Μαζικό συλλαλητήριο πραγματοποίησε το ΠΑΜΕ και στον Πειραιά. Εργαζόμενοι της στεριάς και της θάλασσας, συνταξιούχοι, γυναίκες και νέοι συγκεντρώθηκαν στην πλατεία Καραϊσκάκη.
Φωνάζοντας δυναμικά συνθήματα όπως «Όχι στη συναίνεση και την υποταγή, ανυπακοή και πάλη ταξική», «θέλουνε συναίνεση να φτάσουμε στον πάτο, οργάνωση παντού να ρθουν τα πάνω κάτω», «Με ΣΥΡΙΖΑ – ΝΔ φτώχεια κι ανεργία, κέρδη για να έχει η πλουτοκρατία» και «Καμιά συμμετοχή, καμία εμπλοκή έξω το ΝΑΤΟ και οι Αμερικανοί» πορεύτηκαν στους δρόμους του Πειραιά στέλνοντας μήνυμα συνέχισης και κλιμάκωσης των αγώνων με επίκεντρο τις δικές τους ανάγκες.
Στη συγκέντρωση μίλησε ο Θανάσης Ευαγγελάκης πρόεδρος της ΠΕΜΕΝ και χαιρέτισε ο Μάρκος Μπεκρής πρόεδρος του Σωματείο ΕΝΕΔΕΠ.
Ο Μ. Μπεκρής σημείωσε: «Συνάδελφοι να χαιρετίσουμε κι εμείς το σημερινό συλλαλητήριο και να απευθύνουμε κάλεσμα σε όλους τους εργαζόμενους και τα σωματεία του Πειραιά να μπουν στη μάχη της διεκδίκησης για υπογραφή Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας με σκοπό να έχει ο κάθε εργάτης συγκροτημένα εργασιακά δικαιώματα που να ανταποκρίνονται στις σημερινές σύγχρονες ανάγκες μας.
Εμείς οι εργαζόμενοι στις προβλήτες ΙΙ και ΙΙΙ στο λιμάνι του Πειραιά, το οποίο από το 2010 ανήκει στο κινεζικό μονοπώλιο της «COSCO», βρισκόμαστε σε φάση σκληρής μάχης με σκοπό την υπογραφή Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας, αλλά και την ένταξη όλων των εργαζομένων στα ΒΑΕ.
Κατά τη διάρκεια και την εξέλιξη αυτής της μάχης είχαμε και έχουμε απέναντί μας όλο το αστικό κράτος, το μεγάλο κεφάλαιο, τους κατασταλτικούς μηχανισμούς, μπράβους και χρυσαυγίτες, που είναι τα μαντρόσκυλα της εργοδοσίας, που από τη μία χτυπάνε εργάτες συνδικαλιστές και από την άλλη δημοσιογράφους, θέλοντας έτσι να τρομοκρατήσουν όσους σηκώνουν κεφάλι και διεκδικούν τα αυτονόητα, δηλαδή δουλειά με δικαιώματα.
Ταυτόχρονα, στην ολομέτωπη επίθεση που δεχόμαστε, δεν πρέπει να υποτιμήσουμε το ρόλο των ΜΜΕ, που με λάσπη καταφέρονταν απέναντι στον αγώνα μας, κάνοντας λόγο για κομματικές συγκεντρώσεις 30-50 ανθρώπων, χαρακτήριζαν τον αγώνα μας ως «αγώνα εργατοπατέρων συνδικαλιστών». Δημοσιογράφοι που εκτελούν διατεταγμένη υπηρεσία των αφεντικών τους, ΣΕΒ, «COSCO»…
Δεν μπορούμε να υποτιμήσουμε και τον καθοριστικό ρόλο της υποτιθέμενης αμερόληπτης δικαιοσύνης, η οποία μόνο αμερόληπτη δεν είναι, αφού απροκάλυπτα και θρασύτατα εξυπηρετεί τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου και της «COSCO». Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η τελευταία απόφαση που έβγαλε για άλλη μια φορά την απεργία μας παράνομη τόσο του Σωματείου μας, όσο και του ΕΚΠ. Την απεργία του Σωματείου μας το δικαστήριο την έκρινε παράνομη, διότι δεν καλέσαμε την εταιρεία σε δημόσιο διάλογο, ενώ έχουν προηγηθεί τρεις μήνες διαπραγματεύσεων και τα αιτήματά μας έχουν κατατεθεί τέσσερα χρόνια τώρα. Ενώ στην περίπτωση της απεργίας του ΕΚΠ, επειδή το δικαστήριο βιαζόταν να βγάλει την απόφαση, δεν εξέτασε καν τους μάρτυρες της άλλης πλευράς.
