Posts tagged Τζία Γιοβάνη.

Οι τανίες της εβδομάδας (Trailer)



ixcanul

Δυο – τρεις οι πρεμιέρες της βδομάδας, αλλά ανάξιες ουσιαστικά λόγου, γι’ αυτό σκεφτήκαμε να σας προτείνουμε – οποτεδήποτε πέφτουμε πάνω σε σαγηνευτικές και χρήσιμες κινηματογραφικές ταινίες – αυτά τα ευρήματα που θα πρέπει οπωσδήποτε να δείτε κι εσείς.

Για παράδειγμα, το σπάνιο (και δυσεύρετο) αριστούργημα του Γιαΐρο Μπουσταμάντε από τη Γουατεμάλα, που σας προτείνουμε σήμερα, με τίτλο «Ixcanul» (ή «Vulcano» – 2015)…

Ο Γιαΐρο Μπουσταμάντε κατάφερε να εμπλέξει στην πρώτη του ταινία μεγάλου μήκους τη δύναμη του ρεαλισμού, χωρίς υποχρεωτικά να τον δέσει με ένα ντοκουμαντερίστικο βλέμμα.

Η Μαρία, δεκαεπτάχρονη νεαρή από τη φυλή των Μάγια, ζει πάμφτωχα με τους δικούς της στις ορεινές πλαγιές και δουλεύουν απάνθρωπα στις φυτείες καφέ, με το αφεντικό να τους παραχωρεί στοιχειώδη στέγη. Οι γονείς της κανονίζουν έναν καλό γάμο με τον επιστάτη, η ερωτευμένη όμως με τον Πέπε κοπέλα ονειρεύεται τη φυγή πίσω από το ηφαίστειο και βρίσκει στις υποσχέσεις του Πέπε τη δυνατότητα να πραγματοποιήσει τα όνειρά της. Η Μαρία, ωστόσο, μένει έγκυος από τον Πέπε, ο οποίος φεύγει χωρίς να πει λέξη σε κανένα. Η μητέρα της Μαρίας προσπαθεί να θανατώσει το έμβρυο με απανωτές αυτοσχέδιες εκτρώσεις, αλλά εκείνο μοιάζει ότι θέλει να κρατηθεί κολλημένο στη ζωή. Η Μαρία θα γίνει μητέρα, αλλά όχι ευτυχισμένη.

Ο σκηνοθέτης σαν παιδί έζησε στη Γουατεμάλα, στις ζώνες των Mάγια που περικλείονται από τα μυστηριώδη ηφαίστεια. Γνωρίζει, επίσης, τις διαλέκτους και τις παραδόσεις της φυλής, που συνιστούν τη βάση της ταινίας, που επιθυμεί να είναι ταυτόχρονα ένα πορτρέτο εθνογραφικά τεκμηριωμένου πολιτισμού και μέσα από αρχέγονα τελετουργικά καταγγελία για τη μεγάλη εκτροπή… για την οποία δεν μπορούμε τώρα να αναφέρουμε κάτι, γιατί θα αποκαλύπταμε το φινάλε της ταινίας.

Η πλοκή κινείται γύρω από τους ρυθμούς της σχέσης που εδραιώνεται ανάμεσα στη φύση και αυτές τις κοινότητες, που διατηρούν μια εσωτερική θρησκευτικότητα, όπου το Βουλκάνο (ηφαίστειο) μεταμορφώνεται στο βωμό για την επίκληση της θεότητας. Ο γνωστός μας, δικός μας πολιτισμός, έτοιμος με τρόπο αρπακτικό να αφαιρέσει και να κλέψει ό,τι κερδοφόρο οικονομικά, παρουσιάζεται ταυτόχρονα φιλεύσπλαχνος αλλά και απόμακρος, με ένα πυκνό γλωσσικό φράγμα να «προστατεύει» τρόπον τινά τους Μάγια.

Στο πρόσωπο της Μαρίας, που, με το πολύ κοντινό πλάνο της αρχίζει η ταινία, ο θεατής μπορεί να αναγνώσει όλες τις εντάσεις, το ίδιο και με τη δυνατή παρουσία της μητρικής φιγούρας, που λυσσαλέα συμπαρίσταται και παλεύει με κάθε τρόπο για το καλό της κόρης της. Ο Μπουσταμάντε, ακριβώς με τη συνεργασία των αυτοχθόνων, κατάφερε όπως είπαμε να αποτυπώσει στην πρώτη του ταινία την τεράστια δύναμη του ρεαλισμού, απελευθερωμένη από ένα στάνταρντ ντοκουμαντερίστικο βλέμμα. Ο θεατής δεν παρακολουθεί απλά την ιστορία της Μαρίας, αλλά υποχρεούται να συμμετάσχει ενεργά, ανακαλύπτοντας μια αληθινή ιστορία…

Ταινία μεγάλης αισθητικής αξίας, εξαιρετικά ενδιαφέρουσα και σπάνιας αυθεντικότητας στο σύγχρονο κινηματογραφικό πανόραμα, ξεφεύγει από την απλή και συναισθηματική αποκάλυψη και δρα ως άμεση μαρτυρία άγνωστων και απόμακρων – μα τόσο γνώριμων και κοντινών τόπων. Η αργή ροή αποτυπώνει τη μονότονα αργή καθημερινότητα των βασανισμένων αυτών πληθυσμών της Γουατεμάλας που κρέμονται σαν σταφύλια από τα κοντινά υψίπεδα, ενός τεράστιου και λατρεμένου ενεργού ηφαίστειου που μέσα από τις δεισιδαιμονίες του, όμως, προκαλεί φόβο, τρόμο, κατάνυξη…

(Δείτε εδώ το Trailer)

Κριτική: Τζία Γιοβάνη Διαβάστε το άρθρο »

Οι ταινίες της εβδομάδας (Trailer)



 

