Μοναδική «παραφωνία» στην εικόνα του εκφυλισμού που κυριάρχησε στο Συνέδριο, υπήρξαν οι δυνάμεις που εκλέχτηκαν με τη στήριξη του ΠΑΜΕ. Με συγκροτημένη παρουσία μέσα κι έξω από την αίθουσα του Συνεδρίου, οι αντιπρόσωποι της ΔΑΣ οργάνωσαν τη μέρα έναρξης των εργασιών εξορμήσεις σε χώρους δουλειάς της Ρόδου, συζήτησαν με τους εργαζόμενους για την ανάγκη να είναι μαζική η επικείμενη 48ωρη απεργία ενάντια στα μέτρα που φέρνει η κυβέρνηση στο Ασφαλιστικό.
Οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ σήκωσαν με επιτυχία το βάρος της αντιπαράθεσης με την πλειοψηφία της ΓΣΕΕ και τις άλλες παρατάξεις του εργοδοτικού – κυβερνητικού συνδικαλισμού. Ανέδειξαν τη μόνη διέξοδο που συμφέρει τους εργαζόμενους και το λαό, αυτή της ανασύνταξης του κινήματος σε ταξική κατεύθυνση, με απαλλαγή των σωματείων από την επιρροή της εργοδοσίας και των συνδικαλιστικών της δυνάμεων, με το δυνάμωμα της συμμαχίας της εργατικής τάξης με τα άλλα λαϊκά στρώματα.
Μιλώντας στο Συνέδριο εκ μέρους της ΔΑΣ, ο Γιώργος Πέρρος κατήγγειλε τη συνδικαλιστική πλειοψηφία ότι «έχει επικυρώσει το αντεργατικό οικοδόμημα του 1ου, 2ου και 3ου μνημονίου. Το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η υπογραφή ΕΓΣΣΕ που στην πράξη επικύρωσε το πετσόκομμα του κατώτερου μισθού με νόμο από τα 751 στα 586 ευρώ και 511 για τους νέους και τις νέες. Επικύρωσε με την υπογραφή της το μεγάλο μαχαίρι κατά 21% στο επίδομα ανεργίας και τις άλλες παροχές, με το επιχείρημα ότι ήθελε να σώσει το επίδομα γάμου!
Οι δυνάμεις που απαρτίζουν την πλειοψηφία στη Συνομοσπονδία έχουν σαφή θέση με την ανταγωνιστικότητα και την επιχειρηματικότητα, με την καπιταλιστική ανάπτυξη. Είναι υπέρμαχοι της λογικής να γίνουν θυσίες για να ενισχυθεί η κερδοφορία των επιχειρηματικών ομίλων, αλλά να είναι με «δίκαιο» τρόπο κατανεμημένες και μετά από «διάλογο» με τους εταίρους! Εβαλαν πλάτη στην εργοδοσία σε πολλούς κλάδους και εργοστάσια στη μείωση μισθών και μεροκάματων.
Αυτή η λογική δοκιμάστηκε όλα τα προηγούμενα χρόνια. Κυριάρχησε στο συνδικαλιστικό κίνημα και είναι αιτία που σήμερα μετράμε τόσο βαριές θυσίες και απώλειες. Κριτήριό τους είναι τα κέρδη των επιχειρήσεων. Είναι υπέρμαχοι της στρατηγικής της ΕΕ».
Είπε ακόμα πως «η γραμμή της ΓΣΕΕ είναι ότι για όλες τις μεγάλες απώλειες «ο γέγονε γέγονε», γιατί η κάλυψη των απωλειών απαιτεί σύγκρουση με τις καπιταλιστικές επιχειρήσεις. Ομως, για το ΠΑΜΕ και όλους τους εργαζόμενους, τα δικαιώματα που κατακτήθηκαν με θυσίες και αίμα δεν πρέπει να είναι περασμένα ξεχασμένα. Απαιτούμε την κάλυψη των απωλειών, απαιτούμε να δουλεύουμε και να έχουμε δικαιώματα με βάση την εποχή μας και τις ανάγκες μας. Αυτή είναι η βασική γραμμή πάλης των δυνάμεων που συσπειρωνόμαστε στο ΠΑΜΕ. Δεν είναι δυνατόν να αποδεχθούμε την επιστροφή στις αρχές του προηγούμενου αιώνα».
Σ’ αυτό το πλαίσιο, εκ μέρους του ΠΑΜΕ απηύθυνε σε κάθε τίμιο συνδικαλιστή, «που κατανοεί ότι χρειάζεται να αλλάξουμε τη σημερινή αρνητική κατάσταση στο συνδικαλιστικό κίνημα», κάλεσμα «οργάνωσης, ανατροπής, συμπόρευσης στον αγώνα με βάση τα δικά μας ταξικά συμφέροντα, για την ανασύνταξη και συγκρότηση του εργατικού – συνδικαλιστικού κινήματος. Για κίνημα με εργαζόμενους οργανωμένους σε όλους τους χώρους δουλειάς, στους κλάδους, επιθετικό, αταλάντευτο, ικανό και αποτελεσματικό, που θα βάζει μπροστά ολοκληρωμένους στόχους για τη ζωή της εργατικής – λαϊκής οικογένειας».
Για κίνημα που «δεν θα περιορίζει τη δράση του μόνο στην απόκρουση των άμεσων επιπτώσεων της αντιλαϊκής πολιτικής, αλλά θα φτάνει παραπέρα, αναδεικνύοντας τις αιτίες και τους υπεύθυνους της πτώχευσης του λαού, βάζοντας στο κέντρο του στόχου τη μεγαλοεργοδοσία και το κράτος, τις ιμπεριαλιστικές τους συμμαχίες όπως είναι η ΕΕ και το ΝΑΤΟ».