Άλλο στοιχείο που επιβεβαιώνει και τον ταξικό χαρακτήρα της δικαιοσύνης είναι η πρωτοφανής σύσταση του εργοδοτικού – απεργοσπαστικού σωματείου, που στήθηκε μέσα σε τρεις μέρες στα τέλη Ιουλίου, με σκοπό να λειτουργήσει σαν «Δούρειος Ίππος» στο δίκαιο αγώνα μας. Οι αποφάσεις που έκριναν όλες τις απεργίες μας παράνομες είναι χτύπημα κατά του δικαιώματος της απεργίας γενικά και πρέπει να γίνει υπόθεση όλης της εργατικής τάξης και όχι μόνο των λιμενεργατών στις προβλήτες ΙΙ και ΙΙΙ. Και όλα αυτά, με την ανοχή και τις πλάτες της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ που από τη μία υπόσχεται κάλπικα καλύτερες ημέρες για τον εργαζόμενο λαό και από την άλλη δίνει γην και ύδωρ στην κάθε «COSCO» για να εξασφαλίσουν όλο και μεγαλύτερα κέρδη.
Έχει τεράστια ευθύνη η σημερινή συγκυβέρνηση που καλεί τα λαϊκά στρώματα να μπουν στο σκεπτικό του κοινωνικού αυτοματισμού, μας καλεί για άλλη μια φορά να βάλουμε πλάτη για τα κέρδη των μονοπωλίων, τάζοντας ψίχουλα και πουλώντας φύκια για μεταξωτές κορδέλες.
Η μάχη των εργαζομένων στις προβλήτες ΙΙ και ΙΙΙ αποδεικνύει πως τίποτα δεν πρόκειται να μας χαριστεί, αν δεν το διεκδικήσουμε, αν δεν αγωνιστούμε για το δίκιο μας. Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός της ένταξης όλων των ειδικοτήτων πλέον στο καθεστώς των ΒΑΕ μετά τις επιτυχημένες απεργιακές κινητοποιήσεις Μαΐου – Ιουνίου. Συγκεκριμένα, ενώ επί τέσσερα χρόνια από την ίδρυση του Σωματείου μας το 2014 είχαμε κινήσει όλες τις διαδικασίες για την ένταξη του κλάδου στα ΒΑΕ, τόσο οι προηγούμενες κυβερνήσεις, όσο και η σημερινή συγκυβέρνηση, βάζοντας ως επιχείρημα τις δεσμεύσεις προς τους δανειστές, δεν έκαναν το αυτονόητο, δηλαδή να εντάξουν τους λιμενεργάτες στις προβλήτες ΙΙ και ΙΙΙ στα ΒΑΕ, όπως και τους συναδέλφους στην προβλήτα Ι. Μιλάμε δηλαδή για εργαζόμενους δύο ταχυτήτων. Θέλουν να χρησιμοποιήσουν το μοντέλο της «COSCO» ως παράδειγμα, για να το εφαρμόσουν και αλλού, για να χτυπήσουν βασικά εργασιακά δικαιώματα.
Κόντρα, λοιπόν, σε όλες αυτές τις μεθοδεύσεις εργοδοσίας και κυβέρνησης, ο αγώνας μας πέτυχε την ένταξη των εργαζομένων στα ΒΑΕ.
Έχει ευθύνη για την εργασιακή ζούγκλα που επικρατεί μέσα στο λιμάνι του Πειραιά η «COSCO» και καλά θα κάνει να μην κρύβεται πίσω από το δάχτυλό της. Έχει ευθύνη για την ομερτά που έχει επιβάλει με σκοπό να κάνει απερίσπαστα τη δουλειά της με διάφορους μηχανισμούς που έχει στήσει.