Πλούσια η κινηματογραφική προσφορά της βδομάδας, με το τελευταίο πόνημα επιστημονικής φαντασίας και δράσης της «Μάρβελ» «Χ-men – Αποκάλυψη» σε σκηνοθεσία Μπράιαν Σίνγκερ, να στέκεται σε θέση περιωπής. Πρεμιέρα κάνει απόψε και η αμερικανική κωμωδία «Ανυπόφοροι γείτονες 2» (2016) σε σκηνοθεσία Νίκολας Στόλερ, η συνέχεια της προγενέστερης «Ανυπόφοροι γείτονες» (2014) σκέτα, με τον ίδιο κατά βάση πυρήνα ηθοποιών οι οποίοι δρουν με αυτόματο πιλότο. Και πάλι ο Ντέιβ Φράνκο, ο Σεθ Ρόγκεν, ο Ζακ Εφρον αλλά και η Κλόε Γκρέις Μόρετζ. Κάποιοι σταρ, όπως η Λίζα Κουντρό, κάνουν εμφανίσεις και καμέο κινήσεις χωρίς παραμικρή αξία. Η ταινία είναι από κείνες που βλέπονται συνοδεία παρέας και πρόχειρου φαγητού. Οι καινούργιοι γείτονες, αυτή τη φορά, είναι μια φωνακλάδικη γυναικεία παρέα με φτηνά αστεία, με ίντριγκα ισχνότερη σε σχέση με αυτή της προηγούμενης ταινίας, με τα απαραίτητα ναρκωτικά, βρωμιά και εμετό, μια που κανείς δεν σκέφθηκε κάτι πιο αστείο…

Πρεμιέρα και για τη γαλλική, κοινωνική κωμωδία της Αλεξάντρα Λεκλέρ με τίτλο «Όλοι οι καλοί χωράνε» (2015). Η Λεκλέρ στρέφει την κωμωδία σε βαριετέ, σε ελαφριά φάρσα, που στηρίζουν μια γκαλερία χαρακτηριστικών γαλλικών πορτρέτων. Παρίσι, φριχτός χειμώνας, πνίγει την πόλη στο χιόνι. Η κυβέρνηση ψηφίζει λοιπόν διάταγμα που λέει ότι όποιος διαθέτει μεγάλο σπίτι θα πρέπει να το ανοίξει και να φιλοξενήσει προσωρινά αστέγους. Ολοι πρέπει να συμμορφωθούν. Στο κέντρο, λοιπόν, μπαίνουν δύο ζευγάρια που μένουν στην ίδια πολυτελή πολυκατοικία στο κέντρο του Παρισιού. Οι συντηρητικοί αστοί που διαβάζουν τη «Φιγκαρό» και το σικ ζεύγος των διανοουμένων ριζοσπαστών που διαβάζουν τη «Λιμπερασιόν» (οποία διαφορά!). Η σκηνοθέτρια κατασκευάζει μια κωμωδία πάνω στα κοινωνικά στρώματα, κάπως χονδροειδή εξαρχής, για να εξελιχθεί σε ζωηρή και κακόβουλη. Η ταινία, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, δεν αποφεύγει τα στερεότυπα που υποτίθεται ότι καταγγέλλει, ενώ ενδιαφέρεται περισσότερο για τις διαφορές και τις αντιξοότητες των δυο αντιπάλων ζευγαριών παρά για την κοινωνική κατάσταση. Το δεξιό ζευγάρι της ταινίας ανακαλύπτει τη διαλλακτικότητα και τη διαφορετικότητα, ενώ το αριστερό ζεύγος αποδεικνύεται τελικά διαπερατό από τις προκαταλήψεις… (Δείτε εδώ το Trailer)

Στο «Αστυ» της οδού Κοραή συνεχίζονται για δεύτερη βδομάδα οι προβολές από το «Ταινιόραμα 2016». Οι προτάσεις μας: Απόψε το βράδυ (τηλεφωνήστε στον κινηματογράφο, τηλ.: 210.3221.925, για ακριβή ώρα προβολής) θα προβληθεί το αριστούργημα του Σεργκέι Μιχαήλοβιτς Αϊζενστάιν «Ιβάν ο Τρομερός» (1946) με τον αναντικατάστατο Νικολάι Τσερκάσοφ στο ρόλο και τη θεία μουσική του Προκόφιεφ. Για το Σάββατο προτείνουμε την κινέζικη «Αίσθηση αμαρτίας» (2013) του Ζία Ζάνγκε και για την Τρίτη 24 Μάη το σπάνιο «Κάστρο της αγνότητας» (1973) του Αρτούρο Ριπστάιν.

Το «Στούντιο» της Πλατείας Αμερικής από σήμερα έως και τις 25 Μάη θα φιλοξενήσει κινηματογραφικό αφιέρωμα για τα 105 χρόνια της Μεξικάνικης Επανάστασης, όπου θα προβληθούν 14 ταινίες, 2 καθημερινά, με ενιαίο εισιτήριο 5 ευρώ.

Κριτική: Τζία Γιοβάνη

Διαβάστε το άρθρο »

Οι ταινίες της εβδομάδας (Trailer)



Οκτώ ταινίες κάνουν πρεμιέρα απόψε με την πλέον αναμενόμενη να φιγουράρει επικεφαλής. Είναι οι αδελφοί Ρούσο (Αντονι και Τζο) που επανακάμπτουν μετά το «Captain America 2: O Στρατιώτης του Χειμώνα» (2014) και πραγματοποιούν το καινούργιο τους σινεκόμικ «Captain America: Εμφύλιος Πόλεμος» (2016), σε 3D, σύμφωνα με κανόνες τέχνης, πολλά οπτικά εφέ, εντυπωσιακές μάχες κ.λπ. Το σύμπαν Μαρβέλ στον κινηματογράφο λειτουργεί σαν μια μακροσκελής τηλεοπτική σειρά που, παρά τη διαδοχή διαφορετικών σκηνοθετών που καταθέτουν διαφορετικά αποτελέσματα, το στιλ, το λουκ και η σκηνοθεσία του πλάνου παραμένουν πάντα συνεπή. Σ’ αυτήν εδώ τη σύναξη των σούπερ ηρώων και χαρακτήρων του κόσμου της Μαρβέλ, πρωταγωνιστής στον ομώνυμο ρόλο είναι και πάλι ο Κρις Εβανς… (Δείτε εδώ το Trailer)

Πρεμιέρα απόψε κάνει και η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του Βρετανο – Ιορδανού, Νάτζι Αμπου Νόβαρ «Λύκος της ερήμου» (2014), μια συμπαραγωγή Ιορδανίας, Κατάρ, Ενωμένων Εμιράτων και Αγγλίας. Ενδιαφέρουσα περιπέτεια, ιστορία εκδίκησης και επιβίωσης ενός μικρού βεδουίνου στην ιορδανική έρημο που εκτυλίσσεται το 1916, κατά τη διάρκεια του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου. (Δείτε εδώ το Trailer)

