Μετά από παρέμβαση της ΔΑΣ, στο διοικητικό συμβούλιο του συνδικάτου εργαζομένων ΟΑΣΑ, ψηφίστηκε ομόφωνα η συμμετοχή στο συλλαλητήριο που οργανώνεται με κάλεσμα συνδικάτων και ομοσπονδιών την Πέμπτη 6 Φλεβάρη στα Προπύλαια, ενάντια στο αντιασφαλιστικό νομοσχέδιο που προωθεί η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας.
Αποφασίστηκε επίσης 24ωρη απεργία όταν το νομοσχέδιο έρθει στη Βουλή.
10 ΝΟΕΜΒΡΗ 2018
Αυτή η κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ ΑΝΕΛ, δεν σταματά να μας εκπλήσσει.
Κάθε φορά σε κάθε δήλωσή τους, γραπτή ή προφορική, γίνεται η αντιστροφή της πραγματικότητας για να καλύψουν την εγκληματική τους πολιτική, και στην αστική συγκοινωνία. Διαβάστε το άρθρο »
Η ανεργία αποτελεί καυτό πρόβλημα για κάθε λαϊκή οικογένεια και όχι μόνο για όσους σήμερα δεν έχουν μεροκάματο. Στις σημερινές συνθήκες κρίσης και με την επίθεση να συνεχίζεται και να εντείνεται , είμαστε όλοι εν δυνάμει άνεργοι. Τα κόμματα που κυβέρνησαν και κυβερνούν, τα κόμματα της πλουτοκρατίας δίνουν ελευθερία κινήσεων στους εργοδότες, τους διευκολύνουν ,ώστε να απολύουν, δημιουργώντας επιπλέον ανέργους. Χρησιμοποιούν την ανεργία ώστε να τσακίζουν δικαιώματα. Η κατάσταση για τους ανέργους επιδεινώνεται και με το νομοσχέδιο «λαιμητόμο» της κοινωνικής ασφάλισης που επιδιώκει να φέρει στην βουλή, η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Διαβάστε το άρθρο »
Ο «Ριζοσπάστης» συζήτησε με τον Γιάννη Κιούση, μέλος της Γραμματείας Αστικών Συγκοινωνιών του ΠΑΜΕ
Στις πρόσφατες πανελλαδικές πανεργατικές απεργίες, στις 12 Νοέμβρη και στις 3 Δεκέμβρη, καταγράφηκε ιδιαίτερα αυξημένη συμμετοχή των οδηγών στα μπλε λεωφορεία και στα τρόλεϊ. Εκτιμάται ότι σε κάθε μία από τις δύο απεργίες συμμετείχαν περίπου 1.200 εργαζόμενοι, όταν στις προηγούμενες δεν ξεπερνούσαν τους 400.
Η συμμετοχή αυτή αποκτά ακόμα μεγαλύτερη σημασία, καθώς η πλειοψηφία στο ΔΣ του Συνδικάτου Εργαζομένων ΟΑΣΑ (μέλη του είναι οι οδηγοί στα μπλε λεωφορεία) και η πλειοψηφία στο ΔΣ της Ενωσης Εργαζομένων ΗΛΠΑΠ (οδηγοί στα τρόλεϊ) έδρασαν υπονομευτικά απέναντι και στις δύο πανελλαδικές απεργίες.
Πρώτον, καθυστέρησαν να πάρουν απόφαση για το αν θα συμμετέχουν ή όχι, ώστε να μην υπάρχει χρόνος για να ενημερωθούν οι εργαζόμενοι και την τελευταία στιγμή αποφάσισαν να κάνουν στάση εργασίας αντί για απεργία και να δουλέψουν από τις 9 το πρωί έως τις 9 το βράδυ!
Στον αντίποδα, οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ στους χώρους αυτούς καλούσαν σε οργανωμένη και μαζική συμμετοχή στην απεργία, κόντρα στην απόφαση για στάση εργασίας και τον υπονομευτικό ρόλο της πλειοψηφίας. Το κάλεσμα αυτό, όπως αποδείχτηκε, βρήκε μεγάλη ανταπόκριση ανάμεσα στους εργαζόμενους.