Να τονίσουμε πως όλα τα μέτρα που παίρνει το μεγάλο κεφάλαιο και το αστικό πολιτικό σύστημα, για να εξασφαλίσουν και να μεγιστοποιούν τα κέρδη τους, πολλά από τα οποία τα αναφέραμε παραπάνω, καταρρέουν σαν χάρτινος πύργος, όταν απέναντί τους έχουν εργάτες αποφασισμένους και συνειδητοποιημένους να παλέψουν για το δίκιο τους. Η αλληλεγγύη που εκφράστηκε και εκφράζεται έμπρακτα από τους εργαζόμενους και τα σωματεία τους, τόσο εγχώρια όσο και από πολλές χώρες του εξωτερικού, είναι σημαντικός παράγοντας που αντέχουμε και συνεχίζουμε αδιάκοπα τον αγώνα για την υπογραφή Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας.
Καλούμε όλους τους εργαζόμενους σε όλους τους χώρους δουλειάς να κάνουν προσωπική τους υπόθεση την υπογραφή Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας που θα ανταποκρίνονται στις σύγχρονες ανάγκες της λαϊκής οικογένειας. Τους καλούμε να καταδικάσουν στην πράξη τα στελέχη του εργοδοτικού – κυβερνητικού συνδικαλισμού και να αλλάξουν τους συσχετισμούς στο εργατικό – συνδικαλιστικό κίνημα.
Σαν μια γροθιά όλοι μαζί οι εργάτες να παλέψουμε για το δικό μας μέλλον, γιατί χωρίς εμάς γρανάζι δεν γυρνά».
Η ομιλία του Θ. Ευαγγελάκη
«Χαιρετίζουμε όλους τους εργαζόμενους σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα, τους αυτοαπασχολούμενους, τους συνταξιούχους, τους νέους, για την συμμετοχή τους στο σημερινό συλλαλητήριο των δυνάμεων του ΠΑΜΕ, με το σύνθημα «Μπροστά οι δικές μας ανάγκες» και όχι τα κέρδη των μονοπωλίων.
Χαιρετίζουμε όλους τους εργαζόμενους που και την περίοδο του καλοκαιριού ανέπτυξαν πολύμορφες αγωνιστικές και απεργιακές κινητοποιήσεις στους κλάδους του Τουρισμού, των Μεταφορών, των Τηλεπικοινωνιών, στους οικοδόμους, στο Χρηματοπιστωτικό, στα νοσοκομεία.
Οι πρόσφατοι απεργιακοί αγώνες, των ναυτεργατών με αιχμή τις ΣΣΕ και των λιμενεργατών στην «COSCO», που έδωσαν ακόμα και παλικαρίσια μάχη απέναντι στην επίθεση της εργοδοσίας, απέναντι στο μονοπωλιακό όμιλο ιδιοκτήτη του ΟΛΠ και τους εργολάβους του, που επιχειρεί να υπονομεύσει με κάθε τρόπο τον αγώνα τους, αξιοποιώντας το αντεργατικό νομικό οπλοστάσιο που έχουν διασφαλίσει στο κεφάλαιο η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ και οι προκάτοχοί της.
Οι λιμενεργάτες της «COSCO» με την πάλη τους κατέκτησαν την ένταξή τους στα ΒΑΕ, απέναντι σε εκβιασμούς και απειλές, απέναντι στο εργοδοτικό «σωματείο» που στήθηκε μέσα σε ελάχιστο χρόνο. Είναι προφανές ότι έχει κινητοποιηθεί ένας ολόκληρος μηχανισμός του κράτους και της μεγαλοεργοδοσίας προκειμένου να μπει στο στόχαστρο το δικαίωμα στην απεργία.
Αξιοποιούν το νομοθετικό πλαίσιο που έχουν διαμορφώσει οι μέχρι σήμερα κυβερνήσεις, με μοναδικό σκοπό την απεργοσπασία, ενώ δεν δίστασαν στην πρόσφατη απεργία να επιτεθούν σε δημοσιογράφο που κάλυπτε την απεργία.