Τέλος, πρεμιέρα απόψε και για τη γαλλοβελγική παραγωγή «Λευκοί ιππότες» (2015) σε σκηνοθεσία του Βέλγου Ζοακίμ Λαφός, ταινία που προβλήθηκε – και βραβεύτηκε – στην 14 ημερών διάρκειας φετινή 17η διοργάνωση του Φεστιβάλ Γαλλόφωνου Κινηματογράφου της Αθήνας. Ενδιαφέρον θέμα και επίκαιρο, λόγω της προσφυγικής κρίσης και των ασυνόδευτων παιδιών, το μέλλον των οποίων διαγράφεται ερεβώδες στην «ανθρωπιστική» ΕΕ και των «μπίζνες» των ΜΚΟ. Γάλλος πρόεδρος ΜΚΟ πείθει πολλά ζευγάρια, που επιθυμούν να υιοθετήσουν, να χρηματοδοτήσουν επιχείρηση μεταφοράς ορφανών παιδιών από μια ρημαγμένη από τον πόλεμο χώρα της Αφρικής, στη Γη της Επαγγελίας… (Δείτε εδώ το Trailer)

Κριτική: Τζία Γιοβάνη

Διαβάστε το άρθρο »

Οι ταινίες της εβδομάδας (Trailer)



Επτά φρέσκες ταινίες κάνουν πρεμιέρα σήμερα το βράδυ. Αρχίζουμε τη σύντομη μας παρουσίαση με το σίκουελ του «Ο Ολυμπος έπεσε» (2013), που μεταφέρει τους γνωστούς μας ήρωες στο Λονδίνο για μια καινούργια περιπέτεια, γεμάτη εκρηκτική δράση και αγωνία! «Το Λονδίνο έπεσε» (2016) ο τίτλος της αγγλοαμερικάνικης παραγωγής σε σκηνοθεσία Μπαμπάκ Νατζαφί που προασπίζεται το αμερικάνικο λάιφ στάιλ, επιβεβαιώνοντας το αμερικανικό κοινό, με αρκετά ξεκάθαρο μήνυμα στο πνεύμα του Τραμπ, ότι θα επιβιώσει όποιου τρομοκρατικού χτυπήματος. Το στόρι της ταινίας μιλά για έναν Πακιστανό έμπορο όπλων που θέλει να εκδικηθεί τις ΗΠΑ γιατί βομβάρδισαν το γάμο της κόρης του. Αυτός και οι συνεργάτες του σκοπεύουν να δολοφονήσουν τους ισχυρούς ηγέτες της Γης ενώ θα βρίσκονται στο Λονδίνο για την κηδεία του Αγγλου πρωθυπουργού, που πέθανε υπό μυστηριώδεις συνθήκες, και ο Αμερικανός Πρόεδρος με το σωματοφύλακά του θα προβάλουν σκληρή αντίσταση, σε αντιπαράθεση με τους παραλυμένους Εγγλέζους… Η Αμερική έχει φέτος προεδρικές εκλογές, έτσι οι Αμερικάνοι παρουσιάζονται ως οι πιο θαρραλέοι, έξυπνοι, κυνικοί και καλύτεροι στο να χτυπιούνται με τον «εχθρό». Με δόση χιούμορ χλευάζονται οι αδύναμοι ηγέτες άλλων χωρών σε σχέση με τον Αμερικανό Πρόεδρο που είναι αποτελεσματικός, θαρραλέος, δυνατός και 100% αποφασισμένος να προστατέψει το Σύνταγμα της χώρας του. Πρόσω ολοταχώς, λοιπόν, με την αρκετά καλοφτιαγμένη ταινία δράσης, με το σαφές μήνυμα «America fuck yeah!». (Δείτε εδώ το Trailer)

Πρεμιέρα και για το αμερικανικό θρίλερ επιστημονικής φαντασίας – που όμως δεν κατορθώνει ποτέ να μεταδώσει μια αίσθηση κινδύνου ή κρεμάμενης απειλής – «5ο Κύμα» (2016) του Τζέι Μπλέικσαν, κινηματογραφική μεταφορά του ομώνυμου βιβλίου του Rick Yancey. Το βιβλίο αυτό είναι το πρώτο της τριλογίας του Yancey. Το δεύτερο έχει τίτλο «The Infinite Sea» και το τρίτο «The Last Star». Πρόκειται για κακή ιστορία χαμού, μετα-αποκαλυπτικής επιστημονικής φαντασίας, όπου ο κόσμος όπως τον ξέρουμε έχει καταστραφεί – τα πάντα καταρρέουν εκτός από τις κομμώσεις – και οι νεαροί πρωταγωνιστές προσπαθούν να επιβιώσουν και ταυτόχρονα να σώσουν τον κόσμο. Η Κάσι, μια νορμάλ 16χρονη, βλέπει να έρχεται η καταστροφή στη μικρή της πόλη στο Οχάιο με τη μορφή ενός τεράστιου πλωτού διαστημόπλοιου, που ελευθέρωσε 4 κύματα βιβλικής καταστροφής. Σκοτάδι, τεράστια κύματα, αρρώστιες και τέλος επίγεια εισβολή που εξοντώνει τους κατοίκους της Γης. Μετά τα 4 κύματα, η Κάσι αναμένει το 5ο με τέλεια κόμμωση… Ταινία «show-biz» – και όχι «show art» – τσιγκούνικη παραγωγή, κακογραμμένη, χωρίς σχήμα, μια δίωρη πορεία με αυτόματο πιλότο φτηνής τηλεοπτικής σειράς. Ενα είδος πλαστικού προϊόντος, που δυστυχώς είναι μόνο το πρώτο κύμα της επικείμενης τριλογίας… (Δείτε εδώ το Trailer)

Ποιος μπαμπάς θα είναι ο νικητής; Ο Ντάστι με τους φουσκωμένους μύες ή ο μαλακός, αξιόπιστος και κοινός Μπραντ; «Ο Μπαμπάς γύρισε» (2015) τιτλοφορείται η αμερικανική οικογενειακή κωμωδία που ρίχνει όλο το βάρος των διαλόγων της στις περιοχές κάτω από τη ζώνη. Ο πατριός Μπραντ είναι στείρος μετά από ένα ατύχημα, αλλά καλός πατέρας, έως ότου εμφανίζεται πάνω στη μηχανή του, για να κατακτήσει ξανά το βασιλικό θρόνο του σπιτιού, ο βιολογικός πατέρας των παιδιών, Ντάστι. Το δυνατό χαρτί του Ντάστι είναι η μαμά Σάρα, που θέλει και τρίτο παιδί. Ελάχιστα σημεία ίσως απλά χαριτωμένα, σαν σύνολο όμως εξατμίζεται πάραυτα. (Δείτε εδώ το Trailer)

