελος την εγχώριας αστικής τάξης, βάζοντας έτσι σε τεράστιο κίνδυνο το λαό της χώρας μας.
Δεν θα πρέπει να μας διαφεύγει της προσοχής ότι και στην περιοχή, αλλά και παγκοσμίως οξύνονται οι αντιθέσεις ιμπεριαλιστικών κρατών που πηγάζουν από τα αδιέξοδα του σάπιου εκμεταλλευτικού συστήματος, με το ενδεχόμενο γενικευμένης πολεμικής σύγκρουσης να είναι ορατό, πράγμα που σημαίνει ότι οι εργαζόμενοι θα πρέπει να είναι σε επαγρύπνηση και να έχουν τα αυτιά τους ανοιχτά στα καλέσματα του ταξικού κινήματος.
Συνάδελφοι,
Η περιοχή που ζούμε και εργαζόμαστε, εδώ στην Ανατολική Αττική, είναι μια μεγάλη περιοχή που στην έκτασή της υπάρχουν 2 από τα μεγαλύτερα λιμάνια της χώρας, ένα εργοστάσιο ηλεκτρικής ενέργειας, εργοστάσιο των αμυντικών συστημάτων της χώρας, μια μεγάλη βιομηχανική ζώνη εδώ στο Κορωπί και αρκετές μικρότερες σε Κερατέα, Μαρκόπουλο, Καλύβια, Λαύριο και αλλού και φυσικά το μεγαλύτερο αεροδρόμιο της χώρας, ενώ η παραλιακή γεωγραφική της θέση την κάνει, ειδικά τους θερινούς μήνες, να δέχεται πολλαπλάσιους επισκέπτες. Αυτό σημαίνει ότι σε κάθε εργασιακό χώρο πρέπει να ενταθεί η πάλη των συνδικάτων για μέτρα υγιεινής και ασφάλειας και φυσικά να μπει στο στόχαστρο του εργατικού κινήματος, αλλά και όσων ζούνε και εργάζονται στην περιοχή η άμεση κατασκευή ενός δημόσιου γενικού νοσοκομείου εδώ στην Ανατολική Αττική που θα καλύπτει τις ανάγκες μας. Όπως έδειξαν και οι τραγικές συνέπειες από την πυρκαγιά, κάτι τέτοιο είναι πιο αναγκαίο από ποτέ.
Κρούουμε τον κώδωνα του κινδύνου προς κάθε κατεύθυνση και υπεύθυνο ότι η περιοχή είναι υψηλού κινδύνου και να αναλάβουν τις ευθύνες που τους αναλογούν. Ευθύνες που έχουν να κάνουν και με τις ανάγκες που υπάρχουν στην περιοχή για μέτρα αντιπυρικής προστασίας, για αντιπλημμυρικά έργα και αντισεισμική θωράκιση.
Συναδέλφισσες και συνάδελφοι,
Διανύουμε την πρώτη 20ετία του 21ου αιώνα, ενός αιώνα που η τεχνολογία και η επιστήμη έχουν κάνει τεράστια άλματα, που αυτό σημαίνει ότι όσοι ζούμε σε αυτόν τον πλανήτη θα έπρεπε να απολαμβάνουμε αυτά που η αύξηση της παραγωγικότητας της εργασίας μας προσφέρει. Θα έπρεπε να απολαμβάνουμε όλοι και χωρίς διακρίσεις, από τα πρώτα χρόνια της ζωής μας, την κοινωνική φροντίδα, τη δωρεάν και ενιαία μόρφωση, τον Αθλητισμό, τις σπουδές, τη μόνιμη και σταθερή εργασία, τις διακοπές, τον ελεύθερο χρόνο, την περίθαλψη, την πρόληψη στην υγεία.
Όλα αυτά όμως, που είναι οι πραγματικές ανάγκες όσων παράγουν τον πλούτο πάνω στη Γη, βρίσκουν ένα πελώριο τείχος το οποίο έχει όνομα, είναι η καπιταλιστική ιδιοποίηση των μέσων παραγωγής και της γης, είναι η καπιταλιστική εκμετάλλευση, τα κέρδη τους που είναι η δική μας φτώχεια. Είναι η εξουσία μιας παρασιτικής τάξης που καρπώνεται όσα εμείς παράγουμε. είναι αυτή η εξουσία και οι κυβερνήσεις της που σχεδιάζουν την παραγωγή με γνώμονα το δικό τους κέρδος που έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τις ανάγκες του λαού. Γι’ αυτό αν η εργατική τάξη και η σύμμαχοί της θέλουν να ζήσουν όπως αρμόζει στον άνθρωπο και σύμφωνα με τις όλο και πιο διευρυμένες ανάγκες, θα πρέπει να βάλουν στο στόχαστρό τους αυτούς που πραγματικά τους παίρνουν την μπουκιά από το στόμα. Μόνο σε αυτόν τον δρόμο, με αυτήν την προοπτική και με ανασύνταξη και ισχυροποίηση του ταξικού πόλου, του ΠΑΜΕ, στο εργατικό κίνημα, μπορεί ο λαός να βάλει τη δική του υπογραφή στις εξελίξεις. Μόνο σε αυτόν το δρόμο μπορεί να πραγματοποιηθούν οι άμεσες διεκδικήσεις για:
Αυξήσεις σε μισθούς, συντάξεις, κοινωνικές παροχές.