Η οργάνωση στα συνδικάτα, οι αγώνες των εργαζομένων, που αγωνίζονται για ΣΣΕ, Κοινωνική Ασφάλιση, για δικαιώματα με βάση τις σύγχρονες ανάγκες αποτελούν πολύτιμη παρακαταθήκη μπροστά στις μεγάλες μάχες που έχουμε να δώσουμε απέναντι στην καπιταλιστική βαρβαρότητα.
Οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ απευθύνονται σε όλους τους εργαζόμενους που λένε ότι δεν πάει άλλο, δεν μπορεί να συνεχιστεί έτσι η ζωή μας, δεν μπορεί το μέλλον μας, το μέλλον της νεολαίας να είναι η φτώχεια, η εκμετάλλευση, οι πόλεμοι.
Οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ απευθύνονται σε όσους είναι γονατισμένοι από τα βάρη, από την αντιλαϊκή πολιτική και αισθάνονται απογοητευμένοι. Σε όσους βρίσκονται έξω από τη συλλογική δράση και πάλη, έξω από την οργανωμένη ζωή των συνδικάτων.
Κάθε εργάτης, κάθε λαϊκή οικογένεια έχει συμφέρον να παλέψει δίπλα στο ταξικό εργατικό κίνημα, δίπλα στα σωματεία, που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ, σε κάθε χώρο δουλειάς, σε κάθε κλάδο, σε κάθε περιοχή για:
• Κατάργηση όλου του αντεργατικού πλαισίου, διατάξεων και νόμων από το 2010 μέχρι σήμερα.
• Αυξήσεις σε μισθούς, συντάξεις, κοινωνικές παροχές.
• Να μπει τέλος στη φοροληστεία, να καταργηθούν τα κάθε είδους χαράτσια.
Πάνω στα αποκαΐδια των καταστροφικών πυρκαγιών του καλοκαιριού με τις ανθρώπινες απώλειες, ο πρωθυπουργός κ. Τσίπρας από την Ιθάκη στις 21 Αυγούστου και από το βήμα της ΔΕΘ, δήλωσε για «τέλος μνημονίων», «δίκαιη ανάπτυξη», «επιστροφή στη κανονικότητα». Δεν δίστασε να καταθέσει για άλλη μια φορά τα διαπιστευτήριά του στον αμερικανικό ιμπεριαλισμό, να επαναλάβει τη δέσμευσή του για την τήρηση των συμφωνηθέντων στις κατευθύνσεις των μνημονίων.
Οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι, οι συνταξιούχοι, οι αυτοαπασχολούμενοι, οι γυναίκες, η νεολαία δεν πρέπει να εγκλωβιστούν στις νέες αυταπάτες της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, να μην ξεχάσουν αυτό που ζουν καθημερινά. Θα συνεχίσουν να ματώνουν για την ανταγωνιστικότητα και κερδοφορία του κεφαλαίου, στις κατευθύνσεις της ΕΕ, του ΔΝΤ.
Η πραγματικότητα είναι ότι οι πάνω από 700 μνημονιακοί νόμοι είναι εδώ και παραμένουν σε πλήρη ισχύ.
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ:
1) Για τον κατώτατο μισθό διατήρησε την άθλια ΠΥΣ 6/2012, που τον πετσόκοψε κατά 22%, διατηρώντας τον στα 586 ευρώ μεικτά, ετοιμάζεται να βάλει για πρώτη φορά σε εφαρμογή το μνημονιακό νόμο Σαμαρά – Βρούτση (ν. 4172/2013), με βάση τον οποίο ο κατώτατος μισθός θα ορίζεται μόνιμα με απόφαση του αστικού κράτους, χωρίς συλλογικές διαπραγματεύσεις και με καθοριστικό στοιχείο τη «διασφάλιση της ανταγωνιστικότητας» του κεφαλαίου. Δηλαδή η εργοδοσία θα λέει τι ψίχουλα της περισσεύουν για να μας πετάξει!