Τέλος, ήρθε η «Ζωούπολη» (2016), ταινία κινουμένων σχεδίων της Walt Disney Animation Studio και προβάλλεται μεταγλωττισμένη στα ελληνικά και σε 3D. Η Ζωούπολη, μια πολύβουη μεγαλούπολη με εντυπωσιακά τοπία, ανήκει αποκλειστικά στα ζώα! Η ιστορία της μιλά για την περιπέτεια της μικρής Τζούντι, που ανακαλύπτει ότι είναι το πρώτο κουνελάκι που θέλει να γίνει αστυνομικός, σε μια υπηρεσία με μεγάλα, σκληρά ζώα. Αυτό δεν φαίνεται εύκολο, αλλά η Τζούντι αποφασίζει να δείξει την αξία της και αρπάζει κάθε ευκαιρία για να λύσει μια δύσκολη υπόθεση. Η ταινία είναι θρίλερ, αλλά και μια γοητευτική συμφωνία αλληλεγγύης και φιλίας. (Δείτε εδώ το Trailer)

Κριτική: Τζία Γιοβάνη

«Λουλούδια» (Loreak) των Γιόν Γκαράνιο και Χοσέ Γκενάγκα
 

 Μια μικρή ιστορία απώλειας που κυλά σαν ήρεμο μακρύ ποτάμι… και πώς η απώλεια αυτή επηρεάζει τους ανθρώπους. Μια ταινία απλή και αργή, με γήινους τόνους, ένας ποιητικός στοχασμός για την αγάπη, τον πόνο και τη μνήμη μέσα από την αντιπαράθεση της αμείλικτης κίνησης της ζωής, πάντα προς τα μπρος και της αινιγματικής φύσης του ανθρώπου. Μια σπάνια βασκική παραγωγή, στη βασκική γλώσσα, που δεν περιέχει τίποτα που να θίγει αλλά και τίποτα που να εκπλήσσει ή να εμπνέει, με σχολιασμό για τη σύγχρονη κοινωνία της μη επικοινωνίας, γυρισμένη στα γοητευτικά, απάτητα και άγρια ορεινά τοπία της χώρας των Βάσκων, όπου η βροχή κρατά βδομάδες. Η ταινία έχει τρεις καλογραμμένους γυναικείους ρόλους, ενώ η ιστορία των τριών γυναικών που απρόσμενα, πλησίασαν η μία την άλλη χάρη στα μπουκέτα των λουλουδιών είναι κομψά κινηματογραφημένη, ζεστή στα βασικά της στοιχεία, χωρίς να φαίνεται ανόητη. Οι ερμηνείες εξαιρετικές, καθώς η εμβάθυνση των χαρακτήρων γίνεται μέσα από τη διαφοροποίηση.

Η 40χρονη Ανε μπήκε στην εμμηνόπαυση και αισθάνεται μοναξιά, μελαγχολία και εγκλωβισμό στον ατυχή γάμο της που μοιάζει κεφάλαιο που πάει να κλείσει. Μια μέρα έρχεται στην πόρτα της ένα θαυμάσιο μπουκέτο λουλουδιών χωρίς αποστολέα και σπέρνει την περιέργεια κύρια, μαζί με μια αίσθηση γενικότερης ελπίδας. Κάθε βδομάδα, την ίδια ώρα έρχεται κι ένα ολόφρεσκο θεσπέσιο μπουκέτο. Η Ανε μοιάζει να επιστρέφει ξανά στη χαρά της ζωής και δεν παύει να αναρωτιέται ποιος να στέλνει τα λουλούδια. Εμείς βέβαια γνωρίζουμε ότι ο αποστολέας είναι ο Μπενάτ, ένας συνάδελφος της Ανε, ένας γλυκός άνθρωπος παντρεμένος με την ξινή Λούρντες που δεν τα πηγαίνει καθόλου καλά με την πεθερά της Τερέ. Ο Μπενάτ, ο οδηγός του τεράστιου γερανού στην κατασκευαστική εταιρεία που η Ανε είναι γραμματέας, πηγαίνοντας ένα βροχερό απόγευμα να πάρει τη γυναίκα του από τη δουλειά χάνει τη ζωή του από αυτοκινητικό δυστύχημα. Ετσι σταματούν να καταφθάνουν στην Ανε τα ωραιότατα βδομαδιάτικα λουλούδια.

Οι δύο σκηνοθέτες τυλίγουν τα λουλούδια τους σε διακριτική μελαγχολία, δίπλα στους ρομαντικούς χαρακτήρες, όλοι τους με κρυφά, ανεκπλήρωτα όνειρα για τη μικρή τους καθημερινότητα, όλοι τους ανήμποροι να εκφράσουν τα συναισθήματά τους ανοιχτά. Η γενική έλλειψη επικοινωνίας δεν αντανακλάται μόνο στο λιγοστό διάλογο, αλλά και στον τρόπο που ο φακός απομονώνει τις απομακρυσμένες μεταξύ τους φιγούρες…

Με τους: Ιτσιάρ Ιτούνιο, Ναγκόρε Αραμπούρου, Ιτσιάρ Αϊζπούρου, Ανε Γκαμπαρέν, κ.ά.