Αξίζει, επίσης, να σημειωθεί ότι η πλειοψηφία στο ΔΣ του Συνδικάτου ΟΑΣΑ, παίρνοντας το «μάθημά» της από τη μαζική συμμετοχή των εργαζομένων στην απεργία στις 12 Νοέμβρη, προσπάθησε να εμποδίσει να επαναληφθεί το ίδιο στις 3 Δεκέμβρη, σπέρνοντας τη συκοφαντία ότι οι εργαζόμενοι που απεργούν ενώ το ΔΣ έχει αποφασίσει στάση εργασίας, απαξιώνουν το Σωματείο και λειτουργούν διασπαστικά!
Το Σωματείο, όμως, δεν το απαξιώνουν οι αγωνιστές εργαζόμενοι που αποφασίζουν να συγκρουστούν και μαζί με τους συναδέλφους τους σε άλλους κλάδους αγωνίζονται με απεργία, για να εμποδίσουν τα βάρβαρα μέτρα, αλλά η συνδικαλιστική πλειοψηφία, που υπονομεύει ανοιχτά την πανεργατική κινητοποίηση και τις αγωνιστικές διαθέσεις στον κλάδο, αποφασίζοντας στάση εργασίας αντί για απεργία…
Ομως, όπως έδειξαν τα γεγονότα, παρά τη συγκαλυμμένη απεργοσπαστική μεθόδευση, απέτυχαν στο σκοπό τους, αφού και τη δεύτερη φορά η συμμετοχή στην απεργία ήταν το ίδιο υψηλή.
Για την ιστορία, η πλειοψηφία που πήρε την απόφαση για στάση εργασίας στα μπλε λεωφορεία είναι οι παρατάξεις ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ, ΜΕΤΑ (ΣΥΡΙΖΑ) και «Ανεξάρτητη Παρέμβαση» (στηρίζεται από το Ξεκίνημα). Η αντίστοιχη πλειοψηφία στα τρόλεϊ αποτελείται από τη ΔΑΚΕ, την ΠΑΣΚΕ και δύο ακόμα συνδυασμούς που εμφανίζονται ως «ανεξάρτητοι», αλλά ο ένας από αυτούς σχετίζεται με τον ΣΥΡΙΖΑ.
Ο «Ριζοσπάστης» συζήτησε με τον Γιάννη Κιούση, μέλος της Γραμματείας Αστικών Συγκοινωνιών του ΠΑΜΕ, για τους λόγους που έσπρωξαν εκατοντάδες εργαζόμενους να δηλώσουν απεργοί, ξεπερνώντας την απόφαση της συνδικαλιστικής πλειοψηφίας για στάση εργασίας.
Οπως μας είπε, στη δημιουργία κλίματος συμμετοχής στην απεργία συνέβαλαν καθοριστικά η άθλια κατάσταση στη συγκοινωνία, οι συνθήκες δουλειάς που διαρκώς χειροτερεύουν, αλλά και η παρέμβαση των δυνάμεων του ΠΑΜΕ, που εξελίσσεται και βελτιώνεται χρόνο με το χρόνο, βοηθώντας τους εργαζόμενους καλύτερα να αξιοποιήσουν τη συσσωρευμένη πείρα τους, να βγάλουν συμπεράσματα και να βρουν διέξοδο οι αγωνιστικές διαθέσεις που εκφράζονται, παρά την προσπάθεια της πλειοψηφίας να τις χειραγωγήσει.
Ωστόσο, την κατάσταση που επικρατεί στο χώρο της δουλειάς τους, δεν τη συνειδητοποιούν στον ίδιο βαθμό και με τον ίδιο τρόπο οι εργαζόμενοι στις Συγκοινωνίες. Υπάρχουν ψευδαισθήσεις, όπως ότι η ενίσχυση του ανταγωνισμού και η καπιταλιστική ανάκαμψη θα δημιουργήσουν θέσεις εργασίας και θα λυθούν προβλήματα.
Ταυτόχρονα, όμως, από τις συζητήσεις που γίνονται στα αμαξοστάσια, επιβεβαιώνεται η αυξανόμενη δυσαρέσκεια των εργαζομένων για τα μέτρα που υλοποιούνται στο όνομα αυτής της ανάκαμψης, ενώ η συσσωρευμένη εμπειρία των τελευταίων έξι χρόνων δείχνει ότι οι υποσχέσεις που τους δόθηκαν (π.χ. «τα μέτρα είναι επώδυνα, αλλά έτσι θα βρούμε διέξοδο») είναι κίβδηλες και ανεδαφικές.