Κατάργηση όλων των αντεργατικών – αντιλαϊκών νόμων των μνημονίων.
Επαναφορά, υποχρεωτικότητα των ΣΣΕ! Κανένας εργαζόμενος κάτω από 751 ευρώ.
Νομοθετική κατοχύρωση της κυριακάτικης αργίας.
Κανένας πλειστηριασμός πρώτης κατοικίας .
Κάτω οι φόροι – Κατάργηση του ΕΝΦΙΑ, των χαρατσιών, της φοροληστείας.
Προσλήψεις σε νοσοκομεία, σχολεία, ΟΤΑ, με μόνιμη και σταθερή δουλειά.
Εδώ και τώρα υποδομές αντισεισμικής, αντιπλημμυρικής, αντιπυρικής θωράκισης.
Καμιά εμπλοκή της χώρας σε ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και επεμβάσεις.
Αλλά και άμεσες διεκδικήσεις στα προβλήματα των πυρόπληκτων όπως:
– Άμεση αποζημίωση κατοίκων και επαγγελματιών της περιοχής στο 100% της συνολικής ζημιάς. Και άδεια ανοικοδόμησης και από το Δασαρχείο για όλες τις κατοικίες χωρίς νομικά εμπόδια.
– Να υπάρξουν μέτρα ασφαλούς στέγασης, καθαριότητας και υγιεινής για όσους δεν μπορούν να μείνουν στην οικία τους, επιδότηση ενοικίου για όσους το χρειάζονται, ουσιαστική στήριξη των πυρόπληκτων οικογενειών από το κράτος.
– Να αντιμετωπιστούν άμεσα οι ελλείψεις στους τομείς της δασοπροστασίας και πυρόσβεσης και να εκπονηθεί σχέδιο αντιμετώπισης παρόμοιων φαινομένων.
– Να γίνουν οι απαραίτητες μελέτες, μετρήσεις και να υλοποιηθούν τώρα έργα που σχετίζονται με την αντιμετώπιση πλημμυρών και πιθανής μόλυνσης του εδάφους, της ατμόσφαιρας και του υδροφόρου ορίζοντα στις πυρόπληκτες περιοχές.
– Εξασφάλιση δωρεάν ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης για όλους μας με ευθύνη του κράτους. Να υπάρξουν άμεσα μέτρα στήριξης των Κέντρων Υγείας Ραφήνας, Ν. Μάκρης με μόνιμο προσωπικό και μέσα.
– Να φτιαχτούν σύγχρονοι οικισμοί με ευθύνη και χρηματοδότηση του κράτους, που να υπηρετούν τις λαϊκές ανάγκες και όχι τα συμφέροντα των μεγάλων εταιριών. Απαλλαγή των πληγέντων από τα δημοτικά τέλη.
– Μέτρα ουσιαστικής στήριξης εργαζομένων και επαγγελματιών που έχουν χάσει τη δουλειά τους. Πάγωμα των χρεών σε εφορία, ΕΝΦΙΑ, ΕΦΚΑ, τράπεζες, ΟΤΑ, χωρίς τόκους και προσαυξήσεις.
– Μέτρα στήριξης μαθητών από τις πυρόπληκτες περιοχές που θα φοιτήσουν στη Γ’ Λυκείου για την εισαγωγή τους στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση.
– Κάρτα Πυρόπληκτων για δωρεάν μεταφορά στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς (αστικά, Μετρό, ΚΤΕΛ) και τα διόδια για τουλάχιστον ένα έτος.
– Ακατάσχετο λογαριασμού πυρόπληκτων που θα περιλαμβάνει εκτός από την κρατική βοήθεια αποκατάστασης και δωρεές φίλων μέχρι την αξία του σπιτιού. Απαλλαγή των πληγέντων από τα δημοτικά τέλη.
Κλείνοντας, καλούμε όλους τους εργαζόμενους στη ευρύτερη περιοχή να πυκνώσουν τις γραμμές των συνδικάτων και των σωματείων τους, να συμπαραταχθούν με το Εργατικό Κέντρο Λαυρίου – Ανατολικής Αττικής, με τις δυνάμεις του ΠΑΜΕ που αταλάντευτα παλεύουν για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων τους. Αυτός είναι ο δικός μας δρόμος. Στην εργοδοτική τρομοκρατία και εκμετάλλευση να ορθώσουμε το ανάστημα της εργατικής τάξης, το δίκιο μας, να αισθανθεί η εργοδοσία την καυτή ανάσα των εργατών, την αποφασιστικότητά μας ότι δεν θα μας λυγίσουν και ότι οργανωμένα θα βάλουμε μπροστά τις δικές μας ανάγκες».