Παραγωγή: Ισπανία (2014)

Δείτε εδώ το Trailer

«Βικτόρια» (Victoria) του Σεμπάστιαν Σίπερ
 

Σίγουρα εντυπωσιακό, καθαρά τεχνικά, το μονοπλάνο διάρκειας 138′ στο νυχτερινό Βερολίνο, που ξεκινά με τη συνάντηση μιας κοπέλας με μια παρέα νέων και φθάνει έως το φως της αυγής που διαλύει τις ψευδαισθήσεις της νύχτας. Το να κάνει κανείς μια ταινία «φαινομενικά μονοπλάνο», είναι ως επί το πλείστον φαλκιδευμένο κόλπο. Ο Σεμπάστιαν Σίπερ όμως κάνει το αυθεντικό. Καθόλου κοψίματα, καμιά δυσνόητη προσθήκη, μια σεκάνς μόνο μακρότατης διάρκειας στα σοκάκια του Βερολίνου μια απριλιάτικη νύχτα. Ολα σε μία και μοναδική λήψη που μπορεί να λειτουργεί, αλλά ουσιαστικά, δεν προσφέρει / προσθέτει τίποτα. Βέβαια, αν υπήρχαν κοψίματα και ραψίματα δεν είναι σίγουρο ότι η ταινία θα έφτανε στο φεστιβάλ Βερολίνου. Ο Σοκούροφ, επίσης, έκανε κάτι τεχνικά παρεμφερές σε βερσιόν μαμούθ, στο «Η Ρώσικη Κιβωτός» (2002) γυρισμένη στο Ερμιτάζ, με ίντριγκα να διαχέεται σε δυο αιώνες. Σε συνέντευξή του ο σκηνοθέτης παρομοίασε την τέχνη του κινηματογράφου με ένα ζώο που κανείς δεν πρέπει να δαμάσει πολύ. Αυτό σε αντιδιαστολή με τα σίγουρα και προβλέψιμα τρίπρακτα χαρτιά στο ίδιο καλούπι, που χρησιμοποιεί κατά κόρον ο κλάδος. Η ταινία εκτυλίσσεται σε πραγματικό χρόνο, πηγαίνει από το Α σε ένα χαώδες Β και ο σκηνοθέτης εννοεί ότι αυτό δεν είναι τέχνασμα αλλά τρόπος για να διατηρήσει την εκρηκτική απειθαρχία του μέσου.

Η Βικτόρια από τη Μαδρίτη, καίτοι βρίσκεται στο Βερολίνο τρεις μήνες δεν γνωρίζει κανέναν. Ενα βράδυ μετά από πάρτι, συναντά μια παρέα νεαρών που προτίθενται να της δείξουν την αληθινή πόλη, η κοπέλα φλερτάρει με έναν απ’ αυτούς με την επίμονη φλυαρία του μεθυσιού. Η ατμόσφαιρα μετά από ένα πάρτι είθισται να φορτίζεται με την αίσθηση ότι τα πάντα μπορούν να συμβούν και είθισται αυτό να ερμηνεύεται όπως ακριβώς έχουμε συνηθίσει από την ιστορία του σινεμά. Νεαρή μεθυσμένη γυναίκα και μεθυσμένοι νεαροί άνδρες σε ομάδα, αίσιο τέλος για την πρώτη σπανίως επιφυλάσσεται! Η ταινία όμως μέσα από σειρά ανατροπών εκτροχιάζεται παντελώς, παίρνει το δικό της δρόμο – δεν θα σας αποκαλύψουμε τίποτα παραπάνω – και μπαίνει όλο και πιο βαθιά στη σφαίρα του απίθανου…

Το σενάριο της ταινίας αριθμούσε 12 σελίδες και οι διάλογοι στο μεγαλύτερό τους μέρος ήταν αυτοσχέδιοι. Βέβαια, άλλο προθέσεις και σχεδιασμός και άλλο το αποτέλεσμα. Μετά το πρώτο ημίωρο ήθελα να διαγράψω την ταινία ως επιδέξια τεχνικά αλλά άνιση, σπασμωδική, ανούσια και ενοχλητική, ιδιαίτερα για έναν θεατή που δεν έχει πιει…

Με τους: Λάια Κόστα, Φρέντερικ Λάου, Μπουράκ Γιγκίτ, Φραντζ Ρογκόφκσι, Μαξ Μάουφ, κ.ά.

Παραγωγή: Γερμανία (2016)

Δείτε εδώ το Trailer

Οι ταινίες της εβδομάδας (Trailer)



Δύο οι πολύ ενδιαφέρουσες ταινίες της βδομάδας. Στην «Αλκυονίδα» η τσέχικη ασπρόμαυρη «Μαρκέτα Λαζάροβα» (1967) του Φράντισεκ Βλάτσιλ και σε «Αστυ» και «Πτι Παλαί» η κροατική «Καυτός ήλιος» (2015) του Ντάλιμπορ Μάτανιτς.

Πρεμιέρα απόψε για την αγγλική παραγωγή «Πρακτοράντζα» (The brothers Grimsby – 2016) σε σκηνοθεσία Λουί Λετεριέ με πρωταγωνιστές τον Σάσα Μπαρόν Κόεν και τον Μαρκ Στρονγκ. Γνωρίζουμε πολύ καλά τι μπορούμε να περιμένουμε από τον Σάσα Μπαρόν Κόεν και η «Πρακτοράντζα» με τον ίδιο σε ρόλο φανατικού χούλιγκαν των γηπέδων δεν αποτελεί εξαίρεση. Ο Κόεν λειτουργεί κι εδώ όπως στα τελευταία του φιλμ που μικρές καλές στιγμές αναμειγνύονται με χοντράδες αισχίστου είδους. Πάντως ούτε καν πλησιάζει σε κάποιο νέο «Borat». (Δείτε εδώ το Trailer)

Πρεμιέρα και για την αμερικάνικη μεταφυσική ταινία τρόμου σε σκηνοθεσία Τζέισον Ζάντα με τίτλο «Το Δάσος» (The forest – 2016). Πρόκειται για τη συμβατική ιστορία της Αμερικάνας Σάρα που φθάνει στην Ιαπωνία ψάχνοντας για τη δίδυμη αδελφή της που εξαφανίστηκε στο δάσος Αοκιγκαχάρα, στους πρόποδες του όρους Φούτζι, του πιο δημοφιλούς μέρους στον κόσμο για αυτοκτονίες. Εκεί μέσα είναι εύκολο να χαθεί κανείς και λέγεται ότι τα φαντάσματα των νεκρών περιπλανώνται ανάμεσα στα δέντρα. (Δείτε εδώ το Trailer).

Πρεμιέρα, επίσης, για την αμερικανίδας περιπέτεια φαντασίας «Θεοί της Αιγύπτου» (Gods of Egypt – 2016) σε σκηνοθεσία Αλεξ Πρόγιας. Το στόρι εκτυλίσσεται σε μια αρχαία Αίγυπτο, παραληρηματικής ροκοκό αισθητικής και ακολασίας ψηφιακών ειδικών εφέ, που μόνο το Χόλιγουντ μπορεί να φαντασιώνεται, όπου συνυπάρχουν Φαραώ με άπταιστη βρετανική προφορά και θεότητες που κατέχουν κουνγκ φου, σαν τον Ωρου και τον Σετ που αναμετρώνται όπως ο Μπάτμαν εναντίον του Σούπερμαν.(Δείτε εδώ το Trailer).

