Στο Σχιστό «υπήρχε ένας αγωγός που οδηγούσε τα νερά στον ναύσταθμο. Στον αγωγό αυτόν όμως έμπαιναν τα πρόβατα ενός βοσκού και τα έχανε. Ετσι ο βοσκός, για να δώσει λύση στο πρόβλημά του, μπάζωσε τον αγωγό…». Το παραπάνω δεν είναι απόσπασμα από αφήγηση παραμυθιού, αλλά από την ανάλυση ενός ακόμα βολικού άλλοθι για την ανυπαρξία αντιπλημμυρικής προστασίας στην Αττική. Ειπώθηκε μάλιστα από τον αντιπεριφερειάρχη Πειραιά σε επίσημη συνέντευξη Τύπου, κατά την οποία παρουσιάστηκαν τα έργα που (δεν) έχουν γίνει ή δρομολογηθεί για την περιοχή. Ετσι, μετά τα «ακραία καιρικά φαινόμενα», την «κλιματική αλλαγή», τη «γραφειοκρατία», τους …«δασάρχες» και άλλα παρόμοια, η Περιφέρεια συνεχίζει την ανακάλυψη «εμποδίων» για την αντιπλημμυρική θωράκιση σε …«βοσκούς και πρόβατα». Βεβαίως, τόσο η Τοπική Διοίκηση όπως και όλες οι κυβερνήσεις, μαζί με τη σημερινή ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, που κατασκευάζουν τις παραπάνω αστείες δικαιολογίες, δεν απαντούν στο βασικό: Πώς γίνεται αυτά τα εμπόδια να εμφανίζονται μόνο στις λαϊκές συνοικίες, εκεί που μένουν μεροκαματιάρηδες και όχι εκεί που ζουν οι πλουτοκράτες. Ταξικό λοιπόν είναι το πρόβλημα της αντιπλημμυρικής προστασίας, ταξικά τα «εμπόδια», ταξική και η λύση. Γι’ αυτό αποτελεί υπόθεση του εργατικού – λαϊκού κινήματος η διεκδίκηση της προστασίας των λαϊκών νοικοκυριών