2) Διατήρησε το αίσχος του υποκατώτατου μισθού για τους νέους εργαζόμενους, με τον οποίο η μείωση του κατώτατου μισθού για τους νέους έφτασε στο 32%! Τώρα υπόσχεται ότι θα καταργήσει τον υποκατώτατο μισθό και σε αντιστάθμισμα η εργοδοσία θα έχει μειώσεις στις εισφορές, μέσω της φορολογίας μας.
3) Καμιά πραγματική «επαναφορά» των Κλαδικών Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας. Είναι ψέμα αυτό με τις 4 Κλαδικές Συμβάσεις που διαφημίζει.
4) Το 52% των νέων εργαζόμενων εργάζονται με ευέλικτες εργασιακές σχέσεις και αμείβονται με 378 ευρώ μεικτά.
5) Μείωση τις συντάξεις, με το πρόσθετο «τσεκούρι» να ανέρχεται στα 8,2 δισ. ευρώ!
Σύμφωνα με τα κυβερνητικά σχέδια, οι δαπάνες για τις συντάξεις αναμένεται να μειωθούν κατά 4% του ΑΕΠ και η μείωση θα συνεχιστεί και τα επόμενα χρόνια. Είναι χαρακτηριστική η αναφορά ότι «από το 2025 και μετά, η κρατική χρηματοδότηση θα καλύπτει μόνο την εθνική σύνταξη (4,8% του ΑΕΠ) και δεν θα είναι απαραίτητη πρόσθετη χρηματοδότηση…», ενώ «οι εισφορές των εργαζομένων και των εργοδοτών -που προκύπτουν πάλι από τη δουλειά των εργαζομένων- θα αντιπροσωπεύουν σχεδόν όλες τις εισφορές του συστήματος από το 2026 και μετά». Στην ίδια γραμμή και η ΝΔ, που διαφημίζει το Ασφαλιστικό του αιμοσταγούς δικτάτορα Πινοσέτ.
Δηλαδή πάνω από 7 δισ. ευρώ θα αρπάζει κάθε χρόνο η κυβέρνηση από ασφαλισμένους και συνταξιούχους, για να «ταΐσει» την ανάπτυξη για τους μονοπωλιακούς ομίλους, ενώ το βάρος της χρηματοδότησης από εδώ και πέρα πέφτει αποκλειστικά στις πλάτες των ασφαλισμένων.
6) Προγραμματίζονται 130.000 ηλεκτρονικοί πλειστηριασμοί για τα επόμενα 2 χρόνια.
7) Το αφορολόγητο όριο από το 2020 θα πέσει στα 5.000 ευρώ.
8) Την ίδια στιγμή 60.000 παιδιά των εργατικών οικογενειών μένουν έξω από τους παιδικούς σταθμούς. Μόνο στον Πειραιά έχουν κλείσει φέτος 3 σταθμοί και θα ακολουθήσουν και άλλοι του χρόνου. Διαρκής είναι η υποχρηματοδότηση και υποβάθμιση της νοσοκομειακής περίθαλψης, ενώ υπάρχει ήδη αύξηση του ΕΝΦΙΑ και των αντικειμενικών αξιών των λαϊκών κατοικιών.
Η καπιταλιστική τους ανάπτυξη θα γίνει πάνω στη συντριβή των δικαιωμάτων και κατακτήσεων της εργατικής τάξης, των εργαζομένων.
Δεν μπορούμε να συμβιβαστούμε με μια ζωή που συνεχώς θα απειλείται. Να πνιγόμαστε όταν βρέχει, να καιγόμαστε όταν υπάρχουν πυρκαγιές. Οι πλημμύρες στη Μάνδρα, οι φωτιές στην Αν. Αττική με τους 99 νεκρούς, τους δεκάδες τραυματίες και τους εκατοντάδες ξεσπιτωμένους, είναι τα πρόσφατα παραδείγματα που επιβεβαιώνουν ότι η ανάπτυξή τους είναι ανάπτυξη για τα κέρδη των λίγων.