Οσο για την τελευταία πρεμιέρα της βδομάδας, το ελληνικό θρίλερ του Κωνσταντίνου Γιάνναρη «Το ξύπνημα της άνοιξης» (2016) καλύτερα να μην εκφραστεί κανείς…

Κριτική: Τζία Γιοβάνη

Διαβάστε το άρθρο »

Κινηματογράφος: Οι ταινίες της εβδομάδας (Trailer)



Πολλές ταινίες κυκλοφορούν τη βδομάδα αυτή, κυρίως χάρη στο 21ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας, «Νύχτες Πρεμιέρας», που ξεκίνησε χτες με προβολή της δεύτερης αγγλόφωνης ταινίας του Πάολο Σορεντίνο «Νιότη» και ολοκληρώνεται στις 4 Οκτώβρη. Εκτός Φεστιβάλ τώρα: Πανέμορφα τρυφερή και συνεσταλμένη η ταινία του Ερμάνο Ολμι «Η θέση» (1961), που προβάλλεται καθημερινά στην «Αλκυονίδα» στις 19.30 και 21.00. Πραγματικά άξια θέασης! Από τις πρεμιέρες της βδομάδας ξεχωρίζει το σκοτεινό θρίλερ «Εκτελεστής» (2015) του Καναδού Ντενί Βιλνέβ, με τον Μπενίσιο ντελ Τόρο στον υπνωτιστικό ρόλο του Αλεχάνδρο. Κατά τ’ άλλα, «Η σειρήνα του Μισσισσιπή» (1969) του Φρανσουά Τριφό συνεχίζει να προβάλλεται σε «Αστυ» και «Πτι Παλαί», στις 5.40 μ.μ., στις 7.50 μ.μ. και στις 10 το βράδυ. Στο «Στούντιο» της πλατείας Αμερικής προβάλλονται καθημερινά η καταπληκτική ισπανική ταινία «Όμορφη νιότη» (2014) του Χάιμε Ροζάλες στις 18.00, η βραζιλιάνικη «Με την πρώτη ματιά» (2014) του Ντάνιελ Ριμπέιρο στις 19.45, η πολωνική «Ιντα» (2013) του Πάβελ Παβλικόφσκι στις 21.30 και τέλος το αμερικάνικο νουάρ χαμηλού προϋπολογισμού «4ος Ανθρωπος – Kansas City Confidential» (1952) του Φιλ Κάρλσον στις 23.00.

Κριτική: Τζία Γιοβάνη

Διαβάστε το άρθρο »

Κινηματογράφος: Οι ταινίες της εβδομάδας (Trailer)



Επαναλαμβανόμενο το μοντέλο. Σαβούρα με διακυμάνσεις οι πρεμιέρες, αξιοσημείωτες οι επαναλήψεις. Ίσως να ‘ναι φυσικό, δυο – τρεις μέρες πριν τις εκλογές… Έτσι, στην αμερικάνικη ταινία τρόμου «Βατικανό: Απόρρητοι φάκελοι» (The Vatican Tapes – 2015) σε σκηνοθεσία Μαρκ Νεβελντίν, ο θεατής ανατριχιάζει από ανία… Τα κλισέ, η άχρηστη και χιλιοειπωμένη ιστορία εξορκισμού – παράφραση στη νιοστή της ταινίας του Φρίντκιν – και το πνεύμα μετριότητας, την κάνει μάλλον να φέρνει σε κωμωδία παρά σε φαντασιακή ιστορία (Δείτε εδώ το trailer).

Όσο για την αμερικανοβρετανική, τρισδιάστατη συμπαραγωγή επιστημονικής φαντασίας «Ant-Man» 3D (2015) σε σκηνοθεσία Πέιτον Ριντ, επιβεβαιώνει ότι η ταυτόσημη δραματουργία στα φιλμ με σούπερ ήρωες κάνει τη θέαση των ταινιών του είδους τελετουργία «αυτοϊκανοποίησης», δεδομένου ότι ξέρεις ακριβώς τι θα ακολουθήσει. Ο «Ant-man», ο νέος σούπερ ήρωας της Marvel, δεν αποτελεί εξαίρεση. Αυτός, όσο περισσότερο μικραίνει – φορώντας ένα ειδικό κοστούμι – και φτάνει σε μέγεθος μερμηγκιού, τόσο η μυική του δύναμη αυξάνει… Με ένα συμπληρωματικό δε κράνος, μπορεί να ελέγχει στρατιές μερμηγκιών και στο τέλος μπορεί να σώσει τον κόσμο. Ενας τρόπος για να μην κοιμηθεί κανείς στην αίθουσα, είναι να αφεθεί στη… γοητεία των εφέ. Αν αυτό δε λειτουργήσει, τότε προσπαθήστε να διαβάσετε το φιλμικό κείμενο με άξονα τη σχέση Χόλιγουντ και ιμπεριαλιστικών υπηρεσιών – μυστικών τε και φανερών – και αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής με ζώνες πολέμου, που τώρα πια έφτασε η ώρα να «καθαριστούν» με αιματηρές στρατιωτικές επεμβάσεις, από τους ίδιους που πάλεψαν και πλήρωσαν αδρά για να τις καταστήσουν «βρώμικες»… (Δείτε εδώ το trailer).

Πρεμιέρα και για την αμερικάνικη κωμωδία, την τοποθετημένη στη Νέα Υόρκη, «Ερωτας Χωρίς Δεσμεύσεις» (Sleeping with Other People – 2015), σε σκηνοθεσία της Λέσλι Χέντλαντ. Ταινία καταστάσεων, γευστικό μείγμα αστείας κωμικότητας, λεπτού χιούμορ και χάπι εντ, με διαλόγους που εγγυώνται καλά γκαγκς. Ένα ζευγάρι δεν πιστεύει στη μονογαμία, θέλει να παραμείνουν φίλοι σε σχέση πλατωνική, δεν καταφέρνουν όμως να το τηρήσουν. Μια εκδοχή του αιώνιου θέματος: είναι δυνατή η φιλία ανάμεσα σε έναν άνδρα και μια γυναίκα; Ποια η σημασία της φιλίας στο πλαίσιο της ερωτικής αλχημείας; (Δείτε εδώ το trailer).