Σε όλη αυτή την περίοδο, οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ αναπτύσσουν δράση και βελτιώνουν την παρέμβασή τους. Από τα τέλη του 2009 ξεκίνησαν να δημιουργούν Επιτροπές Αγώνα στα αμαξοστάσια. Μάλιστα, η πρώτη επιτροπή στήθηκε στην απεργία που κήρυξαν το Δεκέμβρη του 2009 Ομοσπονδίες και Συνδικάτα που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ και στην οποία συμμετείχαν κι άλλοι εργαζόμενοι, ανεξάρτητα από τις αποφάσεις των συνδικαλιστικών τους οργανώσεων.
Στην περιφρούρηση αυτής της απεργίας σε ένα από τα αμαξοστάσια, έγινε συζήτηση για την ανάγκη να οργανωθεί παραπέρα ο αγώνας, κόντρα στην υπονομευτική στάση της συνδικαλιστικής πλειοψηφίας και έτσι προέκυψε η πρώτη Επιτροπή Αγώνα. Σήμερα έχουν στηθεί έξι Επιτροπές στα μπλε λεωφορεία και μία στα τρόλεϊ.
Η λειτουργία τους δεν είναι εύκολη. Οταν εμφανίστηκε η πρώτη Επιτροπή στο χώρο δουλειάς, υπήρχε καχυποψία και δυσκολία να απευθυνθεί πλατιά στους εργαζόμενους. Σήμερα, οι εργαζόμενοι στα αμαξοστάσια απευθύνονται σ’ αυτές τις Επιτροπές για τα προβλήματα που συναντούν καθημερινά, οι ίδιες πρωτοστατούν και κάνουν παρεμβάσεις για κάθε μικρό και μεγάλο πρόβλημα, έχουν πλέον διακριτή παρουσία και δράση.
Παρά τις όποιες αδυναμίες, οι Επιτροπές αυτές είναι μια καλή βάση στην προσπάθεια ανασύνταξης του κινήματος και στο χώρο των Αστικών Συγκοινωνιών. Από αυτή την άποψη, πρέπει να στηριχτούν και να βελτιωθούν οι υπάρχουσες, αλλά και να δημιουργηθούν και νέες.
Χαρακτηριστικό είναι, επίσης, το γεγονός ότι στις δύο τελευταίες απεργίες, εκεί που δρουν οι Επιτροπές, η συμμετοχή ήταν μεγαλύτερη από ό,τι σε χώρους που δεν υπάρχει παρέμβαση. Ενα ακόμα στοιχείο είναι ότι στις δύο τελευταίες απεργίες, οι Επιτροπές οργάνωσαν καλύτερα την παρέμβασή τους για την προετοιμασία των κινητοποιήσεων, καθώς οι περιοδείες που έκαναν δεν έμεναν μόνο σε μοίρασμα ανακοινώσεων, αλλά έγιναν συζητήσεις για το περιεχόμενο και το βάθος των αντιλαϊκών μέτρων, για τη σημασία συμμετοχής στην απεργία και την κλιμάκωση του αγώνα.
Τη μέρα της απεργίας, τόσο στις 12 Νοέμβρη όσο και στις 3 Δεκέμβρη, το κλίμα που επικράτησε στα αμαξοστάσια, η ενθάρρυνση του ενός στον άλλο, οδήγησε ώστε ακόμα περισσότεροι, ακόμα και την τελευταία ώρα, να δηλώσουν απεργοί και να βγουν για δρομολόγια από το αμαξοστάσιο μετά τη λήξη της στάσης εργασίας που είχε κηρύξει το σωματείο.
Τώρα, με ευθύνη του ΠΑΜΕ στο χώρο, η πείρα από αυτή τη μάχη συζητιέται με τους εργαζόμενους που πήραν μέρος στην απεργία, αλλά και με εκείνους που δε συμμετείχαν. Στο πλαίσιο αυτό εντάσσεται και η σύσκεψη που οργανώνουν οι Γραμματείες Σιδηροδρομικών και Αστικών Συγκοινωνιών του ΠΑΜΕ την Πέμπτη 17 Δεκέμβρη για τις εξελίξεις στο Ασφαλιστικό, προκειμένου να ενημερώσουν τους εργαζόμενους για τα μέτρα που έρχονται και να συζητηθεί η παραπέρα κλιμάκωση της πάλης.