Εργαζόμενες, εργαζόμενοι,
Η άλλη όψη της αντιλαϊκής επίθεσης είναι η όλο και μεγαλύτερη εμπλοκή της Ελλάδας στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς, η δράση της ελληνικής κυβέρνησης προς όφελος των αμερικανοΝΑΤΟικών σχεδιασμών και της ΕΕ.
Οι αντιθέσεις στην ευρύτερη περιοχή οξύνονται. Οι αντιθέσεις μεταξύ ΗΠΑ, ΕΕ, Ρωσίας και Κίνας καθώς και η αυξημένη επιθετική δράση της αστικής τάξης της Τουρκίας, του Ισραήλ και άλλων οξύνει και περιπλέκει το κουβάρι των αντιθέσεων με επίκεντρο το Αιγαίο και τα Βαλκάνια, την Ανατολική Μεσόγειο και τη Μέση Ανατολή, τη Βόρειο Αφρική μέχρι και την Ουκρανία.
Στο επίκεντρο των αντιθέσεων είναι τα μεγάλα γεωστρατηγικά συμφέροντα των ιμπεριαλιστών και ο έλεγχος των πηγών και των δρόμων μεταφοράς Ενέργειας αλλά και εμπορευμάτων, οι στρατηγικές υποδομές. Οι συνέπειες για τους λαούς είναι βαριές, συνεχίζουν να γεννούν τον πόλεμο, τη φτώχεια, την προσφυγιά. Ήδη ετοιμάζεται από τους ΑμερικανοΝΑΤΟικούς νέο χτύπημα στη Συρία.
Δεν πρόκειται να κάτσουμε με τα χέρια σταυρωμένα. Καταγγέλλουμε αυτούς τους σχεδιασμούς. Καλούμε τα συνδικάτα και όλους τους μαζικούς φορείς να είναι σε ετοιμότητα. Να συνεχίσουν μια πλατιά ενημερωτική δουλειά για τις εξελίξεις και τις θέσεις του ΠΑΜΕ. Εάν υπάρχει χτύπημα, να υπάρξει άμεση αντίδραση των συνδικάτων. Πλατιά καταδίκη χωρίς αναμονή, πλατιά ενημέρωση και οργάνωση συλλαλητηρίου στην Αθήνα.
Εργαζόμενες, εργαζόμενοι, άνεργοι, συνταξιούχοι,
Οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ καλούμε τους εργαζόμενους να μη συμβιβαστούν με τα ψίχουλα, να μην υποταχθούν στο μικρότερο κακό. Να μην πουν περασμένα – ξεχασμένα σε δικαιώματα που κατακτήθηκαν με μεγάλους, μαζικούς, πολλές φορές αιματηρούς, ταξικούς αγώνες.
Έχει τεράστια σημασία τα σωματεία, οι μαζικοί φορείς να βάλουν στο επίκεντρο της πάλης και της διεκδίκησής τους ό,τι είναι απαραίτητο για να προστατευθεί η ζωή, η εργασία και η περιουσία των εργαζομένων και των οικογενειών τους.
Αποτελεί πολύτιμη εμπειρία η μεγάλη μάχη που έδωσαν από την πρώτη στιγμή το ΕΚ Λαυρίου και Αν. Αττικής και τα συνδικάτα της περιοχής μαζί με άλλους μαζικούς φορείς για την αντιμετώπιση της μεγάλης πυρκαγιάς με τις τραγικές συνέπειες. Με οργάνωση και αλληλεγγύη στους πυρόπληκτους, διεκδικούν και συμβάλλουν, μαζί με την Επιτροπή που συγκροτήθηκε, στην ανάδειξη των βασικών αναγκών των εργατικών και λαϊκών οικογενειών που επλήγησαν. Ανέδειξαν τις πραγματικές αιτίες αυτής της καταστροφής κόντρα στην προσπάθεια της κυβέρνησης και των αστικών κομμάτων να αποπροσανατολίσουν.