Τέλος, πρεμιέρα απόψε και για την ιταλική παραγωγή του Σαβέριο Κοστάντζο – του Ιταλού σκηνοθέτη με την πιο «απόλιδα» ποιητική – «Πεινασμένες Καρδιές» (Hungry Hearts – 2014). Κινηματογραφική μεταφορά του μυθιστορήματος του Μάρκο Φραντσόζο «Το λουλακί παιδί», όπου ο σκηνοθέτης αξιοποιεί τις δυναμικές του θρίλερ, που θέτει στην υπηρεσία ενός στοχασμού πάνω στο ρόλο του γονιού, σε μια εποχή που τα παιδιά μετατρέπονται σε αντικείμενα συναισθηματικής κατανάλωσης. Μια Ιταλίδα κι ένας Αμερικανός στη Νέα Υόρκη, η φιλία φέρνει ερωτικό πάθος κι εκείνο καταλήγει σε εγκυμοσύνη, γάμο και τη γέννηση ενός «ξεχωριστού» παιδιού, όπως εμμονικά πιστεύει η μητέρα του, αφού το είπε κάποια «μάγισσα» επί πληρωμή. Η μητέρα κρατά το παιδί «αποστειρωμένο» από το δυτικό τρόπο ζωής, προσφέροντάς του μεταφυσικές, εναλλακτικές λύσεις και πιστεύω, απομακρύνοντάς το απ’ τον πατέρα, ανοίγοντας μαζί του συγκρουσιακό μέτωπο…(Δείτε εδώ το trailer).

Κριτική: Τζία Γιοβάνη

Διαβάστε το άρθρο »

Κινηματογράφος: Οι ταινίες της εβδομάδας (Trailer)



Εβδομάδα απλά συμπαθής, με καλές επαναλήψεις, για όσους βρίσκουν καιρό να κλειστούν στη σκοτεινή αίθουσα ενός σινεμά. Πρεμιέρα απόψε για το αμερικάνικης παραγωγής «Ταξίδι στην Αλαμπάμα» (A Walk in the Woods – 2015), σε σκηνοθεσία Κεν Κουάπις. Για πρώτη φορά -αν εξαιρέσουμε το πολιτικό θρίλερ «The Company You Keep» (2013)- εμφανίζονται μαζί στη μεγάλη οθόνη ο 77χρονος Ρόμπερτ Ρέντφορντ και ο 74χρονος Νικ Νόλτε, σ’ αυτήν την αξιαγάπητη, ελαφριά και προβλέψιμη περιπέτεια, μια γεμάτη χιούμορ διασκευή του μπεστ σέλερ του Μπιλ Μπράισον από το 1998, για την περιπετειώδη πεζοπορία δύο παλιών φίλων, σε ένα μονοπάτι 2.200 μιλίων, πάνω στα άγρια και παρθένα Απαλάχια Όρη, που εκτείνονται από την Τζόρτζια έως το Μέιν. Ο Ρέντφορντ (που είναι και παραγωγός της ταινίας) υποδύεται τον Μπιλ Μπράισον, το συνταξιούχο που μετά την κηδεία ενός φίλου αποφασίζει να ριχτεί στη μεγάλη περιπέτεια. Μαζί του παίρνει τον Νικ Νόλτε, που ερμηνεύει τον Κατζ, πρώην αλκοολικός, υπέρβαρος, απεριποίητος, ατημέλητος και από πάνω κουτσαίνει κιόλας… Οι γυναικείες παρουσίες της ταινίας μοιάζει να υπάρχουν απλά για να εξυπηρετούν τις ανάγκες των κεντρικών ανδρικών χαρακτήρων. Μεταξύ αυτών η βραβευμένη Εμα Τόμσον, στο ρόλο της αγαπημένης Αγγλίδας συζύγου του Μπράισον, Κάθριν. (Δείτε εδώ το Trailer).

Σε ό,τι αφορά τις επαναλήψεις, αναφέρουμε ότι: Στο «Αστυ» συνεχίζεται για 2η εβδομάδα ο «Φάλσταφ» (1965) του Ορσον Γουέλς (γνωστή και ως «Οι καμπάνες του μεσονυχτίου»), με την ευκαιρία της επετείου των 100 χρόνων από τη γέννηση του ευφυούς δημιουργού. Ωρες προβολών: 6.05 μ.μ., 8.05 μ.μ. και 10.05 μ.μ.

Αποκλειστικά στην «Αλκυονίδα» προβάλλεται από σήμερα και καθημερινά στις 8 το βράδυ η ταινία της Ομάδας των 6, «Ο Αγώνας» (1975), μια καταγραφή – ντοκουμέντο των κοινωνικών και εργατικών αγώνων της περιόδου 1972-1975. Στις 6 το απόγευμα παίζει η ευφυής κωμωδία του Μπίλι Γουάιλντερ «Ερωτας το απόγευμα» (1957).

Στο «Στούντιο» συνεχίζεται η προβολή του αριστουργήματος του Νάνι Λόι, τοποθετημένο στη Ρώμη του απόηχου του νεορεαλισμού, «Οι μικροαπατεώνες ή Ο κλέψας του κλέψαντος 2» (1952). Προβάλλεται καθημερινά στις 7 μμ, ενώ ακολουθεί στις 9 μμ η «Νοσταλγία» (1983) του Αντρέι Ταρκόφσκι.

