Με τη σημερινή απεργιακή κινητοποίηση στάλθηκε ξεκάθαρο μήνυμα πως την οργάνωση και την απεργία δεν τα παραδίδουμε στην εργοδοσία και το κράτος της. Ήταν η συνέχεια των αγωνιστικών κινητοποιήσεων των τελευταίων ημερών. Κινητοποιήσεις που ξεσκέπασαν την προπαγάνδα τους, ανέδειξαν τον κοινό αντιλαϊκό βηματισμό κυβέρνησης, ΝΔ και κομμάτων που έχουν ψηφίσει μνημόνια, το βρώμικο ρόλο των δυνάμεων τους, στο συνδικαλιστικό κίνημα. Γι’ αυτό λυσσάξανε και κατέφυγαν σε ψέματα και αθλιότητες εναντίον του ΠΑΜΕ, του ταξικού κινήματος. Διαβάστε το άρθρο »

Χτύπημα της απεργίας

Πλειστηριασμοί

Επίδομα Βαριάς κι Ανθυγιεινής εργασίας

Προνοιακά επιδόματα τέκνων

Φοροελαφρύνσεις για τους επιχειρηματικούς ομίλους

Μία προς μία, όσο και συνολικά, οι νέες αντιλαϊκές διατάξεις του πολυνομοσχεδίου που συζητείται στη Βουλή υποτάσσονται στη στρατηγική ανάκαμψης των επιχειρηματικών ομίλων που υπηρετεί η κυβέρνηση, όσο και τα υπόλοιπα αστικά κόμματα.

Συνοπτικά και μεταξύ άλλων:

• Με τη νέα παρέμβαση του αστικού κράτους στη λειτουργία των εργατικών συνδικάτων (στο άρθρο 211), επιχειρείται να μπουν νέα εμπόδια στην κήρυξη απεργίας από τα πρωτοβάθμια σωματεία, καθώς ορίζεται ότι για τη λήψη απεργιακής απόφασης απαιτείται Γενική Συνέλευση με απαρτία το 1/2 των οικονομικά τακτοποιημένων μελών, από το 1/3 (στην πρώτη Γενική Συνέλευση) έως το 1/5 (στην τρίτη Γενική Συνέλευση) που απαιτούνταν μέχρι τώρα. Πρόκειται για έναν ακόμα από τους διακαείς πόθους του κεφαλαίου που ικανοποιεί η κυβέρνηση, ανοίγοντας διάπλατα το δρόμο και για τα επόμενα.
• Από 21.2.2018 οι πλειστηριασμοί θα διενεργούνται αποκλειστικά και μόνο με ηλεκτρονικά μέσα και μάλιστα ανεξάρτητα από το χρόνο επίδοσης της κατάσχεσης. Για τη διευκόλυνση της «διαδικασίας» υπάρχει και η δυνατότητα διορισμού συμβολαιογράφων από διαφορετική περιοχή.
• Αναβαθμίζεται η θέση των τραπεζών σε περιπτώσεις πλειστηριασμών υπερχρεωμένων επιχειρήσεων. Για να «χρυσώσει το χάπι», η κυβέρνηση επιχειρεί να «σερβίρει» την υποτιθέμενη «προστασία» των εργαζομένων, όπως βαφτίζει ορισμένα ψίχουλα έως ένα ορισμένο όριο, ώστε οι εργαζόμενοι «να αδειάζουν τη γωνιά» και βέβαια εάν και εφόσον η τιμή του εκπλειστηριάσματος θα επαρκέσει για την όποια κάλυψη των δεδουλευμένων. Σύμφωνα με τη σχετική διάταξη, «απαιτήσεις οι οποίες προέκυψαν πριν από την ημερομηνία ορισμού του πρώτου πλειστηριασμού και αφορούν μη καταβληθέντες μισθούς έως 6 μηνών από παροχή εξαρτημένης εργασίας και έως του ποσού το οποίο ισούται ανά μήνα οφειλόμενου μισθού και ανά εργαζόμενο με το νόμιμο κατώτατο μισθό υπαλλήλου άνω των είκοσι πέντε ετών επί 275%». Επιπλέον, οι νέες ρυθμίσεις αφορούν αποκλειστικά και μόνο τα νέα ενυπόθηκα δάνεια που θα χορηγούν στο εξής οι τράπεζες, που βέβαια θα έχουν ποσά πολύ πάνω από το 65% του εκπλειστηριάσματος που προβλέπεται, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τις οφειλές και προς τα ασφαλιστικά ταμεία.
• Μπαίνει στο στόχαστρο το επίδομα ανθυγιεινής και επικίνδυνης εργασίας στο δημόσιο τομέα. Σύμφωνα με τη διάταξη, το επίδομα αυτό, το οποίο λαμβάνουν κατά κύριο λόγο οι εργαζόμενοι στην καθαριότητα (ΟΤΑ) και νοσηλευτές, τεχνικό προσωπικό και προσωπικό εργαστηρίων των νοσοκομείων, καθώς και κάποιες άλλες ειδικότητες δημοσίων υπαλλήλων – περίπου 70.000 εργαζόμενοι – θα επανασχεδιαστεί «από μηδενική βάση».
• Παράλληλα με το χτύπημα στα προνοιακά επιδόματα, περικόπτονται ή μειώνονται και τα οικογενειακά επιδόματα για δεκάδες χιλιάδες τρίτεκνους και πολύτεκνους.
• Επιπλέον, το πολυνομοσχέδιο περιλαμβάνει και δεκάδες διατάξεις που αφορούν τις περιβόητες «εργαλειοθήκες» του ΟΟΣΑ, που προσφέρουν νέα κίνητρα (φοροελαφρύνσεις, φοροαπαλλαγές, διευκολύνσεις) για την προσέλκυση κερδοφόρων επενδύσεων και το άνοιγμα νέων πεδίων κερδοφορίας για το κεφάλαιο, ενσωματώνει πλήρως τις κατευθύνσεις της ΕΕ για το «Χρηματιστήριο Ενέργειας» προς την κατεύθυνση της περαιτέρω «απελευθέρωσης» της σχετικής αγοράς, προωθεί αλλαγές στον κρατικό μηχανισμό ώστε να υπηρετεί πιο αποτελεσματικά τις σύγχρονες ανάγκες των επιχειρηματικών ομίλων.