Τα σωματεία και οι φορείς να διεκδικήσουμε υποδομές αντιπλημμυρικής και αντιπυρικής προστασίας, υποδομές για την αντισεισμική θωράκιση. Νοσοκομεία και Κέντρα Υγείας, σχολεία και παιδικούς σταθμούς, κρατικές υπηρεσίες και αρμόδιους φορείς που αντιστοιχούν στην προστασία της ζωής, της εργασίας, της υγείας, του περιβάλλοντος. Είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα η ανυπαρξία σχεδίου σε περίπτωση ατυχήματος στα καζάνια του θανάτου σε Πέραμα – Κερατσίνι – Δραπετσώνα, με ανυπολόγιστες τις υλικές ζημιές, αλλά κυρίως την ανθρώπινη ζωή.
Όλα αυτά πρέπει να είναι στελεχωμένα πλήρως με επιστημονικό και λοιπό προσωπικό, με σταθερή δουλειά και δικαιώματα και επίσης χρηματοδοτούμενα εξ ολοκλήρου από τον κρατικό προϋπολογισμό.
Επιμένουμε στη διεκδίκηση αιτημάτων που βελτιώνουν τις συνθήκες και τους όρους δουλειάς και δεν υποτάσσονται στην κερδοφορία και στην ανταγωνιστικότητα των επιχειρηματικών ομίλων.
Σε αυτή την κατεύθυνση επιβάλλεται να δυναμώσει η αντιπαράθεση με εργοδοσία, κυβέρνηση, ΕΕ και τους εκπροσώπους τους στο συνδικαλιστικό κίνημα. Ο εργοδοτικός – κυβερνητικός συνδικαλισμός σε ΓΣΕΕ, ΑΔΕΔΥ, ΠΝΟ κ.ά. είναι σταθερός και συνεπής σύμμαχός τους. Ο βρώμικος ρόλος του, με ό,τι μορφή και να παρεμβαίνει (ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ, ΜΕΤΑ, ΛΑΕ), δρα σε όλα τα επίπεδα. Η ΓΣΕΕ το καλοκαίρι πήρε ακόμη μια φορά μέρος στον κοινωνικό διάλογο-απάτη της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ.
Η περιβόητη «κοινωνική συμμαχία» που ίδρυσαν μεγαλοεργοδότες και εργατοπατέρες στις 30 Μάη ούτε που νοιάστηκε για τους πνιγμένους και τους καμένους. Κάποιοι από αυτούς δεν έβγαλαν ούτε μια ανακοίνωση για τα μάτια του κόσμου.
ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ υπέγραψαν την αθλιότητα του κατώτατου μισθού, υπονόμευσαν τους αγώνες ενάντια στην κατάργηση του απεργιακού δικαιώματος, ενάντια στα προαπαιτούμενα της 3ης αξιολόγησης, τη διάλυση της Κοινωνικής Ασφάλισης.
Να θυμηθούμε την υπονομευτική στάση όπως και της πλειοψηφίας στο ΕΚΠ στο σχέδιο νόμου για τις ΣΣΕ που συνυπέγραψαν πάνω από 530 εργατικές συνδικαλιστικές οργανώσεις και καταργεί όλες τις αντεργατικές διατάξεις, επαναφέροντας επί της ουσίας δικαιώματα και κατακτήσεις. Σχέδιο νόμου που το ΚΚΕ κατέθεσε στη Βουλή και απέρριψαν όλα τα αστικά κόμματα, από τον ΣΥΡΙΖΑ και τη ΝΔ έως τη Χρυσή Αυγή.
Αυτές οι δυνάμεις παρεμβαίνουν διαλυτικά όπου προκύπτουν αγώνες, όπως η σαπίλα της ΠΝΟ που για άλλη μια φορά, παρά την αγωνιστική συμμετοχή των ναυτεργατών στην πρόσφατη απεργία, αποφάσισε να τη σταματήσει άμεσα, εκτελώντας τις εντολές των εφοπλιστών, της κυβέρνησης.
Συνεργάζονται απόλυτα για να προκύπτουν συσχετισμοί που προέρχονται από όργιο νοθείας. Τέτοιο θα είναι και το συνέδριο της ΓΣΕΕ, έχουν ταχθεί «ψυχή τε και σώματι» με την εργοδοσία και τα συμφέροντά της. Δεν διστάζουν ανώτερα στελέχη τους να είναι οι ίδιοι και εργοδότες, έχουν ανώνυμες εταιρείες, όπως ο Καραγεωργόπουλος της ΠΑΣΚΕ, πρόεδρος της Ομοσπονδίας Ιδιωτικών Υπαλλήλων, υπεύθυνος στο γραφείο Τύπου και Διεθνών Σχέσεων της ΓΣΕΕ.