Στο θερινό «Ζέφυρο» συνεχίζει η προβολή του «Ντερσού Ουζαλά» (1975) του Ακίρα Κουροσάβα, ενώ στο Μαρούσι, στο ODEON «Kosmopolis 5», συνεχίζεται η πολύ χαριτωμένη γαλλική ταινία «Οικογένεια Μπελιέ» (2014) του Ερίκ Λαρτιγκό, που πολλοί ενδιαφέρονται ακόμα να δουν…

Κριτική: Τζία Γιοβάνη

Διαβάστε το άρθρο »

Κινηματογράφος: Οι ταινίες της εβδομάδας (Trailer)



Βουτηγμένοι στο χάος οι τίτλοι ταινιών που κυκλοφορούν: «Το μικρό χάος» (πρόκειται περί μικρο-μεσαίου και προβληματικού) αλλά και το μεγάλο, τεράστιο «Χάος» των Ταβιάνι… Πρεμιέρες αρκετές, τίποτα το συγκλονιστικό, που θα βασανίζει το μυαλό μας καιρό μετά… Εξαιρείται το «Χάος»… κατά τ’ άλλα, βγαίνει απόψε στις αίθουσες η αμερικανο – βρετανική συμπαραγωγή «Ο Κος Χολμς» (Mr. Holmes – 2015) σε σκηνοθεσία Μπιλ Κόντον. Από το μυθιστόρημα του Αμερικανού Μιτς Κάλιν «A Slight Trick of the Mind», o σκηνοθέτης παρουσιάζει τον πραγματικό Χολμς, σε αντιπαράθεση μ’ εκείνον της φαντασίας του Δρ. Γουάτσον, που μετέτρεψε τις περιπέτειες του Χολμς σε μπεστ σέλερ. Το 1947, 93χρονος ο Σέρλοκ Χολμς, βρίσκεται αποτραβηγμένος στο παραθαλάσσιο σπίτι του, διανύοντας την τελευταία περίοδο της ζωής του φροντίζοντας τις μέλισσές του και αναζητώντας απαντήσεις στα μυστήρια της ζωής και της αγάπης. Γέρος με τις δυνάμεις του να τον εγκαταλείπουν, αναγκάζεται για πρώτη φορά να έρθει σε επαφή με τα συναισθήματά του. Μια διαφορετική ματιά, μέσα από μια φανταστική βιογραφία, που φαντάζεται τον ένοικο της οδού Μπέικερ, αριθμ. 221B άνθρωπο θρασύτατα διαστρεβλωμένο από τον ίδιο του το μύθο… (Δείτε εδώ το Trailer).

Βγαίνει επίσης μια ακόμα ταινία εποχής, καλογυρισμένη, με θεατρικότητα και καλές ερμηνείες. Ελάχιστα πρωτότυπη όμως σε ό,τι αφορά τη θεματική και την αναπαράσταση που βασίζεται σε σχέσεις αντιφατικότητας. Αγγλόφωνοι ηθοποιοί υποδύονται τους Γάλλους, τα γυρίσματα στην Αγγλία προσπαθούν να αναπαραγάγουν την αυθεντικότητα και τη δυναμική στις σχέσεις αισθητικής της Αυλής του Λουδοβίκου 14ου. «Ένα μικρό χάος» (A little chaos – 2014) ο τίτλος της ταινίας σε σκηνοθεσία Αλαν Ρίκμαν αφηγείται την ιστορία μιας γυναίκας ευγενούς στην ψυχή, έμπειρης και ικανής στο να φροντίζει τους κήπους που, εργαζόμενη πλάι στο φημισμένο αρχιτέκτονα, στην Αυλή του Βασιλιά Ηλιου στις Βερσαλίες, έρχεται αντιμέτωπη με την μικροπρεπή ευγένεια του αίματος. Στους ρόλους η Κέιτ Γουίνσλετ, ο Στάνλεϊ Τούτσι και ο Ματίας Σενέρτς. (Δείτε εδώ το Trailer).

Πρεμιέρα τέλος και για την αμερικάνικη, σοφιστικέ, σέξι και ρομαντική κομεντί του συρμού «Πώς να Κάνετε Ερωτα σαν Εγγλέζος» (How to Make Love Like an Englishman – 2014) του Τομ Βον, για την οποία φθάνει να αναφέρουμε τους πρωταγωνιστές της Πιρς Μπρόσναν, Σάλμα Χάγιεκ, Τζέσικα Αλμπα και Μάλκολμ ΜακΝτάουελ… (Δείτε εδώ το Trailer).

Κριτική: Τζία Γιοβάνη

Διαβάστε το άρθρο »

Κινηματογράφος: Οι ταινίες της εβδομάδας (Trailer)



Το τελευταίο πράγμα που θα απασχολούσε το μυαλό μας τη βδομάδα αυτή, είναι οι συμβατικές ταινιούλες της Πέμπτης… Ζυγίζοντας το κλίμα, αναβάλλεται η έξοδος των νέων ταινιών… Με μια μοναδική εξαίρεση: Την χαριτωμένη αμερικάνικη ρομαντική κωμωδία «Σχέση 5 με 7» (2014), πρώτη σκηνοθετική δουλειά του σεναριογράφου και παραγωγού Βίκτορ Λέβιν, με θέμα την ερωτική σχέση ενός επίδοξου, νεαρού Αμερικανού συγγραφέα με την κατά εννέα χρόνια μεγαλύτερή του, γοητευτική σύζυγο ενός Γάλλου διπλωμάτη στη Νέα Υόρκη. Στην ταινία που βγαίνει κανονικά απόψε στις αίθουσες, συναντάμε γνωστούς σταρ χολιγουντιανούς και Γάλλους (Δείτε εδώ το Trailer).

Η κινητικότητα των ημερών πλήττει δίχως άλλο και τον καλό κινηματογράφο όπως το ΤΑΙΝΙΟΡΑΜΑ 2015 που διανύει την τελευταία, ίσως, καλύτερη φάση του, δεδομένου ότι η αυριανή μέρα είναι ολόκληρη αφιερωμένη στον Λουκίνο Βισκόντι, τον Μιλανέζο αριστοκράτη που μπολιάστηκε με τον μαρξισμό δίπλα στον Ζαν Ρενουάρ στα μέσα του ’30 και ερχόμενος στην πατρίδα του άνοιξε το δρόμο το 1942 στον ιταλικό νεορεαλισμό με την ταινία του «Διαβολικοί εραστές» (1942) (Ossessione). Τρεις πολύ σημαντικές ταινίες του προβάλλονται στο «Αστυ». «Σένσο» (1954) στις 6 το απόγευμα, «Μπελίσιμα» (1951) με την Αννα Μανιάνι στις 8 και «Γατόπαρδος» στις 10 το βράδυ.

Κατά τ’ άλλα, δείτε αν μπορείτε ό,τι πιο εκλεκτό και χρήσιμο στο σινεμά, τη «Γη» (1930)…

Κριτική: Τζία Γιοβάνη

Διαβάστε το άρθρο »

                          
  Π.Ε.Ι. Λεωφορείου              Π.Ε.Ι. Φορτηγού                                    Kαταστατικό                          ΚΟΚ     Συνδικάτου ΟΑΣΑ
      
        Συνοπτικός
   Εργασιακός Οδηγός