Τους ενοχλούν οι ταξικές δυνάμεις. Δείτε τη συκοφαντία από εργοδοσία, κυβέρνηση, ΜΜΕ, όπως ο «ΣΚΑΪ» ή η «Καθημερινή» απέναντι στους αγωνιζόμενους λιμενεργάτες. Ότι τάχα η απεργία στην «COSCO» εξυπηρέτησε κομματικά παιχνίδια, λες και οι εργάτες δεν έχουν προβλήματα, δεν έχουν εργατικά ατυχήματα, άσχημες συνθήκες δουλειάς, εντατικοποίηση. Ότι είναι ολιγομελές σωματείο, ενώ το αντισωματείο, που έφτιαξε η εργοδοσία, είναι τάχα το αντιπροσωπευτικό. Λες και οι εργάτες που μαζικά συμμετείχαν στην περιφρούρηση της απεργίας ήταν αόρατοι, λες και κλείνει ένας χώρος όπως το λιμάνι χωρίς την ενεργό συμμετοχή των εργατών.
Εργαζόμενες, εργαζόμενοι,
Προοπτική για τους εργάτες, για τα λαϊκά στρώματα είναι ο αγώνας για μια ανάπτυξη που θα υπηρετεί τις δικές μας ανάγκες, που οι παραγωγοί του πλούτου θα μπορούν να απολαμβάνουν τους καρπούς της δουλειάς τους και των κόπων τους. Την καπιταλιστική ανάπτυξη τη γνωρίσαμε, τη ζήσαμε, μετράμε στη ζωή μας τις εγκληματικές της συνέπειες. Τώρα οι εργαζόμενοι έχουν καθήκον να αγωνιστούν για τη ζωή τους, τα δικά τους συμφέροντα, για το μέλλον των παιδιών τους.
Συνεχίζουμε τον αγώνα με το διεκδικητικό πλαίσιο του ΠΑΜΕ, σε κάθε χώρο δουλειάς, σε κάθε κλάδο, για κάθε λαϊκό πρόβλημα. Κάθε αγώνας να γνωρίζει την αλληλεγγύη άλλων κλάδων και λαϊκών στρωμάτων. Να γίνεται μέτωπο αναμέτρησης με την κυρίαρχη πολιτική του κεφαλαίου, με παραστάσεις διαμαρτυρίας, συγκεντρώσεις, συλλαλητήρια, καταλήψεις, απεργίες.
Την Τρίτη 18 Σεπτέμβρη συμπληρώνονται 5 χρόνια από τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα στο Κερατσίνι, από τάγμα εφόδου της ναζιστικής εγκληματικής οργάνωσης της Χρυσής Αυγής και το έγκλημα παραμένει ατιμώρητο, οι δολοφόνοι κυκλοφορούν ελεύθεροι. Καλούμε κάθε νέο και νέα, κάθε εργαζόμενο και λαϊκό άνθρωπο να συμμετάσχουν μαζικά στην κινητοποίηση την Τρίτη 18 Σεπτέμβρη στις 6.30 το απόγευμα στην πλατεία ΝΙΚΗΣ (ΖΑΡΝΤΕΝ) στο Κερατσίνι. Να απαντήσουμε αποφασιστικά στην προσπάθεια αθώωσης της Χρυσής Αυγής. Να οργανώσουμε συνολικά την πάλη για τη ζωή που μας αξίζει.
Διδασκόμαστε από την ιστορική διαδρομή του εργατικού κινήματος, με επίγνωση των δυσκολιών, οπλιζόμαστε με αγωνιστική αισιοδοξία για τους αγώνες που έχουμε μπροστά μας. Το μέλλον ανήκει σε αυτούς που παράγουν τον πλούτο, τους εργάτες».
